confirmed، مدیران
۳۷٬۰۰۱
ویرایش
کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
{{ویرایش}} | |||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = | |||
| نام = | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| سال تولد = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| سال درگذشت = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| آثار = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
احمد بن محمد بن صقر صائغ، (000 – حدود 347ق) ابوالحسن. ملقب به «معدل»(به فتح و تشديد دال). مفسر و محدث شيعي. در باره ولادت و وفات او گزارشي در منابع نيامده است. «شيخ صدوق»(م381ق) كه در فاصله سالهاي 339 تا 347هجري توسط «ركن الدوله بويهي»(م366ق) به ري دعوت شده بود، احاديث متعددي از او نقل كرده و از او با عنوان «شيخ لأهل ري»(استاد پيري از ري) ياد ميكند. بنابراين ميتوان وفات او را تقريباً در اواسط سده چهارم در نظر گرفت. از لقب «صائغ» بر ميآيد كه خود او يا پدرش صنعتگر بوده و در ريختهگري و قالبريزي اشياء مهارت داشته است. وي اصالتاً ايراني است اما در اينكه اهل كجا و از چه خانوادهاي برخاسته است چيزي دانسته نيست. همينقدر ميدانيم كه وي مدت زيادي در ري مسكن داشت و حيات علمي خود را در اين شهر به سر آورده و احتمالاً در همينجا نيز دار فاني را وداع گفت. وي در علوم حديث به مقام استادي رسيد و چنانكه از تعابير شيخ صدوق بر ميآيد وي از شيوخ و بزرگان ري به شمار ميآمده است و چون در نقل حديث راستگو بود، لقب «عدل» يا «معدل» گرفت. از معاصران او در ري «ابن جراده بردعي»(م348ق)، «يعقوب بن يوسف بن يعقوب» و «احمد بن حسن قطان» هستند. همچنين بسياري از اساتيد و شاگردان او در قم و ري اقامت داشتند. از جمله اساتيد او «عيسي بن محمد علوي»، «محمد بن جعفر زعفراني»، «محمد بن ايوب»، «محمد بن عباس بن بسام» و «موسي بن اسحاق قاضي» هستند. از شاگردان او تنها «محمد بن علي بن بابويه قمي»(م381ق) را ميشناسيم كه در شناساندن او به آيندگان نقش اساسي داشته است. در باره اعتقاد او هر چند صاحبنظران سخني به ميان نياوردهاند، ولي نبايد نسبت به تشيع او ترديد كرد زيرا وي روايتگر احاديثي در فضيلت اهلبيت(ع) و ناقل برخي از خطبههاي نهجالبلاغه است. وي همچنين روايتي در مذمت خليفه ثاني دارد كه در كتاب كمالالدين ابنبابويه آمده است، چنانكه در تفسير آيه: «و كل شئ أحصيناه في إمام مبين» حديثي آورده است كه رسول اكرم(ص) «امام مبين» را به علي بن ابيطالب(ع) تفسير فرموده است. اين مطلب، با توجه به اينكه تفسير پيامبر در برابر پاسخهاي نادرست ابوبكر و عمر بود كه «امام مبين» را به تورات، انجيل و قرآن تفسير كرده بودند، شيعيبودن وي را بيشتر آشكار ميسازد. وي داراي اثر تأليفي نبوده است، به همين دليل نام او در فهرست نجاشي ذكر نگشته است. | |||
منابع: (الخصال، ص191 حديث264، وص429 حديث8؛ الامالي، شيخ صدوق، ص446 حديث597؛ التوحيد، شيخ صدوق، ص44؛ كمال الدين و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج1ص61؛ معاني الاخبار، باب معني امام مبين، ص95؛ الفوائد الرجاليه، ج3ص293؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص48) | |||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | {{جعبه اطلاعات شخصیت | ||
| عنوان = احمد بن محمد صفوانی | | عنوان = احمد بن محمد صفوانی | ||