جنگ سرد: تفاوت میان نسخه‌ها

تحلیل گران اقتصادی مانند ویلیام اپلمن ویلیامز بر توسعه طلبی اقتصادی ایالات متحده به عنوان ریشه جنگ سرد تاکید می‌کنند.

پس از جنگ، اروپای ویران شده گرفتار خشک‌سالی و زمستان شدیدی نیز شد. چون از نابسامانی وضع اقتصادی و روحی اروپای پس از جنگ، کمونیست‌ها استفاده فراوانی می‌کردند، جورج مارشال وزیر خارجه ایالات متحده که برای مقابله با توسعه طلبی شوروی، احیای اقتصاد اروپای غربی را لازم می‌دانست طرحی پیشنهاد کرد که به طرح مارشال معروف شد. هدف از طرح مارشال آمریکا این بود که اقتصاد اروپا را پس از ویرانی‌های [[جنگ جهانی دوم]] بازسازی کند تا از محبوبیت سیاسی چپ‌های تندرو جلوگیری نماید.

چند سال پس از جنگ جهانی دوم خطر توسعه طلبی اتحاد شوروی جای خطر آلمان نازی را برای اروپای غربی گرفت. برای مقابله با چنین خطری در سال 1948 م کشورهای انگلیس، فرانسه، [[هلند]]، بلژیک و لوکزامبورگ برای دستیابی به امنیت دفاع مشترک پیمان دفاعی بروکسل را امضاء نمودند. در ماه آوریل 1949 با پیوستن آمریکا، [[ایتالیا]]، [[پرتقال]]، [[نروژ]]، [[دانمارک]]، [[ایسلند]] و کانادا به این پیمان موسوم به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) بوجود آمد.