جایگاه هجرت در اسلام (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

1. «وَقالَ اِنّی مُهاجِرٌ اِلی رَبّی اِنَّهُ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ<ref>عنکبوت/26. این که در آیه اوّل و دوم گفته شد، «به سوی خداوند هجرت می‏کنم» روشن است که خداوند مکانی ندارد، اما مهاجرت از محیط آلوده به محیط پاک، هجرت به سوی خدا است، مهاجرت به سرزمین انبیا و اولیا و کانونهای وحی الهی مهاجرت به سوی خدا است. همان گونه که سفر به مکه «سفر الی اللّه‏» نامیده می‏شود. به علاوه مهاجرت برای انجام وظیفه و رسالت الهی سفر به سوی دوست محسوب می‏گردد و در این سفر هادی و راهنما در همه‏جا خدا است.</ref>؛ گفت من به سوی خدای خود مهاجرت می‏کنم. او عزیز و حکیم است.»