مسجد سهله: تفاوت میان نسخه‌ها

| تاریخ تأسیس = نیمه نخست قرن اول

'''سَهله''' در لغت، تپّه ای است پوشیده از شن سرخ رنگ<ref>زبیدی، تاج العروس، ج 1، ص 7193</ref> و وجه نام‌گذاری مسجد به سهله گویا این است که این مسجد در سرزمینی است که پوشیده از شن سرخ رنگ است.

از مسجد سهله با نام‌های دیگری نیز یاد شده است:  

 

# مسجد قُرا،  

# مسجد بِرِّی، مسجد سُهَیل،  

# مسجد عبد قُبَیس

# مسجد بَنِی ظَفَر؛  

# ولی سَهله مشهورتر از بقیه نام‌هاست<ref>مسجد سهله، مجله موعود، خردادماه سال 1392 شماره 139 و 140</ref>.

مسجد سهله یکی از مساجد قدیمی کوفه است که قدمت آن، به قرن اول هجری باز می‌گردد؛ چنان‌که گفته شده است، قبیله بنی‌ظفر، این مسجد را در نیمه نخست قرن اول هجری، ساختند و مسجد نیز به نام همین قبیله شناخته می‌شد. بر اساس روایتی از [[امام محمد باقر|امام باقر]] و [[امام جعفر صادق|امام صادق (علیه السلام)]]، مسجد بنی‌ظفر یکی از چهار مسجد متبرک کوفه و همان مسجد سهله است<ref>مشهدی، محمد بن جعفر، فضل الکوفة ومساجدها، ص۱۸</ref>.

این مقام در جهت شمال غربی و بین دیوار غربی و شمالی قرار دارد. در روایتی آمده‌است این مسجد، خانه [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] بوده‌است که از آنجا به سمت قوم «عمالقه» رفت.

این مقام درست در وسط مسجد است. براساس روایات تاریخی، [[امام جعفر صادق|جعفر صادق]] مدتی در آنجا اقامت کرده و به [[عبادت]] و [[دعا]] مشغول بوده.

این مقام هم در قسمت میانی مسجد، کمی مایل به سمت جنوب، در بین مقام‌های سجاد و یونس قرار دارد. در جنوب صحن مسجد، متصل به شبستان مسجد واقع است و روی آن، ساختمان و گنبد کاشی‌کاری، بنا شده است. ساختمان و گنبد این مقام، به دستور سیدمهدی بحرالعلوم ساخته شده است<ref> براقى نجفى، سیدحسین، تاریخ الکوفة، ص۵۴-۵۶</ref>.

شاید ایشان، این مقام را در همان محل دیدار با [[امام زمان(عج)|امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)]] ساخته است.

روی مقام [[حضرت مهدی(عج)|حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)]]، یک پنجره مشبک مسی وجود داشت که پیش‌از این، در محل محراب [[شهادت]] [[علی بن ابی طالب|امیرمؤمنان (علیه‌السّلام)]] در مسجد کوفه قرار داشت که گویا شیعیان هند، آن را هدیه کرده بودند<ref> طریحی، محمدسعید، العتبات المقدسة فی الکوفة، ص۱۵۶</ref>.

اما در حال حاضر، با ضریح (پنجره) طلا و نقره‌کوب جدیدی، تعویض گشته است. ساختمان و گنبد مقام نیز به شیوه معماری جدیدی، در حال بازسازی است<ref>زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، مقاله مسجد سهله</ref>.

مسجد سهله یکی از مقدّس‌ترین مکان‌ها بعد از مسجد کوفه شمرده می‌شود؛ زیرا خانه ادریس نبی و حضرت ابراهیم و عبدصالح خدا، [[خضر نبی|خضر نبی(علیه السلام)]] در این مسجد قرار دارد<ref> بحارالانوار، ج 97، ص 434؛ مختصر کتاب البلدان، ص 174</ref>.

به درستی که برترین مساجد به ترتیب «مسجدالحرام»، «مسجد النّبی»، مسجد کوفه و مسجد سهله می‌باشد<ref>توضیح المسائل آیت‌الله بهجت، ص 185</ref>.

روایات فراوانی درباره مسجد سهله از ائمه معصومان (علیه السلام) نقل شده که به جایگاه و تقدّس این مسجد و لزوم زیارت آن اشاره دارد. از امیرمؤمنان، علی(علیه السلام) نقل شده است:

«مسجد ابن ظفر مسجد با برکتی است. به خدا قسم در طبقه ای از طبقات بالای این مسجد (در آسمان) سنگی بسیار بزرگ و سبز رنگ است که خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرده؛ مگر اینکه تصویری از چهره آن پیامبر بر روی آن سنگ نقش بسته و این مسجد، همان مسجد سهله است<ref>میرزای نوری، مستدرک الوسائل، ج 3، ص 396</ref>.»

