۸۶٬۱۰۷
ویرایش
جریان و جنبش های اسلامی الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آزادیبخش' به 'آزادیبخش'
جز (جایگزینی متن - 'جنبشها' به 'جنبشها') |
جز (جایگزینی متن - 'آزادیبخش' به 'آزادیبخش') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
<ref>http://www.binbadis.net/component/content/article/39-emir-abdeklader/357- amir.html</ref> | <ref>http://www.binbadis.net/component/content/article/39-emir-abdeklader/357- amir.html</ref> | ||
== جنبشها بعد امیر عبدالقادر == | == جنبشها بعد امیر عبدالقادر == | ||
پس از مرگ [[امیر عبدالقادر جزایری|امیر عبدالقادر]] مبارزات و اعتراضات پراکنده‌ای وجود داشت تا اینکه، پس از جنگ جهانی اول، «'''امیر خالد'''»، نوه امیر عبدالقادر دنباله اقدامات جد خویش را گرفت. <ref>جلال یحیی، المغرب الکبیر، دوران معاصر و نقش جنبش‌های | پس از مرگ [[امیر عبدالقادر جزایری|امیر عبدالقادر]] مبارزات و اعتراضات پراکنده‌ای وجود داشت تا اینکه، پس از جنگ جهانی اول، «'''امیر خالد'''»، نوه امیر عبدالقادر دنباله اقدامات جد خویش را گرفت. <ref>جلال یحیی، المغرب الکبیر، دوران معاصر و نقش جنبش‌های آزادیبخش در استقلال، الدار القومیة للطباعة و النشر، اسکندریة بخش 3 – 1996 م، ص 1043</ref><br> | ||
بعد از او '''احمد مصالی''' الحاج جنبش استقلال‌طلبانه مردم [[الجزایر]] را رهبری کرد، او در 1927 در کنگره اتحاد علیه امپریالیسم در بروکسل شرکت کرد و در آن کنفرانس استقلال مردم [[الجزایر]] را از [[فرانسه]] خواستار شد.<br> | بعد از او '''احمد مصالی''' الحاج جنبش استقلال‌طلبانه مردم [[الجزایر]] را رهبری کرد، او در 1927 در کنگره اتحاد علیه امپریالیسم در بروکسل شرکت کرد و در آن کنفرانس استقلال مردم [[الجزایر]] را از [[فرانسه]] خواستار شد.<br> | ||
'''احمد مصالی''' سپس در [[الجزایر]] انجمن «'''ستاره شمال آفریقا'''» را با هدف تساوی فرهنگ [[فرانسه|فرانسوی]] و '''عربی''' پایه‌ریزی کرد ولی روانه زندان شد.<br> | '''احمد مصالی''' سپس در [[الجزایر]] انجمن «'''ستاره شمال آفریقا'''» را با هدف تساوی فرهنگ [[فرانسه|فرانسوی]] و '''عربی''' پایه‌ریزی کرد ولی روانه زندان شد.<br> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
<ref>حسن سیدسلیمان، اسلام سیاسی در الجزایر، سند چاپ شده در کتاب اسلام در آفریقا (مدثر عبدالرحیم و التیجانی عبدالقادر)، موسسه دارالحکمة للطباعة و النشر المحدوده، خرطوم، 1992 م، ص 79 – 82</ref><br> | <ref>حسن سیدسلیمان، اسلام سیاسی در الجزایر، سند چاپ شده در کتاب اسلام در آفریقا (مدثر عبدالرحیم و التیجانی عبدالقادر)، موسسه دارالحکمة للطباعة و النشر المحدوده، خرطوم، 1992 م، ص 79 – 82</ref><br> | ||
این جمعیت در نهایت نیز با گروه‌های سیاسی و مسلح ضد استعمار مانند «'''جبهه | این جمعیت در نهایت نیز با گروه‌های سیاسی و مسلح ضد استعمار مانند «'''جبهه آزادیبخش ملی'''» ائتلاف نمود و به ابقای نقش برجسته‌ای در جنگ هشت ساله (1954 – 1962) علیه [[فرانسه]] پرداخت. | ||
=اولین حرکت اسلام‌گرایان و پیروزی انقلاب= | =اولین حرکت اسلام‌گرایان و پیروزی انقلاب= | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
</div><br>در اول نوامبر 1954 پس از آنکه دومین بیانیه نظامی '''جبهه | </div><br>در اول نوامبر 1954 پس از آنکه دومین بیانیه نظامی '''جبهه آزادیبخش ملی''' از رادیو قاهره منتشر شد.<br> | ||
