نزاریه: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۴۸۸ با مرگ مستنصر هشتمین خلیفه فاطمیان مصر، بر سر جانشینی او اختلافی در [[قاهره]] روی داد. گروهی از درباریان به رهبری افضل پسر بدر جمالی وزیر مقتدر فاطمیان اعلام کردند که مستنصر پسرش مستعلی را برای خلافت بعد از خود انتخاب کرده است، در حالی که نزار فرزند بزرگ‌تر مستنصر پیشتر از سوی او به عنوان جانشن انتخاب شده بود و خلافت را حق خود می‌دانست. افضل که در آن دوران قدرت اصلی دربار فاطمیان بود، مستعلی را بر تخت خلافت نشاند. در پی این واقعه نزار از قاهره گریخت و سعی کرد برای بازگشت به خلافت قیامی را از [[اسکندریه]] ساماندهی کند اما با شکست مواجه و دستگیر و زندانی شد. <ref>با استفاده از فرهنگ فرق اسلامی، محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 441</ref> <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲۳۷- 238</ref> با اینکه مردم [[شمال افریقا]] و مصر به خلافت مستعلی گردن نهادند و او را خلیفه بر حق دانستند اما اسماعیلیه ایران نزار را امام می‌دانستند و امامت مستعلی را نمی‌پذیرفتند. در پی این ماجرا اسماعیلیه ایران که در آن زمان تحت رهبری داعی بزرگ اسماعیلی حسن صباح بودند با فاطمیان مصر قطع رابطه کرده و مستقل شدند و از آنجا که به امامت نزار معتقد بودند، به نزاریان مشهور شدند.<ref>با استفاده از فرهنگ فرق اسلامی، محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 441</ref>نزاری‌ها و مستعلی‌ها تا ۹ خلیفهٔ اول فاطمی را به‌عنوان امام پذیرفته‌اند اما در جانشینی نزار با مستعلی اختلاف نظر پیدا کردند. جانشین المستنصر بنابر نصّ وی پسر بزرگش نزار بود اما امیر سپاه مصر که به مستعلی (پسر دیگر خلیفه) ارادت داشت وی را به خلافت نشاند و او را امام مخصوص خواند. البته چون این موضوع با حکم آشکار خلیفهٔ پیشین مطابق نبود نتوانست تمام اسماعیلیه را راضی و خشنود کند.<ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%B2%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%87</ref>