ابوعبدالله بقال: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوعبدالله بقال، محدث شیعی. نام او در منابع به‏ طور كامل ذكر نشده است. تنها شیخ طوسی در رجال خود از كنیه و لقب او یاد نموده است. ولادت او در نیمه دوم سده سوم هجری روی داده است زیرا وی بعد از عصر [[امامان معصوم|امامان معصوم‌ علیه السلام]] می‏‌زیسته و از آنان به‏ طور مستقیم روایت ندارد. وفات او نیز بعد از 328هجری اتفاق افتاده است زیرا وی از شاگردان [[محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی]](م328ق) است. در اینكه وی اهل كجا بوده و حیات علمی او چگونه به سر آمده است، آگاهی نداریم اما شاگردی او نزد [[عیاشی]] حاكی از آن است كه وی مدت زیادی در [[كوفه]] و [[بغداد]] به فراگیری [[حدیث]] اشتغال داشته است، به ویژه این احتمال بیشتر تقویت می‏‌شود كه او در اواخر عمر در بغداد بوده و نزد استادش اخذ حدیث می‏‌نموده است زیرا عیاشی در بغداد منزل داشته و احتمالاً در همان‌جا وفات یافته است. از لقب [[بقال]] نیز نمی‏‌توان برداشت قاطعی داشت جز اینكه ممكن است وی از طریق فروش باقلا و سبزی‌جات دیگر كسب درآمد می‏‌كرده است. در منابع حدیثی، خبری از او گزارش نشده است، از این‌‏رو اساتید او (مگر عیاشی) و شاگردانش قابل شناسایی نیستند. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.