ام سلمه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ام سلمه''' یکی از همسران [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا (صلی الله علیه)]] است که بعد از شهادت همسر اولش در حالی که بیست و پنج سال داشت به همسری پیامبر درآمد، [[مُرّة بن کعب]] جد مشترک [[پیامبر اسلام|پیامبر (صلی الله علیه)]] و ام سلمه می‌باشد.  

وی نقش‌هایی در [[نزول قرآن|شان نزول]] برخی از آیات داشته و راوی روایت‌های فراوان به‌ویژه درباره رویدادهای تاریخی و نیز فضیلت‌های [[اهل‌بیت]] (علیه السلام) بوده است. وی از کسانی است که در تشیع جنازه [[حضرت زهرا (سلام الله علیها)]] شرکت کرده است.

ام سلمه، کنیه یکی از امهات المؤمنین از همسران گرامی پیامبر اسلام(صلی الله علیه) است که نامش قبل از [[اسلام]]، هند، یا رمله بود. <ref> ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله‏، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق، البجاوی، علی محمد، ج 4، ص 1920، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، 1412ق</ref> پدرش سهیل <ref> ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد‏، الطبقات الکبری‏، تحقیق، عطا، محمد عبدالقادر، ج 8، ص 69، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1410ق</ref> و یا حذیفه با کنیه ابی‌مغیره، ملقب به زاد الرکب، <ref>الاستیعاب، ج 4، ص 1920؛ این لقب به جهت شهرتش در بخشش و کرم به وی داده شد</ref> از تیره [[بنی‌مخزوم]] از قبیله [[قریش]] بود و مادرش نیز عاتکه نام داشت<ref> ابن اثیر جزری، علی بن محمد، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، ج 6، ص 340، بیروت، دار الفکر، 1409ق</ref>.

شوهر اوّل ام سلمه، أبی سلمة بن عبدالأسد، برادر [[رضاعی]] پیامبر بود <ref>الطبقات الکبری، ج ‏1، ص 87</ref> که در [[جنگ احد]] مجروح شد و بعد از مدتی در اثر همین جراحت به شهادت رسید<ref> الاستیعاب، ج ‏4، ص 1682</ref>.

ام سلمه از زنان بزرگ [[صدر اسلام]] به شمار می‌‏رفت که به اتفاق همسرش جزو [[مهاجران]] به [[حبشه]] بودند؛ <ref> الاستیعاب، ج ‏4، ص 1920</ref> و با انتشار خبر خودداری [[مشرکان]] از اذیت و آزار [[مسلمانان]]، به [[مکه]] بازگشته؛ اما بعد از اطلاع از دروغ بودن این خبر، مجدداً به حبشه مهاجرت نمودند. سرانجام آنها به مکه برگشته و بعد از مدتی نیز به [[مدینه]] [[هجرت]] نمودند<ref> ابن حجر عسقلانی، الإصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق، عادل احمد، عبدالموجود، علی محمد، معوض، ج 8، ص 404، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، 1415ق، 1995م</ref>. بر طبق برخی گزارش‌ها ام سلمه اولین زنی بود که به مدینه مهاجرت نمود. <ref> الاستیعاب، ج 4، ص 1939</ref>

سرانجام ام سلمه بعد از شهادت شوهرش در شوال سال چهارم هجری<ref> الاستیعاب، ج 1، ص 45</ref> با پیامبر(صلی الله علیه) ازدواج کرد.

البته گزارش‌هایی وجود دارد که تاریخ این ازدواج سال دوم [[هجرت]] و قبل از جنگ بدر، <ref> طبری، أبوجعفر محمد بن جریر، تاریخ الطبری‏(تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبوالفضل، ج 11، ص 604، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق، 1967م</ref> و یا بعد از آن بود<ref>الاستیعاب، ج ‏4، ص 1921</ref>.