# در روایت مفصلی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است: در این مسجد، منزل حضرت ابراهیم (علیه السلام) که از آن به جنگ عمالقه می‌رفت و خانه [[حضرت ادریس|حضرت ادریس (علیه السلام)]] که در آن به خیاطی اشتغال داشت، قرار دارد. همچنین در آن، سنگ سبزرنگی است که صورت و شمایل همه پیامبران، بر آن نقش بسته است. زیر این سنگ، گِلی است که خداوند، پیامبران را از آن آفرید. دمیدن صور، در همین‌جا واقع می‌شود و از اینجا، به محشر راه دارد و هفتاد هزار نفر از اینجا، بدون حساب و کتاب، به بهشت وارد می‌شوند<ref>ابن قولویه قمی، جعفر بن محمد، ترجمه کامل الزیارات، ص۸۰-۸۱، ترجمه ذهنی تهرانی</ref>.

# در روایت مشابه دیگری، به نقل از امام صادق (علیه السلام)، آمده است: این مسجد، خانه ادریس پیامبر (علیه السلام) است که در آن خیاطی می‌کرد و از اینجا، ابراهیم (علیه السلام) به جنگ با عمالقه و داوود (علیه السلام)، به جنگ با جالوت رفت و در آن، سنگ سبزرنگی است که صورت و شمایل همه پیامبران، بر آن نقش بسته است<ref>شیخ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۳، ص۴۹۴</ref>.

# شیخ صدوق نیز روایتی را که محتوای آن نزدیک به این روایت و روایت قبلی است، نقل کرده است<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۲۳۲. </ref>.

# در روایت دیگری از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نفرموده؛ مگر آنکه در مسجد سهله، نماز گزارده است<ref>ابن قولویه قمی، جعفر بن محمد، ترجمه کامل الزیارات، ص۸۲، ترجمه ذهنی تهرانی</ref>».

# در روایت دیگری، از همان امام نقل شده است: «هیچ انسان محزونی نیست که در این مسجد، دو رکعت نماز بین نماز مغرب و عشا بخواند و خدا را دعا کند؛ مگر آنکه خداوند‌ اندوه او را برطرف می‌کند<ref>شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۳۸</ref>».

# براساس روایتی از [[امام زین‌العابدین |امام زین‌العابدین (علیه السلام)]]، هرکس در مسجد سهله، دو رکعت نماز بگزارد، خداوند عمر او را سال‌ها طولانی می‌کند<ref>مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، ص۱۳۴</ref>.

# در روایت دیگری، امام صادق (علیه السلام) فرموده است: «مسجد سهله، منزل صاحب ما (حضرت صاحب ‌الامر (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)) است؛ پس از اینکه با اهل خود قیام کند<ref>شیخ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۳، ص۴۹۵</ref>».

# همچنین ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است که حضرت فرمود: «گویا فرود آمدن قائم (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) را با خانواده‌اش در مسجد سهله می‌بینم<ref>شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۳، ص۲۵۲</ref>».

# گویی او را با چشم خود می‌بینم که از وادی السلام عبور کرده، بر فراز اسبی که سپیدی پاها و پیشانی‌اش همی درخشد، به سوی مسجد سهله در حرکت است و زیر لب زمزمه دارد و خدا را این‌گونه می‌خواند: لا اله الا اللّه حقا حقا...<ref> طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص۴۵۸</ref>.

# مرد و زن باایمانی یافت نمی‌شود، جز این‌که دلش به سوی مسجد سهله پر می‌زند...<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۹۷، ص۴۳۵، ح۳</ref>.

این مسجد منزلگاه و عبادتگاه بسیاری از پیامبران از جمله حضرت ابراهیم(علیه السلام)، ادریس(علیه السلام)، خضر(علیه السلام)، و جایگاه برخی از امامان شیعه از جمله مقام امام صادق(علیه السلام)، امام سجاد(علیه السلام) بوده و بر اساس روایت امام صادق(علیه السلام)، حضرت مهدی(عج) پس از ظهور در آن ساکن خواهد شد<ref>کافی، ج۳، ص۴۹۵؛ تهذیب الأحکام، ج۳، ص۲۵۲؛ وسائل الشیعة، ج ۵، ص۲۶۷؛ مرآت العقول، ج ۱۵، ص۴۹۱؛ ارشاد مفید، ج ۲، ص۳۸۰؛ غیبت شیخ طوسی، ص۴۷۱؛ کشف الغمّة، ج ۳، ص۲۵۳؛ مزار شیخ مفید، ص۲۵؛ المزار الکبیر، ص۱۳۴؛ ابن قولویه، همان، ۲۹</ref>».

