عذاب قبر: تفاوت میان نسخه‌ها

طبق [[روایات]]، سخن‌چینی، بی‌دقتی دربارۀ [[طهارت]] و [[نجاست]]، رفتار نامناسب مرد با همسرش، بداخلاقی با خانواده و سبک‌شمردن [[نماز]]، از اسباب عذاب قبر است؛ از سوی دیگر، [[زیارت قبور|زیارت]] [[امام حسین|امام حسین(علیه السلام)]]، دفن شدن در [[نجف]]، محبت [[اهل بیت]] [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم]])، مردن در فاصله ظهر پنجشنبه تا ظهر [[جمعه]] و... در برطرف شدن عذاب قبر مؤثر شمرده شده است.  

این سئوالی است که یکی از [[صحابه]] از [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] نمود و حضرتش در جواب فرمود: «انَّ رَبُّ الارض هُوَ ربُّ الهَواء فَیُوحَی الله عزّوجلّ الیَ الهَواء فَیُظغطُهُ ضََغطَة القَبر»، پروردگار زمین همان پروردگار هواست پس خداوند عزّوجل به هوایی که بر او احاطه دارد وحی می‌کند که از هر طرف بر او فشار وارد کند<ref> بحارالانوار، ج 6، ص 266، حدیث 112.</ref>. و هم چنین است فردی که در دریا غرق شده است و آب‌های اطراف بر او فشار خواهند آورد.  

[[ابوبصیر]] می‌گوید: از امام صادق(علیه السلام) پرسیدم: آیا کسی از فشار قبر نجات می‌یابد؟ فرمود: پناه می‌برم به [[خداوند]] از آن چه بسیار کم است (یعنی افراد کمی از این فشار رهایی می‌یابند) و حضرت ادامه می‌دهند، وقتی رقیه دختر رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به دست [[عثمان]] شهید شد، [[حضرت محمد (ص)|رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)]] بر قبر او ایستاده و سر به آسمان بلند کرد و از خداوند تقاضا کرد که او را مورد محبت خود قرار دهد و خداوند او را از [[فشار قبر]] معاف کرد: «قال ابو بصیر: سَمعتُ اَبا عبدالله «ع» یقول: ان رُقیه بنت رسول الله «ص» لمّا ماتَت قامَ رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) علی قبرها، فَرَفَعَ یَدَهُ تلقاء السَّماء و دَمَعَت عَینا، فَقالوُ لَهُ، یا رَسول الله انّا قدرَ عَیناکَ رَفَعتَ رَأسَکَ الی السَّماء و دَمَعتَ عَیناکَ، فَقالَ: انّی سَأَلتُ رَبّی ان یَََهَبَ لی رُقیَّةَ من ضَمَّة القَبر: ابو بصیر گفت: که از امام صادق شنیدم که فرمود: رقیه دختر رسول خدا از دنیا رفت، رسول خدا در کنار قبرش ایستاد و دست مبارک به سوی آسمان برافراشت و اشک از چشمانش فر ریخت، [[اصحاب]] عرض کردند یا رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) تو را دیدیم که سر بر آسمان برافراشتی و گریستی، فرمود: من ضعف و ناتوانی رقیه‌ام را می‌دانستم لذا از پروردگارم خواستم که رقیه‌ام را از فشار قبر به من ببخشد<ref>آثار الصادقین، ص 25946، حدیث 1. </ref>.  

از حضرت امام صادق(علیه السلام) منقول است که چون مؤمن را داخل در قبر کنند [[نماز]] در طرف راست او، زکوة در طرف چپ او، برّ و نیکی و احسان رو به روی او و صبر در ناحیه‌ای دیگر قرار می‌گیرد، پس وقتی که دو ملک سئوال بیایند، صبر به [[نماز]] و [[زکات]] و برّ می‌گوید: شما صاحب خود را یعنی میّت را نگهداری و مواظبت کنید پس هر گاه عاجز شدید من نزد او هستم<ref> مستدرک الوسایل، ج 1، ص 183- باب 30، حدیث 24 و بحارالانوار، ج 6، ص 234.</ref>.

و روایت دیگری از [[حضرت فاطمه زهرا]] «س» که در [[وصیت]] خود به [[علی بن ابی طالب|حضرت علی(علیه السلام)]] فرمودند: چون من وفات کردم شما مرا [[غسل]] بده و تجهیز کن و بر من نمازگزار و مرا داخل در قبر کن و در لحد بسپار و خاک بر روی من بریز و نزد من بنشین و در مقابل صورتم قرآن و دعای بسیار بخوان، زیرا که آن ساعت، ساعتی است که مرده محتاج به انس گرفتن با زنده است<ref> مستدرک الوسايل، ج1، ص 148- باب 79، حديث 8.</ref>.