۸۷٬۸۸۶
ویرایش
مسعودی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام'
جز (جایگزینی متن - '= منبع =' به '== منابع ==') |
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''مسعودی، علی بن حسین''' (بغداد ۲۸۰ـ مصر ۳۴۵ق) مورخ، [[متکلّم]] و جهانگرد شیعی[[مذهب]] عرب. به او لقب '''امام‌المورّخین''' و '''هرودوت عرب''' داده‌اند. خانواده‌اش اصلاً اهل [[کوفه]] بودند. نسبش به عبدالله بن مسعود [[صحابی]] مشهور می‌رسد. شور و شوق دانش‌اندوزی او را از اوان جوانی به سیروسفر در سرزمین‌های اسلامی کشاند. [[عراق]] و [[ایران]] و [[مصر]] و [[سوریه]] و [[فلسطین]] و [[ارمنستان]] و [[هند]] و [[سیلان]] و [[عمان]] و سواحل شرقی [[افریقا]] را تا زنگبار و احتمالاً ماداگاسکار زیر پا گذاشت. | '''مسعودی، علی بن حسین''' (بغداد ۲۸۰ـ مصر ۳۴۵ق) مورخ، [[متکلّم]] و جهانگرد شیعی[[مذهب]] عرب. به او لقب '''امام‌المورّخین''' و '''هرودوت عرب''' داده‌اند. خانواده‌اش اصلاً اهل [[کوفه]] بودند. نسبش به عبدالله بن مسعود [[صحابی]] مشهور می‌رسد. شور و شوق دانش‌اندوزی او را از اوان جوانی به سیروسفر در سرزمین‌های اسلامی کشاند. [[عراق]] و [[ایران]] و [[مصر]] و [[سوریه]] و [[فلسطین]] و [[ارمنستان]] و [[هند]] و [[سیلان]] و [[عمان]] و سواحل شرقی [[افریقا]] را تا زنگبار و احتمالاً ماداگاسکار زیر پا گذاشت. | ||
در نقطه نظری متفاوت که تا حدودی برآمده از اختلاف نظر در تعیین مصداق شیعه است، برخی از پژوهشگران با فرض [[شیعه]] بودن مسعودی مخالفت کرده و وجود شواهد کافی برای اثبات [[تشیع]] وی را رد می‌کنند و حداکثر او را [[سنی]] علاقه‌مند به [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‌بیت( | در نقطه نظری متفاوت که تا حدودی برآمده از اختلاف نظر در تعیین مصداق شیعه است، برخی از پژوهشگران با فرض [[شیعه]] بودن مسعودی مخالفت کرده و وجود شواهد کافی برای اثبات [[تشیع]] وی را رد می‌کنند و حداکثر او را [[سنی]] علاقه‌مند به [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‌بیت(علیه‌السلام)]] و معتقد به برتری [[امیرالمومنین]] بر [[خلفای راشدین|خلفا]] به‌شمار می‌آورند. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مقام بلند علمی و جامعیت او در علوم مختلف اسلامی و سایر رشته‌های علمی رای بشری بر دانشمندان [[علم رجال]] و تراجم جایگاه ویژه ای است؛ از این رو آنها با اوصاف و عبارت‌هایی چون دانشمند کامل، پژوهشگر ماهر، فیلسوف، متکلم، [[فقیه]]، [[اصولی]]، [[محدث]]، [[رجالی]]، منجم، مورخ، جغرافی دان و ... از مقام علمی او تجلیل کرده‌اند. <ref>فوائد الرضویه، ص 277؛ منتهی المقال، ج4، ص 39؛ اعیان الشیعه، ج8، ص 233؛ ریاض العلماء، ج4، ص 428؛ ریحانه الادب، ج5، ص 307 و ... .</ref> | مقام بلند علمی و جامعیت او در علوم مختلف اسلامی و سایر رشته‌های علمی رای بشری بر دانشمندان [[علم رجال]] و تراجم جایگاه ویژه ای است؛ از این رو آنها با اوصاف و عبارت‌هایی چون دانشمند کامل، پژوهشگر ماهر، فیلسوف، متکلم، [[فقیه]]، [[اصولی]]، [[محدث]]، [[رجالی]]، منجم، مورخ، جغرافی دان و ... از مقام علمی او تجلیل کرده‌اند. <ref>فوائد الرضویه، ص 277؛ منتهی المقال، ج4، ص 39؛ اعیان الشیعه، ج8، ص 233؛ ریاض العلماء، ج4، ص 428؛ ریحانه الادب، ج5، ص 307 و ... .</ref> | ||
[[آیت‌الله مرعشی نجفی]] در تقریظ ترجمه کتاب «اثبات الوصیه لعلی بن ابی‌طالب ( | [[آیت‌الله مرعشی نجفی]] در تقریظ ترجمه کتاب «اثبات الوصیه لعلی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) که توسط محمد جواد نجفی نوشته شده در وصف مسعودی و کتابش می‌نویسد: | ||
آن کتاب، نوشته علامه، پیشوا، اقدم، ثقه و امین، شیخ ابوالحسن علی بن حسین مسعودی هذلی متوفای (346 هـ. ق) است. <ref>ترجمه اثبات الوصیه، ص 5</ref> | آن کتاب، نوشته علامه، پیشوا، اقدم، ثقه و امین، شیخ ابوالحسن علی بن حسین مسعودی هذلی متوفای (346 هـ. ق) است. <ref>ترجمه اثبات الوصیه، ص 5</ref> | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
