۸۷٬۱۹۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیهالسلام') |
جز (جایگزینی متن - '[[امام باقر' به '[[محمد بن علی (باقر العلوم)') |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
=نقد قدریه در روایات معصومین= | =نقد قدریه در روایات معصومین= | ||
نقد بر قدریه در [[روایات]] [[ائمه]] [[اهل بیت]] | نقد بر قدریه در [[روایات]] [[ائمه]] [[اهل بیت]] علیهمالسلام وارد شده است که برخی را یادآور میشویم: | ||
1- [[شیخ صدوق]] در کتاب ثواب الاعمال از امام علی علیهالسلام روایت کرده که فرمود: «لکل امة مجوس، و مجوس هذه الامة الذین یقولون لا قدر».<ref> بحار الانوار، ج 5، ص 120، روایت 58، به نقل از ثواب الاعمال.</ref> | 1- [[شیخ صدوق]] در کتاب ثواب الاعمال از امام علی علیهالسلام روایت کرده که فرمود: «لکل امة مجوس، و مجوس هذه الامة الذین یقولون لا قدر».<ref> بحار الانوار، ج 5، ص 120، روایت 58، به نقل از ثواب الاعمال.</ref> | ||
2- [[ | 2- [[محمد بن علی (باقر العلوم)]] علیهالسلام به حسن بصری فرمود: «ایاک ان تقول بالتفویض، فان الله عز و جل لم یفوض الامر الی خلقه وهنا منه و ضعفا. . .».<ref> الاحتجاج، ص 326.</ref> | ||
3- از [[ | 3- از [[علی بن موسی (رضا)]] علیهالسلام روایت شده که فرمود: «مساکین القدریة ارادوا ان یصفوا الله عز و جل بعد له فاخرجوه من قدرته و سلطانه». <ref>بحار الانوار، ج 5، ص 54.</ref> | ||
=نکات قابل توجه= | =نکات قابل توجه= | ||
1- در مکتب اهل بیت | 1- در مکتب اهل بیت علیهمالسلام عقیده جبر و تفویض هر دو باطل است، و عقیده صحیح همان اختیار است که از طریق امر بین الامرین تفسیر شده است. | ||
2- از دیدگاه اهل بیت | 2- از دیدگاه اهل بیت علیهمالسلام عمومیت قدرت و خالقیت خداوند مستلزم استناد قبایح افعال انسانها به خدا نیست، زیرا در این جا باید میان قدر و مشیت تکوینی، و قدر و مشیت تشریعی فرق گذاشت. | ||
3- در مکتب اهل بیت | 3- در مکتب اهل بیت علیهمالسلام هم عقیده نافیان قدر به عقیده مجوس تشبیه شده است، و هم عقیده معتقدان به جبر، نافیان از آن جهت که انسان را فاعل مستقل کارهای خود میدانستند و لازمه آن اعتقاد به دو آفریدگار است مانند (خدا و انسان) مجوس به دو مبدا (یزدان و اهریمن) عقیده داشتند. و جبرگرایان از آن جهت که به سان مجوس نکاح با مادران و دختران را جایز میدانستند، و آن را به خدا نسبت میدادند، و افعال ناروای بشر را به خداوند نسبت میدادند. | ||
4- قدریه، چون با بنیامیه روشی سازش ناپذیر و ماجراجویانه داشتند، چندان دوام نیاوردند، ولی نظریه آنان درباره قدر مورد قبول معتزله قرار گرفت و ادامه یافت. | 4- قدریه، چون با بنیامیه روشی سازش ناپذیر و ماجراجویانه داشتند، چندان دوام نیاوردند، ولی نظریه آنان درباره قدر مورد قبول معتزله قرار گرفت و ادامه یافت. |