پرش به محتوا

کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴۵: خط ۲۴۵:


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
احمد بن محمد بن عمار کوفی، (000 – 346ق) ابوعلی. رجالی متقدم و از راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه. ولادت او در دست نیست اما قرائن نشان می‌‏دهد که محل تولد او در [[کوفه]] بوده است، زیرا نیاکان او همگی در کوفه سکونت داشتند. وفات او به گفته [[ابن‌غضائری|ابن‏‌غضائری]] در سال 346 هجری (و به احتمال قوی در کوفه) روی داد. وی اهل کوفه بود و در میان یک خانواده علمی و مذهبی پرورش یافت زیرا پدر و جد او از راویان حدیث و از [[اصحاب]] [[ائمه|ائمه (علیه السلام)]] بودند. وی در کوفه نزد پدرش «محمد بن عمار» (از اصحاب علی بن حسن بن فضال، م290ق). و اساتید دیگر به استماع حدیث پرداخت. چون فردی پرکار بود [[حدیث|احادیث]] و [[اصول]] زیادی جمع کرد و اندکی نگذشت که خود به مقام استادی رسید. وی بیشتر اصول و روایات را از طریق پدرش نقل می‏کند و این، نشان می‌‏دهد که پدرش در تربیت علمی او نقش اساسی داشته است. نجاشی و شیخ طوسی پس از اینکه مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند. وی علاوه بر پدرش، از کسانی چون «حسن بن محمد قطعی»، «ابوموسی ضریر بجلی» و دیگران نیز حدیث شنیده است. مهم‌‏ترین شاگرد او «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) است که به نشر آثار و احادیث او پرداخته است. شاگرد دیگر او «[[هارون بن موسی تلعکبری]]»(م385ق) است که کتاب «المبیضه»(سفیدپوشان) را روایت کرده است. هم‌چنین «محمدبن علی بن مفضل» نیز از او روایت ‏هایی دارد. [[علامه حلی]] در خلاصه‏‌الاقوال می‏‌گوید: «شاگرد روایی او «ابوحاتم هروی» است»، در حالی که این شخص در هیچ ‏یک از روایات او دیده نشده است. تألیفات او «کتاب العلل»، «اخبار النبی (صل الله عليه وسلم) »، «ایمان ابی طالب»، «فضل القرآن و حملته»، «الممدوحین و المذمومین»(کتاب رجالی بزرگ) و «المبیضه» هستند. کتاب «مبیضه» اشاره به گروهی از سفیدپوشانی دارد که در برابر سیاه‏پوشان بنی‌‏عباس به مقابله برخاستند و نوشتن چنین کتابی، حاکی از مخالفت وی با بنی‌‏عباس از یک‌‏سو، و شرایط مساعد شیعه در زمان آل‏بویه از سوی دیگر است.
احمد بن محمد بن عمار کوفی، (000 – 346ق) ابوعلی. رجالی متقدم و از راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه. ولادت او در دست نیست اما قرائن نشان می‌‏دهد که محل تولد او در [[کوفه]] بوده است، زیرا نیاکان او همگی در کوفه سکونت داشتند. وفات او به گفته [[ابن‌غضائری|ابن‏‌غضائری]] در سال 346 هجری (و به احتمال قوی در کوفه) روی داد. وی اهل کوفه بود و در میان یک خانواده علمی و مذهبی پرورش یافت زیرا پدر و جد او از راویان حدیث و از [[اصحاب]] [[ائمه|ائمه (علیه السلام)]] بودند.  
 
== اساتید ==
وی در کوفه نزد پدرش «محمد بن عمار» (از اصحاب علی بن حسن بن فضال، م290ق). و اساتید دیگر به استماع حدیث پرداخت. چون فردی پرکار بود [[حدیث|احادیث]] و [[اصول]] زیادی جمع کرد و اندکی نگذشت که خود به مقام استادی رسید. وی بیشتر اصول و روایات را از طریق پدرش نقل می‏کند و این، نشان می‌‏دهد که پدرش در تربیت علمی او نقش اساسی داشته است. نجاشی و شیخ طوسی پس از اینکه مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند. وی علاوه بر پدرش، از کسانی چون «حسن بن محمد قطعی»، «ابوموسی ضریر بجلی» و دیگران نیز حدیث شنیده است.  
 
== شاگردان ==
مهم‌‏ترین شاگرد او «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی»(م368ق) است که به نشر آثار و احادیث او پرداخته است. شاگرد دیگر او «[[هارون بن موسی تلعکبری]]»(م385ق) است که کتاب «المبیضه»(سفیدپوشان) را روایت کرده است. هم‌چنین «محمدبن علی بن مفضل» نیز از او روایت ‏هایی دارد. [[علامه حلی]] در خلاصه‏‌الاقوال می‏‌گوید: «شاگرد روایی او «[[ابوحاتم هروی]]» است»، در حالی که این شخص در هیچ ‏یک از روایات او دیده نشده است.  
 
== آثار ==
تألیفات او «کتاب العلل»، «اخبار النبی (صل الله عليه وسلم) »، «ایمان ابی طالب»، «فضل القرآن و حملته»، «الممدوحین و المذمومین»(کتاب رجالی بزرگ) و «المبیضه» هستند. کتاب «مبیضه» اشاره به گروهی از سفیدپوشانی دارد که در برابر سیاه‌‏پوشان [[بنی‌عباس|بنی‌‏عباس]] به مقابله برخاستند و نوشتن چنین کتابی، حاکی از مخالفت وی با بنی‌‏عباس از یک‌‏سو، و شرایط مساعد شیعه در زمان آل‏بویه از سوی دیگر است.


== منابع ==
== منابع ==
confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱

ویرایش