۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' می ی' به ' میی') |
جز (جایگزینی متن - ' می ب' به ' میب') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
چنان که گفته شد قداست سرزمین اختصاص به شهر قدس نداشته بلکه همه سرزمین فلسطین از چنین قداستی برخوردار میباشد. این مطلب را روایات نیز تایید میکند؛ زیرا در بیان قداست فلسطین روایاتی وارد شده که اختصاص به شهر قدس و جایی که مسجدالاقصی قرار گرفته ندارد. از جمله علل میتوان به قداست شهرالخلیل به عنوان مکان کوچ و هجرت حضرت ابراهیم(ع) و نیز محل دفن آن حضرت <ref>(التحریر و الننویر ج ۱۲ ص۱۶۲)</ref> اشاره کرد. | چنان که گفته شد قداست سرزمین اختصاص به شهر قدس نداشته بلکه همه سرزمین فلسطین از چنین قداستی برخوردار میباشد. این مطلب را روایات نیز تایید میکند؛ زیرا در بیان قداست فلسطین روایاتی وارد شده که اختصاص به شهر قدس و جایی که مسجدالاقصی قرار گرفته ندارد. از جمله علل میتوان به قداست شهرالخلیل به عنوان مکان کوچ و هجرت حضرت ابراهیم(ع) و نیز محل دفن آن حضرت <ref>(التحریر و الننویر ج ۱۲ ص۱۶۲)</ref> اشاره کرد. | ||
آن سرزمین به جهاتی چند مقدس و مبارک گفته شده است که از آن جمله به جهت فراوانی آب و سرزمین حاصل خیز (<ref>تفسیر قرطبی ج ۶ ص ۸۳</ref>)، گهواره شرایع آسمانی و توحیدی <ref>(مجمع البیان ج ۳ ص ۲۷۶)</ref> و مسکن صالحان و پیامبران (<ref>بحارالانوار ج ۱۳ ص ۱۷۷</ref>) از مهمترین دلایل این ستایش بیان شده است. | آن سرزمین به جهاتی چند مقدس و مبارک گفته شده است که از آن جمله به جهت فراوانی آب و سرزمین حاصل خیز (<ref>تفسیر قرطبی ج ۶ ص ۸۳</ref>)، گهواره شرایع آسمانی و توحیدی <ref>(مجمع البیان ج ۳ ص ۲۷۶)</ref> و مسکن صالحان و پیامبران (<ref>بحارالانوار ج ۱۳ ص ۱۷۷</ref>) از مهمترین دلایل این ستایش بیان شده است. | ||
بنابراین این قداست و مبارک بودن به دو جهت مادی و معنوی مورد تایید و گزارش قرار گرفته است. البته | بنابراین این قداست و مبارک بودن به دو جهت مادی و معنوی مورد تایید و گزارش قرار گرفته است. البته میبایست علت معنوی را بر علل دیگری ترجیح داد؛ زیرا رسالت پیامبران و دعوت مردمان به توحیدکه از این سرزمین آغاز شده اصل اساسی در تبرک سرزمین میبایست برشمرد؛ چون همین مساله رسالت پیامبران است که زمینه ساز برکت و خیر فراوان بر مردمان شده است. هر چند که دیگر وجوه نیز میتواند خود از برکات همین نعمت عظیم باشد؛ چه این که قرآن هدایت بشری و عمل به آموزههای وحیانی را از علل نزول برکات زمینی و آسمانی برشمرده است. با توجه به آیه ۸ سوره نمل «فلما جاءها نودی ان بورک من فی النار و من حولها و سبحان الله رب العالمین» و نیز سیاق آیه ۳ سوره قصص «نتلوا علیک من نبا موسی و فرعون بالحق لقوم یومنون» میتوان گفت که علت اصلی تبرک سرزمینی همین مساله توحید و پرستش خدای یگانه و عمل به دستورهای وی بوده باشد؛ زیرا در یک نظام اعتقادی توحیدی، تقدس و تبرک سرزمینی و یا مکان و یا زمانی در بیشتر موارد به سبب رخدادهای مهم دینی است که در آنها روی داد و یا مناسکی است که میبایست در آن زمان و یا مکان به جا آورده شود که از آن جمله میتوان به مسئله تبرک سحر و ماه رمضان و ذی الحجه و سرزمین مکه و عرفات و منی یاد کرد. <ref>(المیزان ج۱۴ ص۱۳۷)</ref> | ||
مبارک خواندن خانه خدا (<ref>آل عمران آیه۹۶</ref>) و(<ref>انعام آیات ۹و ۱۵۵</ref>) و یا اطراف مسجدالاقصی <ref>(اسراء آیه۱)</ref> و یا شب قدر <ref>(دخان آیه۳)</ref> از سوی خدا نیز بر همین اساس و موازین میباشد. | مبارک خواندن خانه خدا (<ref>آل عمران آیه۹۶</ref>) و(<ref>انعام آیات ۹و ۱۵۵</ref>) و یا اطراف مسجدالاقصی <ref>(اسراء آیه۱)</ref> و یا شب قدر <ref>(دخان آیه۳)</ref> از سوی خدا نیز بر همین اساس و موازین میباشد. | ||
به هر حال در تمام منابع اسلامی و یهودی قداست اختصاصی به آبادی قدس و اورشلیم نداشته بلکه شامل همه فلسطین است. البته اختلاف نظرهایی در تعیین حدود سرزمین مقدس وجود دارد. محدوده این سرزمین مقدس بر پایه باورهایی یهودی متغیر است و این تغییر به دورههای گوناگونی برمیگردد که یهودیان بر مناطقی چیره بوده و یا آن را از دست میدادند. از این رو معیار در قداست به وجود دولت یهودی و چیرگی آنان بستگی مییابد که همواره در دورههای مختلف متغیر بوده است. <ref>(قاموس کتاب مقدس ص۶۸۵)</ref> | به هر حال در تمام منابع اسلامی و یهودی قداست اختصاصی به آبادی قدس و اورشلیم نداشته بلکه شامل همه فلسطین است. البته اختلاف نظرهایی در تعیین حدود سرزمین مقدس وجود دارد. محدوده این سرزمین مقدس بر پایه باورهایی یهودی متغیر است و این تغییر به دورههای گوناگونی برمیگردد که یهودیان بر مناطقی چیره بوده و یا آن را از دست میدادند. از این رو معیار در قداست به وجود دولت یهودی و چیرگی آنان بستگی مییابد که همواره در دورههای مختلف متغیر بوده است. <ref>(قاموس کتاب مقدس ص۶۸۵)</ref> |