طریقت دسوقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

در حال حاضر شهاویه، برهانیه و شرنوبیه از شاخه‌های مهم دسوقیه هستند.

=== شاخۀ شهاویه ===

شاخۀ شهاویه به '''''سید محمد شهاوی حسینی''''' منتسب است. این شاخه در ابتدای دهۀ هشتاد قرن بیستم زمانی که ''محمد ابوالعلا حسینی'' شیخ شهاویه شد، توانست از برهامیه مستقل شود.

=== شاخۀ برهانیه ===

موسس این شاخه،  '''محمد عثمان عبده''' است. ظهور محمدعثمان عبده، ملقب به فخرالدین به‌عنوان نمایندۀ رسمی طریقت برهانیه در [[سودان]]، نقطۀ عطفی در تاریخ طریقت دسوقیه پدید آمد. ایشان تعالیم خود را که تلفیقی از تعالیم [[ابراهیم دسوقی]]، ابوالحسن شاذلی و عقاید شخصی خود بود در [[مصر]] رواج داد و سعی کرد از تمام طبقات اجتماعی پیروانی به دست آورد.

=== شاخۀ شرنوبیه ===

'''سید احمد عربی شرنوبی''' بن عثمان بن احمد سلیل العارف علی البرهانی موسس شرنوبیه است. او در سال 931 ق، در شرنوب متولد شد و طریقت صوفی را از قطب شهاوی اخذ کرد سپس به [[قاهره]] هجرت کرد. و در آنجا نشانه‌های فتح بر او ظاهر شد. ابراهیم لقانی می‌گوید از احمد عرب شرنوبی کرامات خارق‌العاده‌ای در همان ابتدا در [[مصر]] دیدم. در آنجا علومی دریافت کردم که قبلا جای دیگر نشنیده بودم. از عرفایی همچون سید علی متقی هندی، ابی‌الحسن البکری، سید سلیمان خضیری، سید ابراهیم ذاکر و سید زین بن بنت المصرفی کسب فیض کرد. او به وزیر قطب دسوقی شهرت دارد؛ زیرا که بر مشرب [[ابراهیم دسوقی]] بود.