پرش به محتوا

درسنامه قرائت های وحدت اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> |بندانگشتی|وسط {| class="wikitable aboutAuthorTable" styl...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:


= ضرورت موضوع =
= ضرورت موضوع =
[[وحدت‌ ستیزی]] جریانی‌ست که در چند سال گذشته و به موازات تأکیدات [[آیت‌الله خامنه‌ای]] بر لزوم [[وحدت اسلامی]] بین گروهی از فعالان فرهنگی مذهبی رونق پیدا کرده است. وحدت‌ستیزان به مدد شبکه‌های ماهواره‌ای و پایگاه‌های اینترنتی و وبلاگ‌های پرشمار تلاش در القای این مطلب را دارند که [[وحدت اسلامی|اندیشه وحدت اسلامی]] در بعد نظری خلاف مبانی [[تشیع]] و در بعد عملی ناکارآمد است. اینان زیربنای اندیشه وحدت‌طلبان را منجر به فراموشی مبانی مکتب تشیع می‌دانند و نیز معتقد اند این تلاش‌ها نتیجه‌ای جز پیش‌روی وهابیت و عقب‌نشینی تفکر [[شیعه]] نداشته است.<br>
[[وحدت‌ ستیزی]] جریانی‌ست که در چند سال گذشته و به موازات تأکیدات [[آیت‌الله خامنه‌ای]] بر لزوم [[وحدت اسلامی]] بین گروهی از فعالان فرهنگی مذهبی رونق پیدا کرده است. وحدت‌ستیزان به مدد شبکه‌های ماهواره‌ای و پایگاه‌های اینترنتی و وبلاگ‌های پرشمار تلاش در القای این مطلب را دارند که [[وحدت اسلامی|اندیشه وحدت اسلامی]] در بعد نظری خلاف مبانی [[تشیع]] و در بعد عملی ناکارآمد است. اینان زیربنای اندیشه وحدت‌طلبان را منجر به فراموشی مبانی مکتب تشیع می‌دانند و نیز معتقد اند این تلاش‌ها نتیجه‌ای جز پیش‌روی [[وهابیت]] و عقب‌نشینی تفکر [[شیعه]] نداشته است.<br>




خط ۵۳: خط ۵۳:


= منتقدان وحدت، بدون استدلال =
= منتقدان وحدت، بدون استدلال =
گذشته از مسائل سیاسی و کینه‌های برخی مقدس‌ نمایان از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] که به جبهه‌گیری آن‌ها در برابر شاخصه‌های گفتمانی این انقلاب –مانند وحدت اسلامی- منجر شده است، به دلیل کم‌کاری متولیان [[وحدت اسلامی]] و اندیشمندان طرف‌دار این اصل، بدفهمی‌هایی در معنای وحدت به خصوص وحدت [[شیعه]] و [[سنی]] به وجود آمده است که در سایه‌ی این سوءتفاهم، وحدت‌ ستیزان توانسته اند در محافل و هیئات مذهبی و هم‌چنین فضای مجازی با حضوری پررنگ، به بهانه دفاع [[از تشیع]]، بر زخم تفرقه‌ی امت اسلامی نمک بپاشند.<br>
گذشته از مسائل سیاسی و کینه‌های برخی مقدس‌ نمایان از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] که به جبهه‌گیری آن‌ها در برابر شاخصه‌های گفتمانی این انقلاب –مانند [[وحدت اسلامی]]- منجر شده است، به دلیل کم‌کاری متولیان [[وحدت اسلامی]] و اندیشمندان طرف‌دار این اصل، بد فهمی‌هایی در معنای وحدت به خصوص وحدت [[شیعه]] و [[سنی]] به وجود آمده است که در سایه‌ی این سوءتفاهم، وحدت‌ ستیزان توانسته اند در محافل و هیئات مذهبی و هم‌چنین فضای مجازی با حضوری پررنگ، به بهانه دفاع [[از تشیع]]، بر زخم تفرقه‌ی [[امت اسلامی]] نمک بپاشند.<br>




لباف در مقدمه‌ی کتاب، با تأکید بر این که در فرآیند احیای اندیشه دینی و وحدت اسلامی نباید به «اصالت و خلوص» مکتب [[تشیع]] خدشه‌ای وارد شود، به طور ضمنی موضع خود را نسبت به جریان وحدت‌طلب ابراز داشته است. وی در ادامه‌ی کتاب در هفت گفتار زیر به نقد آن‌چه انحراف از عقاید تشیع توسط وحدت‌ طلبان دانسته پرداخته است.<br>
لباف در مقدمه‌ی کتاب، با تأکید بر این که در فرآیند احیای [[اندیشه دینی و وحدت اسلامی]] نباید به «اصالت و خلوص» مکتب [[تشیع]] خدشه‌ای وارد شود، به طور ضمنی موضع خود را نسبت به جریان وحدت‌ طلب ابراز داشته است.  
وی در ادامه‌ی کتاب در هفت گفتار زیر به نقد آن‌چه انحراف از عقاید تشیع توسط وحدت‌ طلبان دانسته پرداخته است.<br>




= سکوت در برابر توهین به مقدسات مذاهب اسلامی به بهانه بحث‌های علمی =
= سکوت در برابر توهین به مقدسات مذاهب اسلامی به بهانه بحث‌های علمی =


مؤلف در گفتار یکم کتاب ذیل عنوان «سکوت نمودن و نهی از کاوش‌های علمی اختلاف برانگیز» با گردآوری سخنانی از برخی نویسندگان و سخنوران این‌گونه القا کرده است که وحدت‌طلبان معتقداند آن‌چه اختلاف بین [[شیعه]] و [[سنی]] است باید مکتوم بماند و بررسی نشود تا [[وحدت اسلامی]] آسیبی نبیند. در ادامه‌ی این بخش به نقل از کتابی دیگر در پاسخ به این ادعا، بحث و معرفت‌آفرینی حتی در موارد اختلافی را لازم دانسته است و به درستی عنوان کرده است که بحث و استدلال وحدت را از بین نمی‌برد و ریشه تفرقه را باید در جای دیگری جست‌وجو کرد.<br>
مؤلف در گفتار یکم کتاب ذیل عنوان «سکوت نمودن و نهی از کاوش‌های علمی اختلاف برانگیز» با گردآوری سخنانی از برخی نویسندگان و سخنوران این‌گونه القا کرده است که وحدت‌ طلبان معتقداند آن‌چه اختلاف بین [[شیعه]] و [[سنی]] است باید مکتوم بماند و بررسی نشود تا [[وحدت اسلامی]] آسیبی نبیند. در ادامه‌ی این بخش به نقل از کتابی دیگر در پاسخ به این ادعا، بحث و معرفت‌آفرینی حتی در موارد اختلافی را لازم دانسته است و به درستی عنوان کرده است که بحث و استدلال [[وحدت]] را از بین نمی‌برد و ریشه [[تفرقه]] را باید در جای دیگری جست‌وجو کرد.<br>




۱٬۰۰۷

ویرایش