ابوعلی کاتب: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

ابوعلی کاتب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۹

۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - '[[امام دوازدهم' به '[[حجت بن حسن (مهدی)'

Hadifazl

Writers، confirmed، مدیران

۸۷٬۷۳۲

ویرایش

@@ خط ۱۸: / خط ۱۸: @@
 حسن بن احمد مشهور به أبوعلی کاتب مصری از عرفای قرن چهارم است. تاریخ تولد او در منابع ذکر نشده امّا مطابق قول [[خواجه عبدالله انصاری]] در طبقات الصوفیه سال درگذشتش ۳۴۹ یا ۳۵۶ قمری بوده‌است. [۱] او مرید سیدالطائفه ابوالقاسم [[جنید بغدادی]] و شیخ [[ابوعلی رودباری]] بوده و ابوعثمان سعید مغربی از مریدان وی و جانشین او است. [۲][۱]
-دراویش سلسلهٔ نعمت‌اللهی، شیخ ابوعلی کاتب را قطب سوم سلسله نعمت‌اللهی بعد از غیبت کبرای [[امام دوازدهم]] می‌دانند.
+دراویش سلسلهٔ نعمت‌اللهی، شیخ ابوعلی کاتب را قطب سوم سلسله نعمت‌اللهی بعد از غیبت کبرای [[حجت بن حسن (مهدی)]] می‌دانند.
 ابوعلی احمد بن محمّد بن عبدالرّحمان بن سهلان معروف به ابوعلی کاتب، از محدّثین اصفهان است. وی کاتب و نویسنده علیّ بن تمّه بوده، و در همسایگی [[حافظ ابونُعیم]] ساکن بوده است. او از ابی‌مسعود عسکری روایت نموده، و حافظ ابونُعیم اصفهانی از او نقل [[حدیث]] نموده است. [3]
@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 خواجه عبدالله انصاری در طبقات الصوفیه در شرح احوال ابوعلی کاتب چنین گفته‌است: «و من طبقة الرابعه ایضاً ابوعلی الکاتب المصری؛ نام وی حسن بن احمد از مهینان مشایخ است. صحبت کرده با بوبکر مصری و بوعلی رودباری، یگانهٔ مشایخ وقت. بوعثمان مغربی گوید: هو من السالکین؛ و وی را تعظیم داشتی، [ابوعلی کاتب] پیر بوعلی ممشتولی [بود و] ایذ صاحب کرامت بود ظاهر. در سنه نیف و اربعین و ثلثمائه برفته از دنیا و گویند سنه ست و خمسین و اللهّ اعلم. از اقران رودباری است و با یعقوب ری.
-شیخ‌الاسلام گفت کی هرگه بوعلی کاتب شیخ بوعلی رودباری را نام بردی گفتی: که سید ما. شاگردان وی از آن رشک می‌آمد، وی را گفتند: چیست این که وی را سید خود می گوئی؟ گفت: آری وی از شریعت به حقیقت شد، ما از حقیقت به شریعت می‌آئیم.
+شیخ‌الاسلام گفت کی هرگه بوعلی کاتب شیخ بوعلی رودباری را نام بردی گفتی: که سید ما. شاگردان وی از آن رشک می‌آمد، وی را گفتند: چیست این که وی را سید خود می‌گوئی؟ گفت: آری وی از شریعت به حقیقت شد، ما از حقیقت به شریعت می‌آئیم.
 شیخ‌الاسلام گفت: مرد از پیشگاه به آستان نفرستند، تو ندانی که او که از آستان واپیشگاه فرستند کیست؟ پس سرد بود، کی از ناز با نیاز فرستند، از نیاز با ناز آی، و از طهارت به نماز شو.