آنها عملیات چریکی و مسلحانه را از کوه‌های «'''کابیلی'''» در [[الجزایر]] آغاز کردند. برای رزمندگان الجزایری منطقه «'''کابیلی'''» و [[مصر]] «[[جمال عبدالناصر]]» پناهگاه خوبی بود.<br> | آنها عملیات چریکی و مسلحانه را از کوه‌های «'''کابیلی'''» در [[الجزایر]] آغاز کردند. برای رزمندگان الجزایری منطقه «'''کابیلی'''» و [[مصر]] «[[جمال عبدالناصر]]» پناهگاه خوبی بود.<br> | ||
همچنین مبارزه مردم [[ایران]] به رهبری دکتر «'''محمد مصدق'''»، مبارزات مردم [[مصر]] به رهبری «[[جمال عبدالناصر]]» و برخی دیگر از کشورها برای استقلال و ملی کردن ثروت خود آموزش مهمی برای انقلابیون [[الجزایر]] بود.<br> | همچنین مبارزه مردم [[ایران]] به رهبری دکتر «'''محمد مصدق'''»، مبارزات مردم [[مصر]] به رهبری «[[جمال عبدالناصر]]» و برخی دیگر از کشورها برای استقلال و ملی کردن ثروت خود آموزش مهمی برای انقلابیون [[الجزایر]] بود.<br> | ||
| خط ۱۷۰: | خط ۱۷۰: | ||
بعد از پیروزی انقلاب و کسب استقلال، نیروهای ملی‌گرا که فعالیتهای چشمگیری در سال‌های پایانی قیام مردم [[الجزایر]] داشته و از سوی نیروهای تکنوکرات را در اختیار داشتند توانستند قدرت را قبضه کنند. پیش از پیروزی انقلاب و در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم '''فرحت عباس''' که تحصیلکرده فرانسه و '''عضو حزب اتحاد مردم الجزایر''' بود جنبش دانشجویان مسلمان را در پاریس تشکیل داد او در خلال جنگ جهانی دوم «'''حزب بیانیه آزادی مردم الجزایر'''» را بنیاد نهاد و خواهان آزادی [[الجزایر]] در قالب یک جمهوری شد.<br> | بعد از پیروزی انقلاب و کسب استقلال، نیروهای ملی‌گرا که فعالیتهای چشمگیری در سال‌های پایانی قیام مردم [[الجزایر]] داشته و از سوی نیروهای تکنوکرات را در اختیار داشتند توانستند قدرت را قبضه کنند. پیش از پیروزی انقلاب و در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم '''فرحت عباس''' که تحصیلکرده فرانسه و '''عضو حزب اتحاد مردم الجزایر''' بود جنبش دانشجویان مسلمان را در پاریس تشکیل داد او در خلال جنگ جهانی دوم «'''حزب بیانیه آزادی مردم الجزایر'''» را بنیاد نهاد و خواهان آزادی [[الجزایر]] در قالب یک جمهوری شد.<br> | ||
این سازمان فعالیتهای نظامی و سیاسی را به طور همزمان در برنامه خویش جهت رسیدن به آزادی [[الجزایر]] گنجانده بود.<br> | این سازمان فعالیتهای نظامی و سیاسی را به طور همزمان در برنامه خویش جهت رسیدن به آزادی [[الجزایر]] گنجانده بود.<br> | ||
آنها توانستند «'''جبهه آزادیبخش ملی'''» را در 1954 تشکیل دهند، همچنین درون این جبهه سیاسی یک جبهه نظامی به نام «'''ارتش | آنها توانستند «'''جبهه آزادیبخش ملی'''» را در 1954 تشکیل دهند، همچنین درون این جبهه سیاسی یک جبهه نظامی به نام «'''ارتش آزادیبخش الجزایر'''» تشکیل دادند.<ref>امیرحسین دهقان، پیشین</ref><br> | ||
در واقع این گروه بعد از پیروزی انقلاب بیشترین نقش و سهم را در ساختار قدرت [[الجزایر]] به دست آوردند ولی به رغم داشتن گرایش‌های اسلامی در ابتدای شکل‌گیری، پس از آنکه به قدرت رسیدند، تغییر خط و مشی داده و به سوی نوعی استبداد حزبی با گرایش‌های غیرمذهبی و سوسیالیستی حرکت کردند.<br> | در واقع این گروه بعد از پیروزی انقلاب بیشترین نقش و سهم را در ساختار قدرت [[الجزایر]] به دست آوردند ولی به رغم داشتن گرایش‌های اسلامی در ابتدای شکل‌گیری، پس از آنکه به قدرت رسیدند، تغییر خط و مشی داده و به سوی نوعی استبداد حزبی با گرایش‌های غیرمذهبی و سوسیالیستی حرکت کردند.<br> | ||