۸۸٬۰۰۹
ویرایش
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره ') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
== عرش در قرآن == | == عرش در قرآن == | ||
عرش در قرآن با توجه به موارد استعمالش، در معانی مختلفی به کار گرفته شده است که البته همه آنها در یک نقطه مشترکند و آن اینکه "عرش کنایه از عظمت خداوند و مخلوقات اوست." در آیه شریفه: الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ.<ref>سوره طه، آیه 5</ref> «استوا» بر عرش کنایه از استیلای خداوند، حکومت، مالکیت و تدبیر او بر نظام هستی است، چنانکه در اطلاقات معمولی نیز گاهی کلمه " بر تخت نشستن " حکایتی کنایهآمیز از تسلط پادشاه بر کشورش میباشد. لازم به توضیح است که برخی از الفاظ نمىتوانند به درستى بيان کننده عظمت خداوند و حتى عظمت مخلوقات بزرگ او باشند، به همين دليل با استفاده از معانى كنايى اين الفاظ، تمثیلی از آن همه عظمت ترسیم خواهد شد. از جمله این الفاظ، كلمه" عرش" است كه در لغت به معنى" سقف" يا" تخت پايه بلند" در برابر كرسى است كه به معنى تخت پايه كوتاه است و سپس اين كلمه | عرش در قرآن با توجه به موارد استعمالش، در معانی مختلفی به کار گرفته شده است که البته همه آنها در یک نقطه مشترکند و آن اینکه "عرش کنایه از عظمت خداوند و مخلوقات اوست." در آیه شریفه: الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ.<ref>سوره طه، آیه 5</ref> «استوا» بر عرش کنایه از استیلای خداوند، حکومت، مالکیت و تدبیر او بر نظام هستی است، چنانکه در اطلاقات معمولی نیز گاهی کلمه " بر تخت نشستن " حکایتی کنایهآمیز از تسلط پادشاه بر کشورش میباشد. لازم به توضیح است که برخی از الفاظ نمىتوانند به درستى بيان کننده عظمت خداوند و حتى عظمت مخلوقات بزرگ او باشند، به همين دليل با استفاده از معانى كنايى اين الفاظ، تمثیلی از آن همه عظمت ترسیم خواهد شد. از جمله این الفاظ، كلمه" عرش" است كه در لغت به معنى" سقف" يا" تخت پايه بلند" در برابر كرسى است كه به معنى تخت پايه كوتاه است و سپس اين كلمه درباره تختقدرت خداوند به نام عرش پروردگار به كار رفته است. | ||
== عرش خداوند == | == عرش خداوند == | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
=== مادی و مکانی بودن عرش === | === مادی و مکانی بودن عرش === | ||
معتقدان | معتقدان درباره مادی بودن عرش تحلیلهای مختلفی از خود ارائه دادند. مثلا ظاهرگرایان و حشویه معتقدند که عرش الهی مکانی است وسیع که خداوند بر آن تکیه کرده و به تدبیر امور هستی مشغول است.<ref>دانشنامه قرآنی، ج۴۹، مدخل عرش، ص۱۴۴۶.</ref> برخی میگویند که عرش از چهار سمت به مقدار چهار انگشت گسترده شده است و زیر خداوند صدایی چون رحل آهنی به گوش میرسد.<ref>موسوی مبلغ، «ظاهر نگری در آیات صفات»، ص۸.</ref> برخی از جسمگرایان معتقدند عرش و کرسی دو جسم وسیع و بزرگ کیهانیاند.<ref>بیات مختاری، «عرش خدا و تفاوت آن با کرسی»، ص۷۱.</ref> و عده اندکی نیز گفتهاند عرش و کرسی همان سیاره «زحل» و «مشتری» هستند.<ref>بیات مختاری، «عرش خدا و تفاوت آن با کرسی»، ص۷۰.</ref>بعضی دیگر میگویند که در روز قیامت خداوند بر عرش مینشیند و فرشتگان او را حمل میکنند، به گونهای که همه آن را مشاهده میکنند.<ref>مختاری، «عرش الهی، واگرایی و همگرایی آن با کرسی»، ص۵۱.</ref> برخی از فلاسفه مسلمان، عرش الهی را «فلکالافلاک» که همان فلک نهم در نظام فلسفی است میدانستد.<ref>بی نام، «تفسیر قرآن مجید، سوره رعد آیه ۲»، ص۸.</ref> | ||
== عرش از منظر مذاهب و عالمان مسلمان == | == عرش از منظر مذاهب و عالمان مسلمان == |