محمد جواد بلاغی: تفاوت میان نسخه‌ها

بلاغی پایه‌گذار [[علم کلام]] نوین در نجف دانسته شده که در برابر فعالیت‌های تبشیری و تبلیغی [[مسیحیت]] و همچنین تبلیغات مخالفان [[دین]] فعالیت می‌کرده است. وی با زبان فارسی، عربی، انگلیسی و عبری آشنایی داشته است<ref> عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۶.</ref>. [[سید محمدهادی میلانی]]، سید [[عبدالحسین طیب]] و برخی دیگر از مراجع نجف و [[قم]]<ref> عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۷.</ref>، از جمله [[سید ابوالقاسم خوئی]]<ref> یادنامه حضرت آیت‌الله العظمی آقای حاج سید ابوالقاسم خویی، ۱۳۷۲ش، ص۵۸ و ۵۹.</ref>، از شاگردان مکتب کلامی او معرفی شده‌اند. بلاغی، در سال‌های اقامت در سامرا، از جمله عالمانی بوده است که در جریان مبارزات استقلال‌طلبانه مردم [[عراق]] در برابر انگلستان فعال بوده است<ref>بلاغی، اسلام آیین برگزیده، ۱۳۶۰ش، ص۱۴.</ref>. این مبارزات با فتوای [[میرزا محمدتقی شیرازی]] پایه‌گذاری شد<ref>همان.</ref>. محمدجواد بلاغی، با لقب مجاهد هم خوانده شده است<ref>همان.</ref>.

# کتاب تفسیری آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن: یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار اوست<ref> انصاری قمی، نجوم امت (آیت‌الله العظمی علامه حاج شیخ محمد جواد بلاغی)، ۱۳۷۰ش، ص۵۱.</ref>. مجموعه آثار او با عنوان «موسوعة العلامة البلاغی» با کوشش جمعی از محققان در [[مرکز احیای تراث اسلامی]] در ۹ جلد منتشر شده است<ref>جمعی از محققان، موسوعة العلامة البلاغی، زیرنظر علی اوسط نطقی و مرکز احیاء آثار اسلامی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۸ش.</ref>. [[رضا استادی]]، شصت مورد از تألیفات وی را فهرست کرده است که تنها ۲۲ مورد چاپ شده است<ref> استادی، «گوشه‌هایی از زندگانی مرحوم شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۱۱۱-۱۱۸.</ref>؛ از جمله:

# آیت‌الله العظمی آقای [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی]] (متوفی 1411 ق)

# آیت‌الله العظمی آقای حاج [[سید ابوالقاسم خویی]] (متوفی 1414 ق)

# آیت‌الله العظمی آقای حاج [[سید هادی میلانی]] (متوفی 1395 ق)