۱٬۵۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
<br> | <br> | ||
شیخ رشید احمد گنگوهی نیز رساله ای به نام “زبده المناسک فی فضل زیاره المدینه المنوره” دارد که بارها چاپ شده است. | شیخ رشید احمد گنگوهی نیز رساله ای به نام “زبده المناسک فی فضل زیاره المدینه المنوره” دارد که بارها چاپ شده است. | ||
<br> | |||
==برخی نظرات== | |||
<br> | <br> | ||
درباب توسلات: علامه سهارنپوری (رح) در باب توسل به پیامبر (ص) و اولیاء می نویسد: نزد مشایخ ما توسل به [[انبیاء]] و اولیاء جایز و بیان جمله (اسهم انی اتوسل الیک بفلان) نزد شاه محمد اسحاق دهلوی، شیخ امداد الله و شیخ رشید احمد صحیح است و ایرادی بر آن وارد نیست. | درباب توسلات: علامه سهارنپوری (رح) در باب توسل به پیامبر (ص) و اولیاء می نویسد: نزد مشایخ ما توسل به [[انبیاء]] و اولیاء جایز و بیان جمله (اسهم انی اتوسل الیک بفلان) نزد شاه محمد اسحاق دهلوی، شیخ امداد الله و شیخ رشید احمد صحیح است و ایرادی بر آن وارد نیست. | ||
خط ۹۷: | خط ۹۹: | ||
<br> | <br> | ||
ایشان در صفحه 6 کتاب در ردّ و نفی محمدبن عبدالوهاب نوشته است: ای علماء گرامی بعضی ها عقیده وهابیه را به شما نسبت و اوراق و رسائلی را ارایه داده اند و نوشتند که به دلیل اختلاف لغت و زبان ما متوجه آنها نمی شویم، متوقع است که از حقیقت حال و مطالب مقالات ما را آگاه سازید و از شما درباره امور و مواردی که اهل سنت و جماعت با وهابی ها اختلاف دارند سؤال می شود. | ایشان در صفحه 6 کتاب در ردّ و نفی محمدبن عبدالوهاب نوشته است: ای علماء گرامی بعضی ها عقیده وهابیه را به شما نسبت و اوراق و رسائلی را ارایه داده اند و نوشتند که به دلیل اختلاف لغت و زبان ما متوجه آنها نمی شویم، متوقع است که از حقیقت حال و مطالب مقالات ما را آگاه سازید و از شما درباره امور و مواردی که اهل سنت و جماعت با وهابی ها اختلاف دارند سؤال می شود. | ||
<br> | |||
در ادامه می گوید: محمد بن عبد الوهاب خون و اموال و عرض مسلمین حلال دانست و همه را مشرک خواند و اهل قبله را کشت و این قوم همان خوارج می باشند لذا هیچ کدام از مشایخ ما در سلسله این گروه نمی باشند. | |||
<br> | |||
و در صفحه 47 کتاب بعد از اینکه از بزرگان دیوبند در مورد تکفیری ها می نویسد: آنان مانند خوارج اهل بغیند و حکم اهل بغى در مورد آنان صادق است؛ | |||
سپس در ادامه اضافه می نماید: امّا در تکفیر مسلمانان پیشین، هرگز ما کسى را تکفیر نمى کنیم کسى که تکفیر کند بدعت کرده و عمل او موجب خروج از دین است و اهل قبله را هر چند جزو مبتدعه باشند تا وقتى که ضرورتى از دین را انکار نکرده باشند تکفیر نمى کنیم. |
ویرایش