۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بخشها' به 'بخشها') |
جز (جایگزینی متن - ' می شد' به ' میشد') |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
مورخان از آن به عنوان قدیمیترین دانشگاه جهان یاد میکنند. این دانشگاه یک موسسه آموزشی وابسته به [[مسجد قرویین]] است که توسط خانم [[فاطمه بن محمد الفهری القرشی]] در سال 245 هجری قمری مطابق با سال 859 میلادی ساخته شده است، که بعداً به یکی از مراکز برجسته معنوی و تربیتی در عصر طلایی جهان اسلام تبدیل شد.<ref>الشرقاوی 2019؛ الحسینی 2017؛ Encyclopedia Britannica 2015</ref><br> | مورخان از آن به عنوان قدیمیترین دانشگاه جهان یاد میکنند. این دانشگاه یک موسسه آموزشی وابسته به [[مسجد قرویین]] است که توسط خانم [[فاطمه بن محمد الفهری القرشی]] در سال 245 هجری قمری مطابق با سال 859 میلادی ساخته شده است، که بعداً به یکی از مراکز برجسته معنوی و تربیتی در عصر طلایی جهان اسلام تبدیل شد.<ref>الشرقاوی 2019؛ الحسینی 2017؛ Encyclopedia Britannica 2015</ref><br> | ||
== پس از ساخت مسجد قرویین == | == پس از ساخت مسجد قرویین == | ||
'''دانشگاه قرویین''' بلافاصله پس از ساخت [[مسجد قرویین]]، به صورت درس و سمینارهایی که در آن در شهر [[فاس]] [[مراکش]] برگزار | '''دانشگاه قرویین''' بلافاصله پس از ساخت [[مسجد قرویین]]، به صورت درس و سمینارهایی که در آن در شهر [[فاس]] [[مراکش]] برگزار میشد تدریس را آغاز کرد با این حال، برخی از مورخان معتقدند که این دانشگاه به دانشگاه تبدیل نشده است مگر در دوران مارابیت<br> | ||
دانشگاه قرویین همچنین اولین موسسه علمی است که کرسیهاو مدارج علمی تخصصی را در جهان اختراع کرده است. در سال 1382 هجری شمسی / 1963 م به سیستم مدرن دانشگاه دولتی در مراکش وارد شد.<br> | دانشگاه قرویین همچنین اولین موسسه علمی است که کرسیهاو مدارج علمی تخصصی را در جهان اختراع کرده است. در سال 1382 هجری شمسی / 1963 م به سیستم مدرن دانشگاه دولتی در مراکش وارد شد.<br> | ||
طرح و سبک مسجد و دانشگاه نمایانگر معماری تاریخی مغربی و اسلامی است که شامل تزئینات متنوع بسیاری برای دورههای مختلف تاریخ مراکش است <ref>Oxford Business Group 2009، صفحة 252 - Esposito 2003، صفحة 328</ref> | طرح و سبک مسجد و دانشگاه نمایانگر معماری تاریخی مغربی و اسلامی است که شامل تزئینات متنوع بسیاری برای دورههای مختلف تاریخ مراکش است <ref>Oxford Business Group 2009، صفحة 252 - Esposito 2003، صفحة 328</ref> |