پرش به محتوا

معجزه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - 'امت ها' به 'امت‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'غیر ممکن' به 'غیر‌ممکن')
جز (جایگزینی متن - 'امت ها' به 'امت‌ها')
خط ۱۷۲: خط ۱۷۲:
به این اشکال این گونه پاسخ داده‌اند که معجزه دلیل اتصال معجزه گر با عالم غیب است و در واقع, به گفته قاضى عبدالجبار معتزلى<ref>معتزلى, 15/ 161 ـ 168</ref> نشانه مخصوص خداوند است که در دست نبى ظاهر مى شود و از باب مواضعه بر نبوت او دلالت مى کند, درست مانند نشان مخصوص مَلِک که نشان مى دهد کسى که حامل پیام اوست, به واقع فرستاده اوست.
به این اشکال این گونه پاسخ داده‌اند که معجزه دلیل اتصال معجزه گر با عالم غیب است و در واقع, به گفته قاضى عبدالجبار معتزلى<ref>معتزلى, 15/ 161 ـ 168</ref> نشانه مخصوص خداوند است که در دست نبى ظاهر مى شود و از باب مواضعه بر نبوت او دلالت مى کند, درست مانند نشان مخصوص مَلِک که نشان مى دهد کسى که حامل پیام اوست, به واقع فرستاده اوست.


ابن رشد<ref>نک: ابراهیمى دینانى, 94</ref> در مورد این استدلال مى گوید: چنین مواضعه اى به یکى از دو طریق به وجود مى‌آید: یکى این که خداوند به مردم بگوید هر که نشانه‌هاى مخصوص را در اختیار داشت, رسول من است و دیگر این که استشکاف کنیم که عادت خداوند این است که این علامت ها را فقط در دست رسول خویش ظاهر مى کند, لکن هیچ یک از این دو طریق را نمى توان از شرع به دست آورد, عقل نیز نمى تواند به نحو قطعى حکم کند که این علامت ها به رسولان خداوند اختصاص دارد.
ابن رشد<ref>نک: ابراهیمى دینانى, 94</ref> در مورد این استدلال مى گوید: چنین مواضعه اى به یکى از دو طریق به وجود مى‌آید: یکى این که خداوند به مردم بگوید هر که نشانه‌هاى مخصوص را در اختیار داشت, رسول من است و دیگر این که استشکاف کنیم که عادت خداوند این است که این علامت‌ها را فقط در دست رسول خویش ظاهر مى کند, لکن هیچ یک از این دو طریق را نمى توان از شرع به دست آورد, عقل نیز نمى تواند به نحو قطعى حکم کند که این علامت‌ها به رسولان خداوند اختصاص دارد.


== معجزه در دست مدعی کاذب مصداق اضلال است ==
== معجزه در دست مدعی کاذب مصداق اضلال است ==
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۷۵۱

ویرایش