۱٬۰۰۷
ویرایش
M.r.nastooh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
M.r.nastooh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
==دوران ابتدایی== | ==دوران ابتدایی== | ||
وی در زادگاه خود پرورش یافت و دروس ابتدایی و مقدمات را همان جا فرا گرفت. وی در پنج سالگی به فراگیری [[قرآن]] پرداخت و پس از آن برای یادگیری خواندن و نوشتن و دروس ابتدایی، به [[مدرسه دار التعلیم دینی]] رفت و همزمان با تحصیل درآن مدرسه، هنر خوشنویسی را نزد استادش [[میرزا علی آقای ناظم]] آموخت. | |||
در نخستین ماههای سال 1360 قمری با راهنمایی پدر بزرگوارش به فراگیری مقدمات علوم حوزوی پرداخت و شماری از کتابهای ادبی مانند: شرح الفیه | در نخستین ماههای سال 1360 قمری با راهنمایی پدر بزرگوارش به فراگیری مقدمات علوم حوزوی پرداخت و شماری از کتابهای ادبی مانند: [[شرح الفیه]] [[سیوطی]]، [[مغنی ابن هشام]]، مطوّل تفتازانی، مقامات حریری، و شرح نظام را نزد مرحوم [[ادیب نیشابوری]] و دیگر استادان فن خواند و [[شرح لمعه]] و قوانین رااز مرحوم [[سید احمد مدرّس یزدی]] معروف به «نهنگ» فرا گرفت.<br> | ||
==سطوح عالی حوزه== | ==سطوح عالی حوزه== | ||
تعدادی از کتب سطوح عالیه همچون: مکاسب و رسائل و کفایه را از آیت الله میرزا هاشم قزوینی آموخت و چند کتاب فلسفی مانند: شرح منظومه سبزواری وشرح حکمة الاشراق و اسفار را در محضر مرحوم ایسی خواند. شوارق الالهام را از شیخ مجتبی قزوینی فرا گرفت و برای تحصیل معارف وحیانی در حوزه درس مرحوم آیت الله میرزا مهدی اصفهانی (متوفای اواخر سال 1365 قمری) حاضر شد. وی همچنین در حوزهٔ درس خارج میرزا مهدی آشتیانی صاحب تعلیقه بر شرح منظومه و مرحوم آیت الله میرزا هاشم قزوینی حضور یافت.<br> | تعدادی از کتب سطوح عالیه همچون: [[مکاسب]] و [[رسائل]] و [[کفایه]] را از آیت الله میرزا هاشم قزوینی آموخت و چند کتاب فلسفی مانند: شرح منظومه سبزواری وشرح حکمة الاشراق و اسفار را در محضر [[مرحوم ایسی]] خواند. شوارق الالهام را از [[شیخ مجتبی قزوینی]] فرا گرفت و برای تحصیل معارف وحیانی در حوزه درس مرحوم [[آیت الله میرزا مهدی اصفهانی]] (متوفای اواخر سال 1365 قمری) حاضر شد. وی همچنین در حوزهٔ درس خارج [[میرزا مهدی آشتیانی]] صاحب تعلیقه بر شرح منظومه و مرحوم [[آیت الله میرزا هاشم قزوینی حضور]] یافت.<br> | ||
==حضور در قم== | ==حضور در قم== | ||
ایشان در اواخر سال 1368 قمری راهی حوزهٔ علمیه شهر مقدس قم شد و در بحثهای خارج فقه و اصول مرجع بزرگوار آیت الله سید حسین طباطبائی بروجردی شرکت نمود و بسیاری از مهارتهای فقهی و دیدگاههای رجالی و حدیثی را از ایشان فرا گرفتند وافزون براین، از حوزهٔ درس فقیه بزرگوار سید محمد حجت کوه کمرهای نیز بهره فراوان بردند. | ایشان در اواخر سال 1368 قمری راهی حوزهٔ علمیه شهر مقدس قم شد و در بحثهای خارج فقه و اصول مرجع بزرگوار [[سید حسین بروجردی|آیت الله سید حسین طباطبائی بروجردی]] شرکت نمود و بسیاری از مهارتهای فقهی و دیدگاههای رجالی و حدیثی را از ایشان فرا گرفتند وافزون براین، از حوزهٔ درس فقیه بزرگوار [[سید محمد حجت کوه کمرهای]] نیز بهره فراوان بردند. | ||
در سالهای اقامت در | |||
در سالهای اقامت در [[قم]]، با مرحوم [[علاّمه سید علی بهبهانی]] عالم معروف شهر [[اهواز]] که از پیروان مکتب فقهی [[محقق تهرانی]] بود، پیرامون برخی از [[مسائل قبله شناسی]]، نامهنگاریهایی انجام داد و در نامههای خود، به رغم دفاع [[سید بهبهانی]] از دیدگاههای [[محقق تهرانی]]، برخی از دیدگاههای وی را به نقد کشید. این مکاتبات تاآن جاادامه یافت که مرحوم [[سید بهبهانی]] طی نامهای در 7 رجب 1370 قمری، به حضرت استاد که در آن تاریخ جوانی بیست ویک ساله بود نوشت و درآن مهارت علمی وی را با تعبیر <ref>عمدة العلماء المحققین و نخبة الفقهاء المدققین</ref> ستود و ادامه بحث در خصوص موضوع قبله را به دیدار حضوری با ایشان در هنگام تشرّف به زیارت امام رضا(علیهالسلام) موکول کرد.<br> | |||
==عزیمت به نجف اشرف== | ==عزیمت به نجف اشرف== | ||
در اوایل سال 1371 قمری حضرت استاد شهر مقدّس قم را به قصد اقامت در نجف اشرف کانون علم و فضیلت حوزههای علمیه ترک کرد. ایشان سالگرد اربعین امام حسین(علیهالسلام) را در کربلا ماندند و آنگاه راهی نجف شدند و در مدرسه علمیه بخارائی اقامت گزیدند. در نجف اشرف، حوزهٔ درس فقه و اصول دو تن از بزرگان یعنی آیت الله سید ابو القاسم موسوی خوئی و شیخ حسین حلّی را درک کردند و زمانی طولانی را در محضر ایشان گذراند و در همان ایام، از مباحث برخی دیگر از سرشناسان حوزه از جمله مرحوم آیت الله حکیم و مرحوم آیت الله شاهرودی نیز بهره برد.<br> | در اوایل سال 1371 قمری حضرت استاد شهر مقدّس [[قم]] را به قصد اقامت در [[نجف اشرف]] کانون علم و فضیلت حوزههای علمیه ترک کرد. ایشان سالگرد اربعین امام حسین(علیهالسلام) را در کربلا ماندند و آنگاه راهی نجف شدند و در مدرسه علمیه بخارائی اقامت گزیدند. در نجف اشرف، حوزهٔ درس فقه و اصول دو تن از بزرگان یعنی آیت الله سید ابو القاسم موسوی خوئی و شیخ حسین حلّی را درک کردند و زمانی طولانی را در محضر ایشان گذراند و در همان ایام، از مباحث برخی دیگر از سرشناسان حوزه از جمله مرحوم آیت الله حکیم و مرحوم آیت الله شاهرودی نیز بهره برد.<br> | ||
=هوشمندی علمی= | =هوشمندی علمی= |
ویرایش