۲٬۸۸۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' می ت' به ' میت') |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==ویژگیهای قیام== | ==ویژگیهای قیام== | ||
از | از ویژگیهای این قیام این است که قبل از وقوع این حادثه روایاتی در مورد مقام و منزلت [[حسین بن علی]] صاحب فخ وارد شده است که جالب توجه بوده است که ار آن جمله عبارتند از: | ||
[[امام محمد باقر]]-علیهالسلام- روایت میکند که روزی [[پیامبر اسلام|پیامبر]]-صلی الله علیه وآله- از سرزمین فخ عبور میکرد؛هنگامی که به موضع فخ رسید،پیامبر از مرکب پیاده شد ودرآنجا دو رکعت [[نماز]] خواند،در رکعت دوم بی اختیار به گریه افتاد و اصحاب هم از گریه آن حضرت به گریه افتادند،پیامبر دلیل گریه خویش را چنین شرح داد:در رکعت اول نماز بودم جبرئیل بر من نازل شد وخبر داد:«ای محمد،مردی از فرزندان تو در همین مکان کشته خواهد شد و پاداش و اجر هر کسی که در رکاب او به شهادت میرسد،ثواب وپاداش دو شهید است»<ref>بحارالانوار، ج۴۸، ص۱۷۰</ref><ref>مقاتل الطالبیین، ص۲۹۰</ref><ref>تنقیح المقال مامقانی، ج۲۲، ص۲۸۲</ref>. | [[امام محمد باقر]]-علیهالسلام- روایت میکند که روزی [[پیامبر اسلام|پیامبر]]-صلی الله علیه وآله- از سرزمین فخ عبور میکرد؛هنگامی که به موضع فخ رسید،پیامبر از مرکب پیاده شد ودرآنجا دو رکعت [[نماز]] خواند،در رکعت دوم بی اختیار به گریه افتاد و اصحاب هم از گریه آن حضرت به گریه افتادند،پیامبر دلیل گریه خویش را چنین شرح داد:در رکعت اول نماز بودم جبرئیل بر من نازل شد وخبر داد:«ای محمد،مردی از فرزندان تو در همین مکان کشته خواهد شد و پاداش و اجر هر کسی که در رکاب او به شهادت میرسد،ثواب وپاداش دو شهید است»<ref>بحارالانوار، ج۴۸، ص۱۷۰</ref><ref>مقاتل الطالبیین، ص۲۹۰</ref><ref>تنقیح المقال مامقانی، ج۲۲، ص۲۸۲</ref>. | ||
[[امام کاظم]]-علیهالسلام- هم پس از شهادت حسین بن علی صاحب فخ،در مورد قداست و پاکی او فرمود:«بخدا سوگند او رفت و به شهادت رسید در حالی که مسلمانی صالح و روزهدار و امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر بود،همانند او در خاندانش یافت نمیشود»<ref>بحارالانوار، ج۴۸، ص۱۶۵</ref>. | [[امام کاظم]]-علیهالسلام- هم پس از شهادت حسین بن علی صاحب فخ،در مورد قداست و پاکی او فرمود:«بخدا سوگند او رفت و به شهادت رسید در حالی که مسلمانی صالح و روزهدار و امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر بود،همانند او در خاندانش یافت نمیشود»<ref>بحارالانوار، ج۴۸، ص۱۶۵</ref>. |
ویرایش