پرش به محتوا

ملا احمد نراقی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' های ' به '‌های '
جز (جایگزینی متن - ' می ف' به ' می‌ف')
جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‌های ')
خط ۳۸: خط ۳۸:


== شاگردان ==
== شاگردان ==
این فقیه فرزانه پس از رحلت جانگداز پدر بزرگوارش، مدیریت و مسوولیت اداره [[حوزه علمیه کاشان]] را بر دوش گرفت و با گسترش حوزه درس و بحث و پرورش شخصیت های سرشناس، به حوزه کاشان و روحانیت [[شیعه]] رونق بیشتری بخشید. در این بخش به معرفی چند تن از شاگردان او می‌پردازیم.
این فقیه فرزانه پس از رحلت جانگداز پدر بزرگوارش، مدیریت و مسوولیت اداره [[حوزه علمیه کاشان]] را بر دوش گرفت و با گسترش حوزه درس و بحث و پرورش شخصیت‌های سرشناس، به حوزه کاشان و روحانیت [[شیعه]] رونق بیشتری بخشید. در این بخش به معرفی چند تن از شاگردان او می‌پردازیم.
{{پانویس رنگی}}
{{پانویس رنگی}}
# [[شیخ مرتضی انصاری]] (1281 - 1214 هـ. ق) یکی از امتیازات نراقی این است که در حوزه درسی وی شخصتی سترگی همچون شیخ مرتضی انصاری پرورش یافته است.
# [[شیخ مرتضی انصاری]] (1281 - 1214 هـ. ق) یکی از امتیازات نراقی این است که در حوزه درسی وی شخصتی سترگی همچون شیخ مرتضی انصاری پرورش یافته است.
خط ۹۳: خط ۹۳:


== درگذشت ==
== درگذشت ==
در سال های (1245 و 1244 هـ. ق) بیماری وبا فراگیر شده و بسیاری از مردم را به کام [[مرگ]] کشیده بود. بدین ترتیب ملا احمد نراقی هم در این ایام دچار این بیماری شد و چشم از جهان فرو بست و به دیار ابدی شتافت. پیکرش از کاشان به نجف اشرف انتقال یافت و در کنار پدرش ملا محمد مهدی نراقی به خاک سپرده شد. تاریخ دقیق رحلت این عالم بزرگ چندان روشن نیست.
در سال‌های (1245 و 1244 هـ. ق) بیماری وبا فراگیر شده و بسیاری از مردم را به کام [[مرگ]] کشیده بود. بدین ترتیب ملا احمد نراقی هم در این ایام دچار این بیماری شد و چشم از جهان فرو بست و به دیار ابدی شتافت. پیکرش از کاشان به نجف اشرف انتقال یافت و در کنار پدرش ملا محمد مهدی نراقی به خاک سپرده شد. تاریخ دقیق رحلت این عالم بزرگ چندان روشن نیست.


اغلب محققان مانند: [[شیخ عباس قمی]]<ref>فوائد الرضویه، ص 41.</ref>. [[شیخ آقا بزرگ تهرانی]]<ref>فوائد الرضویه، ص 41.</ref>، [[خوانساری]]<ref>الذریعه، ج6، ص 276 و ... .</ref> [[محمد رضا مظفر]]، [[علی اکبر دهخدا]]<ref> لغت نامه دهخدا، ج1، 1464 و 1383.</ref> و ... آن را سال (1244 هـ. ق) نوشتند،  
اغلب محققان مانند: [[شیخ عباس قمی]]<ref>فوائد الرضویه، ص 41.</ref>. [[شیخ آقا بزرگ تهرانی]]<ref>فوائد الرضویه، ص 41.</ref>، [[خوانساری]]<ref>الذریعه، ج6، ص 276 و ... .</ref> [[محمد رضا مظفر]]، [[علی اکبر دهخدا]]<ref> لغت نامه دهخدا، ج1، 1464 و 1383.</ref> و ... آن را سال (1244 هـ. ق) نوشتند،