ام سلمه دست کم به مدت هفت سال با [[رسول خدا |رسول خدا (صلی الله علیه)]] زندگی مشترک داشت<ref>مستوفی قزوینی، حمد الله بن ابی‌بکر بن احمد، تاریخ گزیده، تحقیق، نوایی، عبدالحسین، ص 160، تهران، امیر کبیر، چاپ سوم، 1364ش</ref>؛ اما از ایشان صاحب فرزند نشد<ref>محمد بن اسحاق بن یسار، سیرة ابن اسحاق(کتاب السیر و المغازی)، ص 260، قم، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی‏، چاپ اول‏، 1410ق</ref>.

پیامبر(صلی الله علیه) به این بانو علاقه‌ای خاص داشت. این همسر پیامبر علاوه بر آن‌که زنی زیباروی بود که موجب حسادت [[عایشه]] قرار می‌گرفت، بانویی عاقل و تیزبین بود که گاه پیامبر(صلی الله علیه) با او مشورت می‌‌کرد<ref>صالحی دمشقی‏، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج 5، ص 79، بیروت، دار الکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، 1414ق</ref>.

[[امام صادق(علیه السلام)]] در مورد شخصیت او فرمود: ام ‌سلمه پس از [[خدیجه]] برترین همسر [[رسول خدا]] بود<ref> شیخ صدوق، خصال، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 419، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1362ش</ref> در جریان [[اصحاب کسا|حدیث کساء]]، آیه تطهیر در خانه ام سلمه نازل شد و آن‌جا بود که از پیامبر (صلی الله علیه) پرسید، آیا من در شمار اهل‌بیت نیستم؟ پیامبر(صلی الله علیه) فرمود: تو بر خیر و نیکی هستی (اما از اهل‌بیت نیستی). <ref> عسکری، امام ابومحمد حسن بن علی، التفسیر المنسوب الی الامام العسکری ع، ص 376، قم، مدرسه امام مهدی، چاپ اول، 1409ق</ref>

این بانوی گرامی، بعد از رحلت رسول خدا(صلی الله علیه) همواره در کنار اهل‌بیت(علیه السلام) بود و در حمایت از آنها می‌‌کوشید، تا آن‌جا که در جریان مصادره [[فدک]] از حضرت زهرا(سلام الله علیها) دفاع کرد و در آن سال از عطا محروم ماند<ref>طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص 124، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق</ref>.

او همچنین با نقل سخنان رسول خدا(صلی الله علیه)، [[ولایت]] [[امام علی (علیه السلام)]] و منزلت ایشان نزد پیامبر را به مسلمانان یادآور می‌شد<ref>بحار الأنوار، ج ‏22، ص 222</ref>.

الف) پیامبر اسلام(صلی الله علیه) بعد از ازدواج با ام سلمه، مسئولیت نگهداری [[حضرت فاطمه زهرا|حضرت زهرا (سلام الله علیها)]]را به ایشان سپرد. <ref>دلائل الامامة، ص 82</ref>

اعتماد اهل‌بیت(علیه السلام) به این بانو آن‌چنان بود که حضرت فاطمه(سلام الله علیها) وصیت کرد تا ‌ام سلمه در مراسم خاک‌سپاری‌اش حضور داشته باشد؛ لذا وی از محل دفن آن‌حضرت آگاه بود<ref>دلائل الإمامة، ص 133</ref>. و ده‌ها سال بعد [[امام حسین علیه السلام|امام حسین (علیه السلام)]] هنگام خارج‌شدن از مدینه، وصیت‌‌نامه و دیگر امانت‌‌ها را به‌ وی سپرد و از او خواست هرگاه فرزندش نزد وی آمد، آنها را به او تحویل دهد. پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) زمانی که [[امام سجاد]] به دیدن ام سلمه آمد، آن امانت‌ها را به ‌حضرتشان بازگرداند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏1، ص 304، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق</ref>.

از ام سلمه احادیث و روایات زیادی از [[شیعه]] و [[اهل‌سنت]] در زمینه‌های مختلف تاریخی، اخلاقی، فضیلت اهل‌بیت(علیه السلام) و... نقل شده است<ref>الإصابة فی تمییز الصحابة، ج ‏8، ص 344</ref>.