بنابر حدیثی از امام صادق(علیه السلام)، مسجد سهیل خانه ابراهیم(علیه السلام) و ادریس بوده و صور در آن دمیده می‌شود و از اطراف آن هفتاد هزار نفر بدون حساب به بهشت می‌روند<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۹۰ و ۲۹۱</ref>.

از امام صادق (علیه السلام) نقل است که در آن موضع، خانه‌ای است که ادریس در آن خیاطی می‌کرد. ابراهیم (علیه السلام) از آنجا به سوی عمالقه خارج شده است و در آن مکان صخره‌ای است که تصویرهای پیامبران در آن است و از آن مسجد خاکی برداشته شده که خداوند انبیا را با آن خلق کرده است. آنجا مقام حضرت خضر و جایی است که حضرت موسی با خضر ملاقات کرد<ref>

رجوع کنید به: ابن بابویه، ۱۴۱۴، ج ۱، ص۲۳۲؛ طوسی، ۱۳۷۶ش، ج ۳، ص۲۷۷.</ref>همچنین آمده است که شخص گرفتار و پریشان به آن مسجد نمی‌رود مگر آنکه خداوند برای او گشایشی فراهم آورد.<ref> یاقوت حموی، معجم البلدان، جلد ۳، ص۲۹۰ و ۲۹۱</ref>.

از امام باقر (علیه السلام) نقل شده است که خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرد مگر آنکه در آن مسجد نماز گزارده است، در آنجا عدل الهی آشکار می‌شود و منازل و جایگاه‌های پیامبران، اوصیاء و صالحین است. از امام سجاد (علیه السلام) نقل شده است که هر کس در مسجد سهله دو رکعت نماز به جای آورد، خداوند دو سال بر عمر او می‌افزاید<ref>بحار الانوار، ج ۹۷، ص۴۳۶، ح ۶.</ref>.

فضلیلت مسجد سهله باعث شده است در طول تاریخ همواره مورد توجه شیعیان باشد. در این مکان مقدس تشرفات فراوانی خدمات امام زمانعجل الله تعالی فرجه صورت گرفته است. مثل تشرف محمد بن ابی رواد رواسى، با محمد بن جعفر دهان، در یکی از ایام رجب، به قصد دیدار حضرت صاحب الأمر علیه‌السلام به مسجد سهله مشرف شدند. به هنگام بازگشت، در مسجد صعصعه، به محضر آن قطب دایره امکان شرف یاب شدند، دعای معروف: <big>اللهم یا ذا المنن السّابغة</big> را از آن حضرت استماع کردند<ref>اقبال الأعمال، ص 645</ref>.

سید مهدی عبا باف نجفی، حاج سید احمد اصفهانی (مشهور به خوشنویس). ، حاج علی نجفی، آیت‌الله حاج میرزا مهدی اصفهانی (متوفی 1365 ق)[۱۳]، حاج شیخ محمود کُمْلَه‌ای از دیگر کسانی هستند که ماجرای ملاقاتشان با امام زمان عجل الله تعالی فرجه در کتب مختلف نقل شده است<ref>سیمای آفتاب، ص 327؛ ره توشه مهدی یاوران</ref>.

[[سید بن طاووس|سید بن طاووس(ره)]] می‌نویسد: وقتی می‌خواهی به مسجد سهله بروی روز چهارشنبه و در بین نماز مغرب و عشا دو رکعت نماز به جای آور. از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که هر گرفتاری چنین کند خداوند گرفتاری او را برطرف می‌سازد.

و نقل شده است که وقتی به مسجد سهله رفتی در کنار در آن بایست و بگو: بسم اللَّه و باللَّه و من اللَّه و إلی اللَّه و ماشاء اللَّه و خیر الأسماء للَّه توکلّت علی اللَّه ولا حول ولا قوة إلاّباللَّه العلیّ العظیم. أللّهمّ اجعلنی من عمّار مساجدک و بیوتک أللّهمّ أتوجّه إلیک بمحمّد و آل محمد و أقدمهم بین یدی حوائجی فاجعلنی أللّهمّ بهم عندک وجیهاً فی الدنیا والاخرة و من المقرّبین. أللّهمّ اجعل صلواتی بهم مقبولة و دعائی بهم مستجاباً و ذنبی بهم مغفوراً و رزقی بهم مبسوطاً و حوائجی بهم مقضیّة و انظر إلیّ بوجهک الکریم نظرة رحیمة... أللّهمّ فأقبل إلیّ بوجهک و اقبل بوجهی إلیک.  

بعد در چهار گوشه مسجد نماز بخوان و دعا کن. در بعضی از اخبار وارد شده است هر گوشه این مسجد خانه پیامبری از پیامبران الهی بوده است و...<ref>الصیحة المبارکة المهدیّه، ص۶۸۴-۶۸۲</ref>.