کشمیر: تفاوت میان نسخه‌ها

سابقه تاریخی حضور [[تشیع]] در کشمیر به سده هشتم بازمی‌گردد. در این دوران برخی از [[صوفیان]] و علمای [[شیعه]] [[ایرانی]] و گروهی از [[سادات]] به این منطقه مهاجرت کردند. گسترش تشیع با تأسیس سلسله چک‌ها در کشمیر به اوج خود رسید.

ایالت کشمیر (قبل از تقسیم) از پنج بخش دره کشمیر، جامو، لداخ، بلتستان، پونچ و گیلگت تشکیل شده بود. جمعیت کشمیر در سال ۱۹۴۱میلادی/ ۱۳۲۰ش. ۴۰۲۱۶۱۶ نفر بود که از آن میان ۷۷ درصد [[مسلمان]]، ۲۰ درصد [[هندو]] و ۳% [[سیک]] و اقلیت‌های دیگر بودند. <ref> اسپوزیتو، دایره المعارف جهان نوین اسلام، ج۳، ص۷۱۴</ref>

دولتمردان پاکستان اعلام می‌کنند که کشمیر باید در سال ۱۹۴۷ به پاکستان می‌پیوست چراکه بیشتر ساکنان آن مسلمانان‌اند. اما دولتمردان هند نظر دیگری دارند و معتقدند که کشمیر بخشی از هند است. <ref> دایره المعارف جهان نوین اسلام، ج۳، ص۷۱۵؛ [بحران کشمیر روزنه‌هایی به سوی صلح]</ref>

آب و هوای کشمیر سرد است. این ایالت از لحاظ اقلیمی دارای سه دوره است:  

آب و هوای سرد از آبان تا بهمن (نوامبر تا فوریه)

جنگل ‌ها و مراتع عمده ‌ترین پوشش گیاهی این ایالت است. ۲۷% از کل اراضی ایالت، جنگلی است که بیش‌تر در قسمت کشمیر متمرکزند. از جانوران پلنگ، ببر، خرس، گرگ، روباه و گوزن در این ایالت یافت می‌شود. <ref>فودور، ص ۳۴۸</ref>

زبان کشمیری از مجموعه زبان‌ ‌های داردی متشکل از زبان‌های هند و [[آریایی]] است و به طور عمده توسط مردم کشمیر ساکن در دره کشمیر و دره چناب جامو و کشمیرصحبت می‌شود.

</ref>

در منطقه کشمیر، نژادهای برجسته‌ ای وجود دارند که بر حسب محل زندگی به شرح زیر است:

http://pakistaninfo.com › فرهنگ-مردم...</ref>

نخستین گام‌ ‌های ورود اسلام به کشمیر در سده پنجم هجری با ورود صوفیان به این دیار برداشته شد، اما رواج و انتشار اسلام تا قرن نهم به تأخیر افتاد. در این زمان با ورود سید بلال شاه که از [[صوفیان طریقه نعمت اللهی]] بود و مسلمان شدن رنچن حاکم بودایی کشمیر، اسلام در این منطقه رواج بیشتری یافت و در زمان پادشاهی شاه میریان استحکام یافت. <ref>بهارستان شاهی، ص۲۵۹-۲۶۰؛ هالیستر، ص۱۲۱</ref>

در میانه سلطنت شاه میریان بود که گروه بزرگی از سادات و صوفیان به کشمیر مهاجرت کردند؛ سفر این گروه‌ها را که یا خود شیعه بودند و یا به اندیشه‌های [[شیعی]] نزدیکی داشتند از عوامل رواج تشیع در کشمیر دانسته شده است. ازجمله این گروه‌ها سادات بیهقی به رهبری [[سید محمود سبزواری]] بودند که پس از تسلیم شدن خواجه علی مؤید، آخرین امیر سربداران به تیمور گورکانی، سبزوار را ترک کرده و در زمان سلطان اسکندر میرشاه <ref>بین سال‌های(۷۶۹-۸۱۶)</ref> به کشمیر رسیدند و مورد استقبال شاه قرار گرفتند. [[سادات بیهقی]] با شاه میریان وصلت کردند و در دوران سلطان زین‌العابدین میرشاه <ref>(۷۲۲-۸۷۴)بین سال‌های</ref> وارد تشکیلات سیاسی شدند و امور اداری را به دست گرفتند و پس از آن در تحولات سیاسی سلسله شاه میر تأثیرگذار بودند.  

== پانویس ==