پرش به محتوا

الگو:صفحۀ اصلی/مقالۀ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:شعبان.jpg|بی‌قاب|چپ|ماه جمادی الثانی|ماه شعبان|175px]]
[[پرونده:8888gjku.jpg|175px|بی‌قاب|چپ|جایگزین=ماه رمضان]]
 
'''[[ماه رمضان]]''' نهمین ماه از ماه‌های قمری است. [[قرآن کریم]] در این ماه بر [[رسول اکرم (ص)|رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)]] نازل شده است. در [[شریعت]] اسلام، [[روزه]] در این ماه بر کسانی که توانایی بر انجام آن را دارند واجب است و این ماه در بین ماه‌های قمری از فضیلت خاص برخوردار است.
'''ماه شعبان(شَعبان المُعَظّم)''' هشتمین ماه تقویم هجری قمری است. شعبان ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی است برای شست‌وشوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیا زدگی و یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صل الله عليه وسلم)]]. پیامبر اسلام(صل الله عليه وسلم) در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: «شعبان ماه شریفی است و ماه من است و حاملین عرش آن‌ را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسندوقایع تاریخی متعددی نیز در این ماه روی داده که مهمترین آنها ولادت [[امام حسین|امام حسین(علیه‌السلام)]]، [[امام سجاد|امام علی بن الحسین (علیه‌السلام)]]، [[امام مهدی|امام مهدی(عجل الله تعالي فرجه الشريف)]] و [[حضرت ابوالفضل (ع)|حضرت ابوالفضل(علیه‌السلام)]] و [[حضرت علی اکبر (ع)|حضرت علی اکبر(علیه‌السلام)]] است. <span class="mp-more">
در بین ماه‌های سال قمری، ماه مبارک رمضان، از قداست و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است چنانکه در دعای مخصوص آن می‌خوانیم: «... و هذا شهر عظمته و کرمته و شرفته و فضلته علی الشهور...»<ref>اقبال الاعمال؛ ص۲۴.</ref>؛ «و رمضان، ماهی است که او را عظمت و کرامت و شرافت، و فضیلت دادی، نسبت به ماه‌های دیگر.
[[شعبان|'''ادامه ...''']]
رسول خدا می‌فرماید: «اگر کسی در این ماه، یک آیه از [[قرآن]]، تلاوت کند، ثوابش مثل کسی است که در غیر [[ماه رمضان]]، یک بار قرآن را ختم کرده باشد.»<ref>امالی صدوق؛ ص۹۳.</ref> از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق (علیه‌السلام)]] نیز نقل شده است: «هرکس در ماه رمضان، صدقه‌ای بدهد [[خداوند]] هفتاد نوع، بلا را از او دور می‌کند.»<ref>بحار؛ ج۹۳ ص۳۱۶.</ref>
[[علی بن ابی طالب|حضرت علی]] [[امام صادق علیه‌السلام|(علیه‌السلام)]] از پیامبر خاتم  نقل می‌فرماید: «هیچ مؤمنی نیست که ماه رمضان را، به حساب خدا، [[روزه]] بگیرد، مگر آن که خدای تبارک و تعالی، هفت خصلت را برای او لازم گرداند، هرچه حرام در پیکرش باشد محو و ذوب گرداند. به رحمت خدای عزوجل نزدیک می‌شود. [با روزۀ خویش] خطای پدرش [[حضرت آدم(ع)|حضرت آدم]] [[علی بن ابی طالب|(علیه‌السلام)]] را می‌پوشاند. خداوند لحظات جان دادن را، برای او، آسان کند. از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان است. خدای عزوجل از خوراکی‌های لذیذ بهشتی او را نصیب دهد؛ و بالاخره خدای عزوجل، برائت و بیزاری از آتش دوزخ را به او عطا فرماید. [پرسش کننده در این حدیث مفصل، عالم یهودی بود] که عرض کرد راست گفتی‌ ای محمد»<ref>من لایحضر صدوق؛ ج۲ ص۷۴.</ref>.<span class="mp-more">
[[رمضان|'''ادامه ...''']]
</span>
</span>
۸٬۱۴۴

ویرایش