صحیفه سجادیه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

== نام‌های دیگر صحیفه سجادیه ==

به باور برخی صاحب‌ نظران [[مسلمان]] «صحیفه سجادیه» پس از [[قرآن]] و [[نهج‌البلاغه]] بزرگ‌ترین گنجینه حقایق و معارف الهی است و بدین رو، به آن «اخت القرآن» (خواهر قرآن)، «انجیل اهل بیت»، «زبور آل محمد» و «صحیفه کامله» لقب داده‌اند<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۱۸-۱۹</ref>.

گفته‌اند علت نام‌گذاری این کتاب به «صحیفه کامله» این است که نزد [[زیدیه]] نسخه‌ای از صحیفه وجود دارد که کامل نیست، بلکه در حدود نصف صحیفه کامله است. به همین سبب، [[امامیه]] صحیفه موجود نزد خویش را صحیفه کامله گویند<ref>مقدمه مرعشی نجفی بر صحیفه، ص۴۶ مقدمه</ref>.

== ویژگی‌هاصحیفه سجادیه ==

این کتاب به «انجیل اهل بیت» و «زبور آل محمد» و «اخت القرآن» معروف است<ref> معالم العلماء، ص ۱۳۵</ref>. این کتاب اگرچه در موضوع [[دعا]] و [[نیایش]] است، ولی شامل بسیاری از علوم و معارف اسلامی و عرفانی، و قوانین و احکام شرعی و مسائل حساس سیاسی و اجتماعی و تربیتی و اخلاقی است که در شکل و قالب دعا امام سجاد(ع) بدانها اشاره کرده‌است<ref>«کتاب صحیفه سجادیه». کتابخانه طهور. دریافت‌شده در ۱۵ دی ۱۳۸۶</ref>.

# مسائل نظامی و یک سلسله مباحث دیگر<ref> الدلیل الی موضوعات الصحیفه السجادیه، محمد حسین المظفر</ref>.

با توجه به شرح‌هایی که توسط بزرگان شیعه مانند: سید علی خان، [[فیض کاشانی]]، [[شیخ بهایی]]، [[میرداماد]] بر صحیفه نوشته شده است، در می‌یابیم، این کتاب در نگاه [[شیعیان]] خیلی اهمیت دارد، که به برخی از موارد اشاره می‌شود.

=== هدیه امام عصر ===

«در اوایل جوانی به جهت برخی از مشکلات به [[امام زمان(عج)]] توسل جستم. ایشان در مکاشفه‌ای مرا به صحیفه ارجاع دادند. بعد از انس با این کتاب همه مشکلاتم حل شد و به تبلیغ این کتاب در [[اصفهان]] پرداختم. در نتیجه در خانه‌های مردم اصفهان، در کنار قرآن یک نسخه از صحیفه هم یافت می‌شد و به برکت انس مردم با این اثر، نیمی از مردم اصفهان [[مستجاب الدعوه]] شده بودند»<ref>مجلسی، روضه المتقین، ۱۴۰۶ق، ج۱۴، ص۳۸۲</ref>.

=== کتاب درسی حوزه ===

[[امام خمینی]] با صحیفه انس داشت. وقتی او را به [[ترکیه]] تبعید کردند، نامه‌ای به خانواده‌اش می‌نویسد و بعد از سفارش به صبر، درخواست فرستادن صحیفه را به آنکارا می‌کند<ref> امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۱ ص۴۲۸</ref>.

کتاب شریفی است که سبک بیان معارف الهیه اصحاب معرفت را چون سبک قرآن کریم، بدون تکلف الفاظ در شیوه دعا و مناجات برای تشنگان معارف الهیه بیان می‌کند. این کتاب مقدس چون [[قرآن کریم]] سفره الهی است که در آن، همه گونه نعمت موجود است و هرکس به مقدار اشتهای معنوی خود از آن استفاده می‌کند. این کتاب همچون قرآن الهی ادقِّ(دقیق‌ترین) معارف غیبی که از تجلیات الهی در ملک و ملکوت و جبروت و لاهوت و ما فوق آن حاصل می‌شود، در ذهن من و تو نیاید و دست طلب‌کاران از حقایق آن کوتاه است، به شیوه خاص خود قطراتی که از دریای بیکران عرفان خود می‌چشاند و آنان را محو و نابود می‌کند...<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱ ص۲۰۹</ref>.»

ایشان در وصیت نامه هم یادآور شدند: «ما مفتخریم که ادعیه حیات‌بخش که او را «قرآن صاعد» می‌خوانند از [[ائمه معصومین(ع)]] ما است. ما به [[مناجات شعبانیه]] [[امامان]] و [[دعای عرفات]] [[حسین بن علی(ع)]] و «صحیفه سجادیه» این زبور آل‌محمد و «صحیفه فاطمیه» که کتاب الهام شده از جانب خداوند تعالی به [[زهرای مرضیه]] است از ما است<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۸۹ش، ج۲۱ ص۳۹۲</ref>.»

== صحیفه سجادیه و اندیشمندان اهل سنت ==

«وقتی در [[بصره]] نزد یکی از بلغاء از فصاحت صحیفه کامله سخن به میان آمد، او گفت: من هم می‌توانم مانند آن را بر شما املاء و بیان کنم. آنگاه قلم برداشت و سر به زیر افکند [و هیچ جمله‌ای نتوانست به زبان آورد] و در همان حال سرافکندگی از دنیا رفت<ref>مقدمه مرعشی نجفی، ص۱۳</ref>».

علی بن الحسین [[زین العابدین]] (ع) در املاء و انشاء و کیفیت سخن گفتن و خطاب و عرض حاجت به پیشگاه الهی بر مسلمین حق تعلیم دارد؛ زیرا اگر آن حضرت نبود، مسلمانان آیین سخن گفتن و عرض [[حوائج]] خود را به خدای متعال نمی‌دانستند؛ لذا آن [[امام]] به مردم آموخت که هنگام [[استغفار]] چگونه با خدا سخن بگویند و در موقع درخواست باران رحمت با چه زبانی از خداوند نزول باران بخواهند، و زمان ترس از دشمن چگونه به خدا پناه برده، دفع شر دشمنان را بخواهند<ref>به نقل از: مقدمه مرعشی بر صحیفه، ص۴۳-۴۵</ref>.

زکی مبارک در کتاب التصوف الاسلامی والادب والاخلاق صحیفه را از جهات گوناگون با [[انجیل]] همانند دانسته است با این تفاوت که انجیل روی دل را به سوی [[حضرت عیسی]] می‌گرداند و صحیفه، صفحه دل را به آستان الهی متوجه می‌سازد<ref>به نقل مبشری، صحیفه سجادیه، مقدمه، ص۱۳</ref>.

== پانویس ==