عبدالله عیدروس: تفاوت میان نسخه‌ها

پول و اعتبار خود را به همه مسلمانان به ویژه فقرا و ضعیفان و نیازمندان می‌بخشید و با هر کس مطابق فطرت خود رفتار می‌کرد و هر کس را در مرتبه خود قرار می‌داد و با فقرا در آنچه که صلاح آنهاست می‌نشست و با فقها مذاکره عل می‌می‌کرد. نعمت های ظاهر و نهان خداوند را بیان می‌کرد. لباس فاخر می‌پوشید و با زنان زیبا ازدواج می‌کرد و در خانه های محکم زندگی می‌کرد. ملوک نزد هیبت او خاضع بودند و از نفوذ ا و هراسان بودند. با این حال او با ایشان مدارا می‌کرد و با نر می‌با ایشان سخن می‌گفت. اتباع خود را از ارتباط با ملوک و رفت و آمد با آنها منع می‌کرد و می‌گفت: «دو خصلت است که انجام می‌دهم و اتباع خود را از آن دو منع می‌کنم؛ سماع و ارتباط با والیان» او ابتدا در برنامه سماع شرکت نمی‌کرد ولی بعدا در سماع شرکت می‌جست.<ref> الشلی, محمد بن أبی بکر (1402 هـ). المشرع الروی فی مناقب السادة الکرام آل أبی علوی (PDF). الجزء الثانی (الطبعة الثانیة). صفحة 342. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 4 دیسمبر 2020.</ref>