۸۷٬۷۶۰
ویرایش
ابوالفضل عبدالرزاق کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ابن عربی ' به 'ابن‌عربی '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ابن عربی ' به 'ابن‌عربی ') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== شخصیت عرفانی == | == شخصیت عرفانی == | ||
شخصیت عرفانی عبدالرزاق کاشانی در میان عارفان این دوره ویژگی خاصی دارد. وی به‌طور رسمی پرورش یافته مشرب عرفانی [[سهروردیه]] است زیرا نسبت و تربیت عرفانی او با چند واسطه به شهاب‌الدین و [[ابونجیب سهروردی]] می‌رسد. بر این اساس وی به ترویج تعالیم و میراث سهروردیه که از مشرب‌های با نفوذ سنت اول به‌شمار می‌آید، همت گمارد البته وی بیشتر به مبانی و تعالیم سنت دوم و | شخصیت عرفانی عبدالرزاق کاشانی در میان عارفان این دوره ویژگی خاصی دارد. وی به‌طور رسمی پرورش یافته مشرب عرفانی [[سهروردیه]] است زیرا نسبت و تربیت عرفانی او با چند واسطه به شهاب‌الدین و [[ابونجیب سهروردی]] می‌رسد. بر این اساس وی به ترویج تعالیم و میراث سهروردیه که از مشرب‌های با نفوذ سنت اول به‌شمار می‌آید، همت گمارد البته وی بیشتر به مبانی و تعالیم سنت دوم و مکتبابن‌عربی و تبیین و ترویج مبانی و اصول آن گرایش نشان داد و در مقابل مخالفان محیی الدین به دفاع از آراء و مبانی فکری او پرداخت؛ که این موضوع می‌تواند از گرایش‌های شیعی او سرچشمه گرفته باشد زیرا مبانی سنت دوم در بستر تفکرات شیعی بیشتر مجال ظهور می‌یافت و علایق عارفانی را که با معتقدات شیعی آشنایی و سازگاری داشتند به خوبی برمی‌انگیخت. تألیفات ارزشمند و متنوع وی و همچنین مکاتبات او با علاء الدوله سمنانی در دفاع از دیدگاه‌های شیخ اکبر محیی الدین بن عربی به خوبی بیانگر دغدغه‌های فکری و اعتقادی اوست <ref>نفحات الانس؛ ص ۴۸۳–۴۹۲.</ref>. | ||
=== تصوف در روزگارش === | === تصوف در روزگارش === | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
نیز در همین دسته است شیخ ''سعدالدین حموی'' که ''عزیزالدین نسفی'' از جمله مریدانش بوده و شیخ ''نجم‌الدین رازی'' و شیخ ''سیف‌الدین باخزری'' که نجم‌الدین در شمار معشوقانش می‌دانست و نیز ''عین‌الزمان گیلی'' که در میان مریدان نجم‌الدّین دانشمندترین آنها بوده است و از پس اولین اربعینی که به امر او نشسته بود لقب عین‌الزمان یافت. اما اندیشه‌های سهروردی در قالب سلسله سهروردیه- یکی از سلاسل دوازده یا چهارده‌گانه طرق معروفیه- انتشار یافت در تعالیم چند تن از شاگردان و تابعانش مکانتی والا پیدا کرد. | نیز در همین دسته است شیخ ''سعدالدین حموی'' که ''عزیزالدین نسفی'' از جمله مریدانش بوده و شیخ ''نجم‌الدین رازی'' و شیخ ''سیف‌الدین باخزری'' که نجم‌الدین در شمار معشوقانش می‌دانست و نیز ''عین‌الزمان گیلی'' که در میان مریدان نجم‌الدّین دانشمندترین آنها بوده است و از پس اولین اربعینی که به امر او نشسته بود لقب عین‌الزمان یافت. اما اندیشه‌های سهروردی در قالب سلسله سهروردیه- یکی از سلاسل دوازده یا چهارده‌گانه طرق معروفیه- انتشار یافت در تعالیم چند تن از شاگردان و تابعانش مکانتی والا پیدا کرد. | ||
هر چند در همین روزگار پاره‌ای از [[صوفیان]] و مورّخان از انحطاط [[تصوف]] و رنگ باختن آن شکوه‌ها داشتند اما می‌توان همین دوران را به واسطه امتزاج عناصر مختلف تصوف که در عالی‌ترین حد خود تجلی کرده بود دوران طلایی تصوف خواند. امتزاج قوانین سلوک عملی و رسوم ویژه خانقاهیان از سویی و باریک‌بینی‌های ظریف نوادری | هر چند در همین روزگار پاره‌ای از [[صوفیان]] و مورّخان از انحطاط [[تصوف]] و رنگ باختن آن شکوه‌ها داشتند اما می‌توان همین دوران را به واسطه امتزاج عناصر مختلف تصوف که در عالی‌ترین حد خود تجلی کرده بود دوران طلایی تصوف خواند. امتزاج قوانین سلوک عملی و رسوم ویژه خانقاهیان از سویی و باریک‌بینی‌های ظریف نوادری همچونابن‌عربی و ابن فارض از سویی دیگر باعث پدید آمدن این دوران طلایی شد. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||