۸۶٬۴۱۶
ویرایش
اندلس (اسپانیا): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'دولتها' به 'دولتها'
جز (جایگزینی متن - 'جمع بندی' به 'جمع‌بندی') |
جز (جایگزینی متن - 'دولتها' به 'دولتها') |
||
| خط ۳۳۱: | خط ۳۳۱: | ||
در سال 165 ه. ق «حسین بن یحیی بن سعد بن عباده خزرجی»، در «سرقسطه» قیام و عبدالرحمن را از خلافت خلع کرد. جدّ او، سعید بن سعد، از شیعیان حضرت علی علیه‌السلام و کارگزار آن حضرت در [[یمن]] بود. برادرش، سعد هم از سوی آن حضرت، حاکم مصر بود. | در سال 165 ه. ق «حسین بن یحیی بن سعد بن عباده خزرجی»، در «سرقسطه» قیام و عبدالرحمن را از خلافت خلع کرد. جدّ او، سعید بن سعد، از شیعیان حضرت علی علیه‌السلام و کارگزار آن حضرت در [[یمن]] بود. برادرش، سعد هم از سوی آن حضرت، حاکم مصر بود. | ||
ابوبکر عبادة بن ماءالسماء، شاعر برجسته دولت حمودی و زبانِ شیعه در دوره | ابوبکر عبادة بن ماءالسماء، شاعر برجسته دولت حمودی و زبانِ شیعه در دوره دولتهای مستقل، از همین خاندان است. | ||
بربرها گرایش بیش تری به [[تشیع]] داشتند. نفوذ تشیع در اندلس، ابتدا در بین بربرهایی بود که همراه اعراب در فتوحات شرکت داشتند و شاهد انحصارطلبی‌های اعراب در تقسیم غنایم و دستاوردهای فتوحات بودند. از آنجا که عدالت از محوری‌ترین شاخصه‌های عقاید شیعه است و پیشوایان شیعه، به ویژه امام علی علیه‌السلام در عدالت، بین همه مسلمانان شناخته شده بودند، بربرها به تشیع روی آوردند. | بربرها گرایش بیش تری به [[تشیع]] داشتند. نفوذ تشیع در اندلس، ابتدا در بین بربرهایی بود که همراه اعراب در فتوحات شرکت داشتند و شاهد انحصارطلبی‌های اعراب در تقسیم غنایم و دستاوردهای فتوحات بودند. از آنجا که عدالت از محوری‌ترین شاخصه‌های عقاید شیعه است و پیشوایان شیعه، به ویژه امام علی علیه‌السلام در عدالت، بین همه مسلمانان شناخته شده بودند، بربرها به تشیع روی آوردند. | ||