از جمله آن جویندگان علم، علی بن حسین مسعودی است که بغداد را به قصد ملاقات با دانشوران و عالمان و دریافت حقایق تاریخی ترک کرد و عازم سفر شد. با این که وی بسیاری از حقایق و معارف دینی را در بغداد فراگرفته بود، با تشویق استادان بغداد به خاطر علاقه فراوان به تاریخ، جغرافیا و کلام، همانند بزرگان دیگر همچون واقعی، [[بلاذری]]، [[یعقوبی]] و [[ابوریحان بیرونی]] عازم سفر شد. | از جمله آن جویندگان علم، علی بن حسین مسعودی است که بغداد را به قصد ملاقات با دانشوران و عالمان و دریافت حقایق تاریخی ترک کرد و عازم سفر شد. با این که وی بسیاری از حقایق و معارف دینی را در بغداد فراگرفته بود، با تشویق استادان بغداد به خاطر علاقه فراوان به تاریخ، جغرافیا و کلام، همانند بزرگان دیگر همچون واقعی، [[بلاذری]]، [[یعقوبی]] و [[ابوریحان بیرونی]] عازم سفر شد. | ||
نکته قابل توجهی که از آثار به جامانده از مسعودی نیز به دست می‌آید این است که وی دارای ثروت شخصی بسیار بوده است و مخارج سفرش را خود تأمین می‌کرده است؛ زیرا علاوه بر سفر با چهارپایان، با کشتی نیز بسیار سفر کرده و مشخص است که اجرت کشتی در آن زمان بسیار گران بوده است؛ از طرفی هیچ دلیل یا قرینه ای وجود ندارد تا نشان دهد او از پادشاه یا حاکمی برای شروع یا ادامه سفر خود مستمری دریافت کرده باشد و همین مسأله اعتماد به گفته‌ها و گزارشات او را بیشتر می‌کند. <ref> امام حسین ـ | نکته قابل توجهی که از آثار به جامانده از مسعودی نیز به دست می‌آید این است که وی دارای ثروت شخصی بسیار بوده است و مخارج سفرش را خود تأمین می‌کرده است؛ زیرا علاوه بر سفر با چهارپایان، با کشتی نیز بسیار سفر کرده و مشخص است که اجرت کشتی در آن زمان بسیار گران بوده است؛ از طرفی هیچ دلیل یا قرینه ای وجود ندارد تا نشان دهد او از پادشاه یا حاکمی برای شروع یا ادامه سفر خود مستمری دریافت کرده باشد و همین مسأله اعتماد به گفته‌ها و گزارشات او را بیشتر می‌کند. <ref> امام حسین ـ علیه‌السلام ـ و ایران، ص 333</ref> | ||
علی بن حسین مسعودی به شهر‌های [[ایران]] مثل [[فارس]]، [[کرمان]]، [[قزوین]] و سواحل دریای خزر سفر کرد و سپس به [[آسیای مرکزی]] رفت و از آن جا عازم هند شد و از مناطق آن جا دیدن نمود. وی پس از آن از طریق دریا به چین و کشورهای آسیای جنوبی و جنوب شرقی مثل سیلان (سری لانکای کنونی) و مالزی رفت و در بازگشت از راه دریا به [[عمان]] و [[عربستان]] رسید و در ادامه، به [[ترکیه]] و [[سوریه]] سفر کرد. در نهایت وی در سال (332 هـ. ق) به مصر رسید و در همان جا ماندگار شد. <ref> تأسیس، الشیعه، ص 254؛ صحیفه (ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی) ش 27، ص 50؛ اثبات الوصیه، ص 6؛ اعیان الشیعه، ج8، ص 222...</ref> | علی بن حسین مسعودی به شهر‌های [[ایران]] مثل [[فارس]]، [[کرمان]]، [[قزوین]] و سواحل دریای خزر سفر کرد و سپس به [[آسیای مرکزی]] رفت و از آن جا عازم هند شد و از مناطق آن جا دیدن نمود. وی پس از آن از طریق دریا به چین و کشورهای آسیای جنوبی و جنوب شرقی مثل سیلان (سری لانکای کنونی) و مالزی رفت و در بازگشت از راه دریا به [[عمان]] و [[عربستان]] رسید و در ادامه، به [[ترکیه]] و [[سوریه]] سفر کرد. در نهایت وی در سال (332 هـ. ق) به مصر رسید و در همان جا ماندگار شد. <ref> تأسیس، الشیعه، ص 254؛ صحیفه (ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی) ش 27، ص 50؛ اثبات الوصیه، ص 6؛ اعیان الشیعه، ج8، ص 222...</ref> | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
# الدعوات الشنیعه | # الدعوات الشنیعه | ||
# | # | ||
# حدائق الاذهان فی اخبار اهل بیت النبی ( | # حدائق الاذهان فی اخبار اهل بیت النبی (علیه‌السلام). | ||
# | # | ||
# الواجب فی الفروض اللوازم. | # الواجب فی الفروض اللوازم. | ||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
# الاسترجاء فی الکلام. | # الاسترجاء فی الکلام. | ||
# | # | ||
# مظاهر الاخبار و طوائف الآثار فی اخبار آل النبی ( | # مظاهر الاخبار و طوائف الآثار فی اخبار آل النبی (علیه‌السلام). | ||
# | # | ||
# الزاهی فی رد الخوارج. | # الزاهی فی رد الخوارج. | ||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
# الهدایه الی تحقیق الولایه. | # الهدایه الی تحقیق الولایه. | ||
# | # | ||
# اثبات الوصیه لعلی بن ابی‌طالب ( | # اثبات الوصیه لعلی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام). | ||
# | # | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||