پرش به محتوا

احمد بن علی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام'
جز (جایگزینی متن - '=منابع=↵↵#' به '== منابع == #')
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام')
خط ۲۹: خط ۲۹:
</div>
</div>


'''احمد بن علی رازی'''، (قبل 281 – حدود350ق) ابوالعباس یا ابوعلی. معروف به '''«خضیب الایادی»'''است زیرا ظاهراً دست‌‏های او همیشه خضاب بسته بود. تاریخ ولادت و وفات او روشن نیست. ظاهراً بخش زیادی از عمر خویش را در [[قم]] و [[ری]] به سر آورده است. منابع رجالی متهم به افراط در حق [[امامان شیعه|امامان شیعه علیه السلام]] شده است و [[احادیث]] او از اعتبار چندانی برخوردار نیست.
'''احمد بن علی رازی'''، (قبل 281 – حدود350ق) ابوالعباس یا ابوعلی. معروف به '''«خضیب الایادی»'''است زیرا ظاهراً دست‌‏های او همیشه خضاب بسته بود. تاریخ ولادت و وفات او روشن نیست. ظاهراً بخش زیادی از عمر خویش را در [[قم]] و [[ری]] به سر آورده است. منابع رجالی متهم به افراط در حق [[امامان شیعه|امامان شیعه علیه‌السلام]] شده است و [[احادیث]] او از اعتبار چندانی برخوردار نیست.


=معرفی اجمالی=
=معرفی اجمالی=
خط ۳۵: خط ۳۵:
احمد بن علی رازی، (قبل 281 – حدود350ق) ابوالعباس یا ابوعلی. معروف به «خضیب الایادی»است زیرا ظاهراً دست‌‏های او همیشه خضاب بسته بود. تاریخ ولادت و وفات او روشن نیست. از تاریخ درگذشت اساتید او که بعضاً دهه نخست سده چهارم را درک کرده‌‏اند. می‏‌توان حدس زد که وی بعد از این دهه زنده بوده است. از سوی دیگر شاگردی «محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) و «هارون بن موسی تلعکبری»(م385ق) نزد او نشانگر آن است که وی احتمالاً تا اواسط این سده حیات داشته است. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست.  
احمد بن علی رازی، (قبل 281 – حدود350ق) ابوالعباس یا ابوعلی. معروف به «خضیب الایادی»است زیرا ظاهراً دست‌‏های او همیشه خضاب بسته بود. تاریخ ولادت و وفات او روشن نیست. از تاریخ درگذشت اساتید او که بعضاً دهه نخست سده چهارم را درک کرده‌‏اند. می‏‌توان حدس زد که وی بعد از این دهه زنده بوده است. از سوی دیگر شاگردی «محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) و «هارون بن موسی تلعکبری»(م385ق) نزد او نشانگر آن است که وی احتمالاً تا اواسط این سده حیات داشته است. از دوران کودکی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست.  


وی ظاهراً بخش زیادی از عمر خویش را در قم و ری به سر آورده و در این دو شهر نزد «محمد بن جعفر بن عون رازی»(م312ق) و «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) حدیث شنیده است. شاید از شاگردی تلعکبری نزد او بتوان استفاده کرد که وی مدتی در [[بغداد]] نیز اقامت داشته است، زیرا [[تلعکبری]] مقیم بغداد بوده است. وی در [[منابع رجالی]] متهم به افراط در حق امامان شیعه علیه السلام شده است و احادیث او از اعتبار چندانی برخوردار نیست.  
وی ظاهراً بخش زیادی از عمر خویش را در قم و ری به سر آورده و در این دو شهر نزد «محمد بن جعفر بن عون رازی»(م312ق) و «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) حدیث شنیده است. شاید از شاگردی تلعکبری نزد او بتوان استفاده کرد که وی مدتی در [[بغداد]] نیز اقامت داشته است، زیرا [[تلعکبری]] مقیم بغداد بوده است. وی در [[منابع رجالی]] متهم به افراط در حق امامان شیعه علیه‌السلام شده است و احادیث او از اعتبار چندانی برخوردار نیست.  


[[شیخ طوسی]] و [[نجاشی]] ضمن اینکه وی را «مضطرب المذهب» و «غالی افراطی» معرفی نموده‌‏اند، برخی از کتاب‌‏های او را ستوده‏‌اند. وی تألیفات متعددی داشته است اما تنها از کتاب «الشفاء و الجلاء» اثری باقی مانده و مورد ستایش صاحب‌نظران قرار گرفته است. احادیث این کتاب را که در موضوع غیبت [[امام زمان(عج)|امام عصرعجل الله فرجه الشریف]] می‌‏باشد شاگردش «محمد بن احمد بن داود قمی» به آیندگان انتقال داده است. از تألیفات دیگر او «کتاب الفرائض» و «کتاب الآداب» هستند که اکنون اثری از آنها نیست.
[[شیخ طوسی]] و [[نجاشی]] ضمن اینکه وی را «مضطرب المذهب» و «غالی افراطی» معرفی نموده‌‏اند، برخی از کتاب‌‏های او را ستوده‏‌اند. وی تألیفات متعددی داشته است اما تنها از کتاب «الشفاء و الجلاء» اثری باقی مانده و مورد ستایش صاحب‌نظران قرار گرفته است. احادیث این کتاب را که در موضوع غیبت [[امام زمان(عج)|امام عصرعجل الله فرجه الشریف]] می‌‏باشد شاگردش «محمد بن احمد بن داود قمی» به آیندگان انتقال داده است. از تألیفات دیگر او «کتاب الفرائض» و «کتاب الآداب» هستند که اکنون اثری از آنها نیست.
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش