confirmed، مدیران
۳۷٬۰۰۱
ویرایش
کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
# https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D8%B6%DB%8C&action=edit | # https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D8%B6%DB%8C&action=edit | ||
# https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D8%AE%D8%A7%D9%86&action=edit | # https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D8%AE%D8%A7%D9%86&action=edit | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = احمد بن محمد بن سری تمیمی كوفی | |||
| تصویر = | |||
| نام = | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| سال تولد = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| سال درگذشت = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| آثار = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
ابوبكر. معروف به «ابن ابي دارم كوفي». فقيه، حافظ و محدث شيعي. در باره تاريخ تولد او گزارشي در منابع نيامده است اما زادگاه او در كوفه بوده است. در باره وفات او نيز گزارشها مختلف است. ذهبي در تذكرهالحفاظ وفات او را 352هجري و به نقلي 351هجري اعلام كرده، اما ابنحجر در لسان الميزان آن را 357هجري گزارش كرده است. وي اصالتاً اهل كوفه از تيره «بني دارم» شاخهاي از «بنيتميم» از قبيله «عدنان» است. سلسله اجداد او به «دارم بن مالك بن حنظله» منتسب است. وي در كوفه پرورش يافت و روزگار درازي در اين شهر اقامت داشته است. مدتي نيز در بغداد به سر برد و در آنجا ظاهراً از «موسي بن هارون» احاديثي شنيده است، هر چند خطيب بغدادي از اقامت تحصيلي او در بغداد گزارشي نقل نكرده است. از معاصران او در كوفه «ابوالعباس بن عقده»(م333ق) است كه با هم به فراگيري حديث نزد «احمد بن موسي بن اسحاق تميمي»(م286ق) و «حسن بن حباش بن يحيي كوفي»(م303ق) اشتغال داشتند. وي در كوفه نزد بسياري از بزرگان عصر خود حديث شنيد و روايات فراواني در خاطر سپرد تا آنجا كه او را «حافظ» و «مسند» لقب دادهاند. ذهبي در يك گزارش تعصبآميز، ضمن اينكه وي را «شيخ گمراه» معرفي نموده، ميگويد: «وي در بيشتر عمر خود داراي اعتقادي سالم بود اما در آخرالايام از اين اعتقاد رجوع نمود و به مثالب و مطاعن سلف پرداخت و شاگردان او را ميديدم كه حديث لگدزدن عمر بر فاطمه و سقطشدن محسن را نزد او فرا ميگرفتند». وي همچنين حديث چگونگي عبور فاطمه(س) از قيامت را كه با سندي صحيح نقل شده، گزارش نموده است اما ذهبي اين حديث را جعلي و ساختگي معرفي كرده است. بسياري از احاديث او در باره فضيلت علي(ع) و ظهور مهدي آخرالزمان(ع) است و حديثي نيز در باب «اهل كساء» دارد كه در آنجا به فضيلت اهلبيت(ع) اشاره نموده است. وي در علوم حديث بسيار ماهر و زبردست بود و در كوفه شاگردان زيادي از علماي شيعه و اهلسنت در مجلس درس او شركت داشتند. از جمله آنها «شيخ تلعكبري»(م385ق) است كه در 333هجري و بعد از آن، در كوفه از او حديث شنيده و اجازه نقل آنها را از وي دريافت نموده است. همچنين «ابوعبدالله حاكم نبشابوري»(م405ق)، «ابوبكر احمد بن حسن حيري شافعي»(م421ق)، «محمد بن جعفر تميمي»(م402ق، معروف به «ابن نجار» و مولف كتاب تاريخ كوفه) و «ابوالحسن دارقطني»(م385ق) از ديگر شاگردان او در كوفه بودهاند. وي به دليل اينكه بيشتر عمر خود را با گرايشات اهلسنت به سر آورده، از اساتيد شيعي او كسي شناختهشده نيست، اما از اساتيد سني او ميتوان نخست عموي او «هناد بن سري صغير دارمي»(م331ق) را نام برد و سپس به افرادي چون «محمد بن عثمان بن ابي شيبه كوفي»(م297ق)، «محمد بن عبدالله بن سليمان حضرمي كوفي» ملقب به «مطين»(م297ق)، «محمد بن علي بن ابراهيم مروزي»(م306ق)، «ابراهيم بن عبدالله عبسي قصار»، «ابوعبدالله حسين بن محمد بجلي» و بسياري ديگر اشاره نمود. از كتابهاي او ذكري در منابع به ميان نيامده است، اما بنا به گفته ذهبي وي كتابي در انحطاطات برخي از صحابه تأليف نموده است. | |||
منابع: (الغيبه، طوسي، ص178 حديث 135؛ رجال طوسي، ص411 شماره 5961؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص46؛ فيض القدير، مناوي، ج1ص549 حديث822؛ شواهد التنزيل، ج1ص109 حديث123، وص387 حديث407، وج2ص99حديث725؛ سير اعلام النبلاء، ج15ص576 شماره 349؛ الانساب، سمعاني، ج2ص440، ذيل دارمي) | |||