پرش به محتوا

عربستان سعودی: تفاوت میان نسخه‌ها

۵٬۶۹۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱۵: خط ۲۱۵:
اکثر جمعیت عربستان مسلمان و بر مذهب حنبلی‌ بوده و شیعیان در اقلبت هستند. تعداد اندکی مسیحی، یهودی و مهاجران بودایی، هندو و سیک نیز در این کشور سکونت دارند.<ref>https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/sa.html</ref>
اکثر جمعیت عربستان مسلمان و بر مذهب حنبلی‌ بوده و شیعیان در اقلبت هستند. تعداد اندکی مسیحی، یهودی و مهاجران بودایی، هندو و سیک نیز در این کشور سکونت دارند.<ref>https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/sa.html</ref>


=جریانات و سازمان‌های شیعی=
'''<big>جنبش مبلغان طلایه‌دار در قطیف</big>'''
این جنبش در دهه ۱۳۹۰ق (۱۹۷۰م) در کویت و با حمایت آیت‌ الله [[سید محمد شیرازی]] و متأثر از اندیشه‌های وی و به ریاست [[محمدتقی مدرسی]] کار خود را آغاز کرد. شاخه این جنبش در قطیف به رهبری شیخ صفار و شیخ توفیق السیف فعالیت خود را در منطقه قطیف آغاز کرد. آنها به پخش کتاب، نشریه و نوارهای صوتی آیت‌ الله شیرازی اقدام می‌نمودند و به دنبال ایجاد تغییرات در وضعیت شیعیان بودند.
'''<big>سازمان انقلاب اسلامی</big>'''
جنبش مبلغان طلایه‌دار در قطیف اندکی پس از آغاز فعالیت، کار خود را در قالب یک سازمان جدید به نام سازمان انقلاب اسلامی ادامه داد. این سازمان به جای حمایت از خشونت، خواستار تعلیم و آگاهی‌دادن به توده‌ها بود. این سازمان فعالیت خود را در سال ۱۳۹۵ق علنی کرد.
رهبران سازمان به سهم جوانان و زنان اعتقاد خاصی داشتند. رهبری این سازمان با شیخ صفار بود.
'''<big>الحرکة الاصلاحیه</big>'''
در سال ۱۴۰۸ق رهبری سازمان انقلاب اسلامی تصمیم گرفت تا پس از صدور فرمان عفو عمومی به‌وسیله پادشاه عربستان، بتدریج به کاهش تنش با رژیم سعودی اقدام کند. بدین ترتیب سازمان از یک گزینه افراطی و تهاجمی به دیدگاهی متعادل و مدرن تغییر جهت داد. این تغییر چند دلیل داشت که عبارت بودند از:
1. تغییر شرایط اجتماعی به دلیل پایان یافتن جنگ اول خلیج فارس
2. درک این نکته توسط رهبران سازمان مبنی بر این که شیعیان با توجه به جمعیتشان نمی‌توانند انقلابی موفق را به راه‌اندازند.
3. الگوگیری از نمونه ایران با واقعیت جامعه شیعی عربستان تناسب چندانی ندارد.
شیخ حسن صفار و نیروهایش حتی برای این که سازمانش متهم به جانب‌داری از حکومت [[ایران]] علیه دولت سعودی نشود، تصمیم گرفتند از ایران خارج شوند. و بعد در سال ۱۴۱۲ق. سازمان انقلاب اسلامی برای حذف لحن انقلابی و مذهبی‌اش به <big>الحرکه الاصلاحیه</big> تغییر نام داد و فعالیت‌های خود را در قالب‌هایی مسالمت‌ جویانه در داخل و خارج عربستان پی‌گیری نمود. نتیجه این اقدام و تغییرات شرایط منطقه‌ای این شد که دولت سعودی حاضر به گفت‌وگو با نمایندگان جنبش شد.
'''<big>حزب‌الله عربستان</big>'''
این گروه در سال ۱۴۰۷ق به دست تنی چند از روحانیان مشهور، از جمله شیخ هاشم الشکوس، شیخ عبدالرحمن الجُبیل و عبدالجلیل الما، تأسیس شد. حزب‌الله نسبت به مذاکرات با دولت سعودی مخالفت شدیدی نشان داد و تأکید کرد.
<big>باورهای اصلی حزب</big>
1. حکومت سعودی نماینده همه جمعیت عربستان نیست.
2. این حکومت واجد شرایط حکومت بر این کشور نیست؛
3. دولت سعودی، فاسد و دروغگوست و چهارم اینکه کل جمعیت عربستان، به‌ویژه شیعیان، باید با یکدیگر همکاری، و روابط خود را تقویت کنند و هوشیارانه برنامه‌های رژیم را زیر نظر بگیرند.
به اعتقاد گروه حزب‌الله حکومت به تعهداتش پای بند نخواهد بود و پیش از آنکه مخالفان از فشار خود بکاهند دولت باید حسن نیت خود را اثبات کند.
'''<big>سنت‌گرایان</big>'''
این گروه کوچک‌ترین گروه‌بندی سیاسی اسلامی شیعیان عربستان است. آنها متشکل از تعداد معدودی از روحانیان مستقل هستند که فاقد هرگونه سازمان دهی اصولی‌اند. جناح محافظه کار در واقع مجموعه‌ای از فتاوای مذهبی صادر شده از سوی سیدابوالقاسم خویی، مرجع عالی‌قدر شیعه در نجف، را دستاویز خود قرار داده بودند، اینها معتقدند که جامعه شیعی در کل باید از سیاست ملی دوری کند و فقط بر امور جامعه شیعی متمرکز گردد.
'''<big>شیعیان لیبرال</big>'''
شیعیان لیبرال سکولار، به همان میزان همتایان سنی خود، اقلیتی تقریباً کوچک در جامعه شیعی هستند. گرچه از میان آنها برخی همچون نبیل الخنیزی توجه‌های ملی و بین‌المللی را به خود جلب کرده‌اند، به‌طور کلی از نفوذ حاشیه‌ای برخوردارند.


=روحانیون شیعه=
=روحانیون شیعه=
confirmed، مدیران
۳۷٬۵۰۳

ویرایش