confirmed
۵٬۹۱۷
ویرایش
منجی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==بشارت به منجی در دین یهود== | ==بشارت به منجی در دین یهود== | ||
==مسیح از نسل داوود== | ==مسیح از نسل داوود== | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۷: | ||
از نگاه [[زرتشتیان]]، منجی [[مزدیسنا]] «[[سوشیانس]]» نامیده می شود.آنان در انتظار سه موعود هستند که میان هر یک هزار سال فاصله است. | از نگاه [[زرتشتیان]]، منجی [[مزدیسنا]] «[[سوشیانس]]» نامیده می شود.آنان در انتظار سه موعود هستند که میان هر یک هزار سال فاصله است. | ||
در این آیین، جهان به چهار مقطع سه هزار ساله تقسیم می شود. در چهارمین دوره سه هزار ساله، دهمین هزاره عهد سلطنت روحانی پیغمبر ایران، «[[زردتشت]]»، شمرده می شود. در آغاز هر یک از هزاره یازدهمین و دوازدهمین، دو تن از پسران زرتشت ظهور خواهند نمود و سر انجام دوازدهمین هزاره، پسر سوم یعنی«سوشیانس» ظهور خواهد کرد و جهان را نو بر پا خواهد نمود. مردگان را بر خواهد انگیخت و قیامت و جهان معنوی را بر پا خواهد کرد. <ref>[[مینوی خرد]]، ترجمه [[احمد تفضلی]]، تهران، توس، چاپ سوم، 1380، پرسش 1، بند95.</ref> | در این آیین، جهان به چهار مقطع سه هزار ساله تقسیم می شود. در چهارمین دوره سه هزار ساله، دهمین هزاره عهد سلطنت روحانی پیغمبر ایران، «[[زردتشت]]»، شمرده می شود. در آغاز هر یک از هزاره یازدهمین و دوازدهمین، دو تن از پسران زرتشت ظهور خواهند نمود و سر انجام دوازدهمین هزاره، پسر سوم یعنی«سوشیانس» ظهور خواهد کرد و جهان را نو بر پا خواهد نمود. مردگان را بر خواهد انگیخت و قیامت و جهان معنوی را بر پا خواهد کرد. <ref>[[مینوی خرد]]، ترجمه [[احمد تفضلی]]، تهران، توس، چاپ سوم، 1380، پرسش 1، بند95.</ref> | ||
==معنای سوشیانت== | ==معنای سوشیانت== | ||
منجی(های) موعود اوستا، که [[سوشیانس]] نام دارد، اغلب به معنای «رهاننده» تعریف شده است. <ref>[[ابراهیم پورداوود]]، [[گاتها]]، تفسیر و توضیح [[انجمن زرتشتیان ایران]]، [[بمبئی]]، 1938، ص109.</ref>این واژه در [[زبان پهلوی]] به صورت [[سوشیانت]]، و[[سیوسوش]] آمده و از ریشه «سود» به معنای بهره و منفعت گرفته شده است.واژه فارسی سود نیز از همین ریشه است. <ref>علی اصغر مصطفوی، [[کتاب سوشیانت]]، ص53.</ref>سابقه پرداختن به منجی در آیین زرتشت نشان می دهد که که عقیده به موعود آخرالزمان و این که کسی خواهد آمد و جهان را از چنگال [[اهریمنان]] خواهد رهانید و آدمیان را از یک زندگی بی گزند بهره مند خواهد کرد، نزد ایرانیان بسیار قدیم وجود داشته است.<ref>همان، ص55؛</ref> <ref>ابراهیم پورداوود، سوشیانس، ص10.</ref> | منجی(های) موعود اوستا، که [[سوشیانس]] نام دارد، اغلب به معنای «رهاننده» تعریف شده است. <ref>[[ابراهیم پورداوود]]، [[گاتها]]، تفسیر و توضیح [[انجمن زرتشتیان ایران]]، [[بمبئی]]، 1938، ص109.</ref>این واژه در [[زبان پهلوی]] به صورت [[سوشیانت]]، و[[سیوسوش]] آمده و از ریشه «سود» به معنای بهره و منفعت گرفته شده است.واژه فارسی سود نیز از همین ریشه است. <ref>علی اصغر مصطفوی، [[کتاب سوشیانت]]، ص53.</ref>سابقه پرداختن به منجی در آیین زرتشت نشان می دهد که که عقیده به موعود آخرالزمان و این که کسی خواهد آمد و جهان را از چنگال [[اهریمنان]] خواهد رهانید و آدمیان را از یک زندگی بی گزند بهره مند خواهد کرد، نزد ایرانیان بسیار قدیم وجود داشته است.<ref>همان، ص55؛</ref> <ref>ابراهیم پورداوود، سوشیانس، ص10.</ref> | ||
در کتاب «زند» که از | در کتاب «زند» که از کتاب مقدس زرتشتیان است، پس از آنکه مقداری در باره شیوع فساد در آخرالزمان سخن می گوید:آن گاه از طرف اهورا مزدا به [[ایزدان]] یاری می رسد، پیروزی بزرگ از آن ایزدان می شود و اهریمنان نابود می شوند. بعد از پیروزی ایزدان و برانداختن نسل اهریمنان، [[عالم کیهان]] به سعادت اصلی خود می رسد و نبی آدم بر تخت نیک بختی خواهد نشست.<ref>زند بهمن یسن، تحقیق محمدتقی راشد محصل، تهران، معاصر، 1370، ص19.</ref> همچنین در جای دیگر این کتاب می خوانیم که مردی از میان [[تازیان]] و از [[سرزمین هاشم]] ظهور می کند که صورتی گشاده و تنی بزرگ دارد و بر دین اجدادش پایدار است. او با سپاه بسیاری می آید و به طرف ایران می رود هر جا باشد آن جا آباد می شود و زمین را از عدل و داد پر می کند. <ref>[[جاماسب بن لهراسب]]، [[جاماسب نام]]ه، بمبئی، 1313ق، صص121ـ122</ref> | ||
دراین کتاب آمده است پیامبر عرب آخرین فرستاده خدا است که از میان کوه های [[مکه]] ظاهر می شود. از فرزندان حضرت، شخصی در مکه ظهور خواهد کرد که جانشین آن پیامبر و پیرو دین جد خود خواهد شد. در سیطره عدل او هیچ موجودی به موجود دیگر ظلم نمی کند و حتی گرگ با میش آب می خورد و همه جهان به [[آیین «مهرآزمای»]] خواهند گروید. <ref>همان</ref> | دراین کتاب آمده است پیامبر عرب آخرین فرستاده خدا است که از میان کوه های [[مکه]] ظاهر می شود. از فرزندان حضرت، شخصی در مکه ظهور خواهد کرد که جانشین آن پیامبر و پیرو دین جد خود خواهد شد. در سیطره عدل او هیچ موجودی به موجود دیگر ظلم نمی کند و حتی گرگ با میش آب می خورد و همه جهان به [[آیین «مهرآزمای»]] خواهند گروید. <ref>همان</ref> | ||