شب قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[قرآن کریم]] آیه‌‏ای که به صراحت ‏بیان کند شب قدر چه شبی است دیده نمی‌شود. ولی از جمع‏‌بندی چند [[آیه]] از [[قرآن کریم]] می‌‌توان فهمید که شب قدر یکی از شب‏‌های ماه مبارک رمضان است. قرآن کریم از یک سو می‌‌فرماید: {{متن قرآن|انا انزلناه فی لیله مبارکه|سوره = دخان|آیه = 3}} این آیه گویای این مطلب است که قرآن یکپارچه در یک شب مبارک [[نزول قرآن|نازل]] شده است و از سوی دیگر می‌‌فرماید: {{متن قرآن |«شهررمضان الذی انزل فیه القرآن|سوره = بقره|آیه = 185»}} و گویای این است که تمام قرآن در ماه رمضان نازل شده است. و در سوره قدر می‌‌فرماید: {{متن قرآن|«انا انزلناه فی لیله القدر<ref>قدر/1.</ref>.»}} از مجموع این آیات استفاده می‌‌‌شود که قرآن کریم در یک شب مبارک در ماه رمضان که همان شب قدر است نازل شده است. پس شب قدر در ماه رمضان است. اما این که کدام یک از شب‏‌های ماه رمضان شب قدر است، در قرآن کریم چیزی برآن دلالت ندارد. و تنها از راه اخبار می‌‌توان آن شب را معین کرد.

'''ثانیا''': کلمه «یفرق‏» در آیه شریفه {{متن قرآن|«فیها یفرق کل امر حکیم‏<ref>دخان / 6.</ref>.»}} در [[سوره دخان]] به خاطر مضارع بودنش، استمرار را می‌‌رساند و نیز کلمه «تنزل‏» درآیه کریمه {{متن قرآن|«تنزل الملئکه والروح فیها باذن ربهم من کل امر<ref>قدر/ 4.</ref>»}} به دلیل مضارع بودنش دلالت ‏بر استمرار دارد.

آیاتی چون {{متن قرآن|«قرانا فرقناه لتقراه علی الناس علی مکث ونزلناه تنزیلا<ref>اسراء / 106 </ref>.»}} نزول تدریجی قرآن را بیان می‌‌یکند.

در نزول دفعی (و یکپارچه)، قرآن کریم که مرکب از سوره‌‏ها و آیات است ‏یک دفعه نازل نشده است ‏بلکه به صورت اجمال همه قرآن نازل شده است چون آیاتی که درباره وقایع شخصی و حوادث جزیی نازل شده ارتباط کامل با زمان و مکان و اشخاص و احوال خاصه‏ای دارد که درباره آن اشخاص و آن احوال و درآن زمان و مکان نازل شده و معلوم است که چنین آیاتی درست در نمیآید مگر این که زمان و مکانش و واقعه‏‌ای که درباره‏‌اش نازل شده رخ دهد به طوری که اگر از آن زمان‏‌ها و مکان‏‌ها و وقایع خاصه صرف نظر شود و فرض شود که قرآن یک باره نازل شده، قهرا موارد آن آیات حذف می‌‌‌شود و دیگر بر آنها تطبیق نمی‌کنند، پس قرآن به همین هیئت که هست دوبار نازل نشده بلکه بین دو نزول قرآن فرق است و فرق آن در اجمال و تفصیل است. همان اجمال و تفصیلی که درآیه شریفه {{متن قرآن|«کتاب احکمت ایاته ثم فصلت من لدن حکیم خبیر<ref> هود / 1</ref>.»}} به آن اشاره شده است. و در شب قدر قرآن کریم به صورت اجمال و یکپارچه بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه) نازل شد و در طول بیست و سه سال به تفصیل و به تدریج و آیه به آیه نازل گردید.

در آیه شریفه {{متن قرآن|«انا انزلناه فی لیله القدر»<ref>قدر / 1 </ref>}} کلمه «قدر» دلالت‏ بر تقدیر و اندازه‏گیری دارد و آیه شریفه «فیها یفرق کل امر حکیم<ref>دخان / 6</ref>. ‏» که در وصف شب قدر نازل شده است‏ بر تقدیر دلالت می‌‌کند. چون کلمه «فرق‏» به معنای جدا سازی و مشخص کردن دو چیز از یکدیگر است. و فرق هر امر حکیم جز این معنا ندارد که آن امر و آن واقعه‌‏ای که باید رخ دهد را با تقدیر و اندازه‌‏گیری مشخص سازند. امور به حسب قضای الهی دارای دو مرحله‏‌اند، یکی اجمال و ابهام و دیگری تفصیل. و شب قدر به طوری که از آیه {{متن قرآن|«فیها یفرق کل امر حکیم.‏»}} برمی‌آید شبی است که امور از مرحله اجمال و ابهام به مرحله فرق و تفصیل بیرون می‌‌‌آیند.

بر اساس آیه شریفه {{متن قرآن|«تنزل الملئکه والروح فیها باذن ربهم من کل امر<ref>قدر / 4</ref>.»}} ملائکه و روح در این شب به اذن پروردگارشان نازل می‌‌شوند. مراد از [[روح]]، آن روحی است که از عالم امر است و خدای متعال درباره‏‌اش فرموده است {{متن قرآن|«قل الروح من امر ربی‏<ref>اسراء / 85 </ref>.»}} دراین که مراد از امر چیست؟ بحث‏های مفصلی در تفسیر شریف المیزان آمده است که به جهت اختصار مبحث ‏به دو روایت در مورد نزول ملائکه و این که روح چیست ‏بسنده می‌‌‌شود.

قرآن کریم در بیان این ویژگی شب قدر می‌فرماید: {{متن قرآن|«سلام هی حتی مطلع الفجر<ref>قدر / 5</ref>.»}} کلمه سلام و سلامت ‏به معنای عاری بودن از آفات ظاهری و باطنی است. و جمله «سلام هی‏» اشاره به این مطلب دارد که عنایت الهی تعلق گرفته است‏ به این که رحمتش شامل همه آن بندگان بشود که به سوی او روی می‌‌آورند و نیز به این که در خصوص شب قدر باب عذابش بسته باشد. به این معنا که عذابی جدید نفرستد. و لازمه این معنا این است که دراین شب کید شیطان‌‏ها هم مؤثر واقع نشود چنانکه در بعضی از روایات نیز به این معنا اشاره شده است.