۸۵٬۸۳۹
ویرایش
جبهه آزادیبخش ملی الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بحرانها' به 'بحرانها'
جز (جایگزینی متن - 'تشکلها' به 'تشکلها') |
جز (جایگزینی متن - 'بحرانها' به 'بحرانها') |
||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
در پی کشتار مردم [[الجزایر]]، سازمان ملل متحد حق استقلال مردم [[الجزایر]] را به رسمیت شناخت، ولی حکومت [[فرانسه]] بر حفظ حاکمیت خویش در [[الجزایر]] پافشاری می‌کرد. در [[فرانسه]] نیز دربارهجنگ با الجزایریها اختلافات بالا گرفته بود. حزب کمونیست [[فرانسه]] نیز که از 1333 ش/1954 نسبت به انقلاب [[الجزایر]] موضعی انتقادی داشت، ادامه فعالیتهای استعماری دولت [[فرانسه]] را علیه [[الجزایر]] محکوم نموده و شرکت اعضای خود را در هر نوع فعالیت برضد [[الجزایر]] ممنوع کرد. | در پی کشتار مردم [[الجزایر]]، سازمان ملل متحد حق استقلال مردم [[الجزایر]] را به رسمیت شناخت، ولی حکومت [[فرانسه]] بر حفظ حاکمیت خویش در [[الجزایر]] پافشاری می‌کرد. در [[فرانسه]] نیز دربارهجنگ با الجزایریها اختلافات بالا گرفته بود. حزب کمونیست [[فرانسه]] نیز که از 1333 ش/1954 نسبت به انقلاب [[الجزایر]] موضعی انتقادی داشت، ادامه فعالیتهای استعماری دولت [[فرانسه]] را علیه [[الجزایر]] محکوم نموده و شرکت اعضای خود را در هر نوع فعالیت برضد [[الجزایر]] ممنوع کرد. | ||
نیروهای چپگرا و روشنفکر و خانواده‌های سربازان فرانسوی در [[الجزایر]] نیز از ژنرال دوگل به شدت انتقاد می‌کردند. جنگ [[الجزایر]] سبب بی‌ثباتی سیاسی و بروز | نیروهای چپگرا و روشنفکر و خانواده‌های سربازان فرانسوی در [[الجزایر]] نیز از ژنرال دوگل به شدت انتقاد می‌کردند. جنگ [[الجزایر]] سبب بی‌ثباتی سیاسی و بروز بحرانهای اقتصادی و مالی در [[فرانسه]] گردیده بود. <ref>براگینسکی، ص 56؛ ازغندی، ص 119ـ 125؛ مجیدی سورکی، ص 89، 92؛ نیز رجوع کنید بهصدر، ص 31ـ32</ref> | ||
در 1340 ش/ 1961، تظاهرات گسترده‌ای در [[مغرب]]، [[لیبی]]، [[سودان]]، [[مصر]]، [[سوریه]] و [[عراق]] انجام شد که در اعلام آمادگی دولت [[ژنرال دو گل]] برای پذیرش مذاکره جهت خاتمه دادن به جنگ تأثیر به سزایی داشت. <ref>مرل، ص 236ـ244؛ ازغندی، ص 113</ref> | در 1340 ش/ 1961، تظاهرات گسترده‌ای در [[مغرب]]، [[لیبی]]، [[سودان]]، [[مصر]]، [[سوریه]] و [[عراق]] انجام شد که در اعلام آمادگی دولت [[ژنرال دو گل]] برای پذیرش مذاکره جهت خاتمه دادن به جنگ تأثیر به سزایی داشت. <ref>مرل، ص 236ـ244؛ ازغندی، ص 113</ref> | ||