پرش به محتوا

شیعه در تونس: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'عزاداری ها' به 'عزاداری‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'بنی امیه' به 'بنی‌امیه')
جز (جایگزینی متن - 'عزاداری ها' به 'عزاداری‌ها')
خط ۷۸: خط ۷۸:
یکی از نشانه‌های تشیع در قاره سیاه، مراسم [[شیعه|ماه محرم]] است؛ که به اشکال گوناگون در تونس و دیگر کشورهای آفریقایی وجود دارد و از ارزش خاصی برخوردار است. در تونس از زمان تسلط فاطمیان بر این کشور، مذهب تشیع و سنت‌های آن از جمله مراسم سوگواری ایام عاشورا جزو آیین‌های اجتماعی مردم قرار گرفت؛ به طوری که عاشورا تا چندی قبل جزو تعطیلات رسمی این کشور بود.
یکی از نشانه‌های تشیع در قاره سیاه، مراسم [[شیعه|ماه محرم]] است؛ که به اشکال گوناگون در تونس و دیگر کشورهای آفریقایی وجود دارد و از ارزش خاصی برخوردار است. در تونس از زمان تسلط فاطمیان بر این کشور، مذهب تشیع و سنت‌های آن از جمله مراسم سوگواری ایام عاشورا جزو آیین‌های اجتماعی مردم قرار گرفت؛ به طوری که عاشورا تا چندی قبل جزو تعطیلات رسمی این کشور بود.


مردم تونس ـ شیعه و سنی ـ در ایام محرم از هرگونه مراسم شادی مانند جشن عروسی و ختنه کنان خودداری می‌کنند. آنها حتی در عزاداری هایشان در این ماه، از خوردن غذاهای رنگین اجتناب می‌کنند و صبح عاشورا نیز به قبرستان ها و مزار اموات سر می زنند و معتقدند که همه ارواح در روز عاشورا کنار قبر خود حضور پیدا می‌کنند و منتظر دیدار بستگان زنده خود هستند.
مردم تونس ـ شیعه و سنی ـ در ایام محرم از هرگونه مراسم شادی مانند جشن عروسی و ختنه کنان خودداری می‌کنند. آنها حتی در عزاداری‌هایشان در این ماه، از خوردن غذاهای رنگین اجتناب می‌کنند و صبح عاشورا نیز به قبرستان ها و مزار اموات سر می زنند و معتقدند که همه ارواح در روز عاشورا کنار قبر خود حضور پیدا می‌کنند و منتظر دیدار بستگان زنده خود هستند.


مردم تونس شب عاشورا با آتش زدن علف های خشک و شعله‌ور کردن آنها که به «اجیجه» شهرت دارد، گلوله هایی شلیک می‌کنند و بر این اعتقادند که این آتش ها و روشنایی ها موجب شادمانی اطفال کربلا می‌شود. این سنت، شبیه به شمع روشن کردن شیعیان ایران در شام غریبان است که نوعی هم دردی با یتیمان [[شیعه|امام حسین(ع)]] محسوب می‌گردد.
مردم تونس شب عاشورا با آتش زدن علف های خشک و شعله‌ور کردن آنها که به «اجیجه» شهرت دارد، گلوله هایی شلیک می‌کنند و بر این اعتقادند که این آتش ها و روشنایی ها موجب شادمانی اطفال کربلا می‌شود. این سنت، شبیه به شمع روشن کردن شیعیان ایران در شام غریبان است که نوعی هم دردی با یتیمان [[شیعه|امام حسین(ع)]] محسوب می‌گردد.
Writers، confirmed، مدیران
۸۸٬۰۰۹

ویرایش