confirmed، مدیران
۳۷٬۴۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
نزول [[آیه تطهیر]] در مورد پنج نفر اصحاب کساء از مُتواتِرات است و در مورد این مطلب کسی شک نمیکند؛ مگر اینکه معاند و مغرض باشد<ref>علامه حلی، نهج الحق، ۱۹۸۲م، ص۲۳۰</ref>. | نزول [[آیه تطهیر]] در مورد پنج نفر اصحاب کساء از مُتواتِرات است و در مورد این مطلب کسی شک نمیکند؛ مگر اینکه معاند و مغرض باشد<ref>علامه حلی، نهج الحق، ۱۹۸۲م، ص۲۳۰</ref>. | ||
اصطلاح «اصحاب کِساء» بین مفسران و راویان معروف بود؛ یعنی به جای اینکه نام تک تک پنج تن را بیاورند، میگفتند این آیه در حق اصحاب کساء نازل شده است؛ برای نمونه در مورد شأن نزول آیه {{متن قرآن|وَیطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَیٰ حُبِّهِ مِسْکینًا وَیتِیمًا وَأَسِیرًا | اصطلاح «اصحاب کِساء» بین مفسران و راویان معروف بود؛ یعنی به جای اینکه نام تک تک پنج تن را بیاورند، میگفتند این آیه در حق اصحاب کساء نازل شده است؛ برای نمونه در مورد شأن نزول آیه {{متن قرآن |وَیطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَیٰ حُبِّهِ مِسْکینًا وَیتِیمًا وَأَسِیرًا |آیه = 8 |سوره = انسان}}. [[علامه مجلسی]] میگوید: | ||
[[مفسرین]] و [[محدثین]] اجماع دارند که این سوره درباره اصحاب کساء نازل شده است<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۵، ص۲۵۶</ref>. | [[مفسرین]] و [[محدثین]] اجماع دارند که این سوره درباره اصحاب کساء نازل شده است<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۵، ص۲۵۶</ref>. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== اصحاب کساء در کتب اهلسنت == | == اصحاب کساء در کتب اهلسنت == | ||
این روایت در کتب حدیثی اهل سنت نیز نقل شده است. حدیث کساء در [[صحیح مسلم]] این چنین آمده است: [[عایشه]] گوید: روزی رسول خدا بیرون آمد و عبائی نقشدار که از موی سیاه بافته شده بود، بر دوش داشت. ابتدا حسن (علیهالسلام) آمد، او را به زیر عبا جای داد؛ پس از او حسین (علیهالسلام) آمد، او را هم به زیر عبا جای داد سپس فاطمه آمد و در زیر عبا قرار گرفت، بعد علی (علیهالسلام) آمد و او را هم همراه دیگران زیر عبا؛ جای داد و فرمود: «{{متن قرآن|إنّما یُریدُ اللّه لِیُذْهِبَ عَنْکُم الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطْهِیراً}}»<ref>مسلم، صحیح مسلم، ۱۴۲۳ق، ج۱۵، ص۱۹۰</ref> | این روایت در کتب حدیثی اهل سنت نیز نقل شده است. حدیث کساء در [[صحیح مسلم]] این چنین آمده است: [[عایشه]] گوید: روزی رسول خدا بیرون آمد و عبائی نقشدار که از موی سیاه بافته شده بود، بر دوش داشت. ابتدا حسن (علیهالسلام) آمد، او را به زیر عبا جای داد؛ پس از او حسین (علیهالسلام) آمد، او را هم به زیر عبا جای داد سپس فاطمه آمد و در زیر عبا قرار گرفت، بعد علی (علیهالسلام) آمد و او را هم همراه دیگران زیر عبا؛ جای داد و فرمود: «{{متن قرآن |إنّما یُریدُ اللّه لِیُذْهِبَ عَنْکُم الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطْهِیراً |سوره = احزاب |آیه = 33}}»<ref>مسلم، صحیح مسلم، ۱۴۲۳ق، ج۱۵، ص۱۹۰</ref> | ||
[[ابن حجر]] در [[صواعق المحرقه]] میگوید: به سند صحیح رسیده که [[پیامبر اسلام|پیامبر (صلی الله علیه)]] کسائی را بر روی آن چهار نفر انداخت. آنگاه عرض کرد: بارخدایا! اینان [[اهلبیت علیهمالسلام|اهلبیت]] من و خاصه من هستند، پلیدی را از آنان دور ساز و آنان را پاک گردان..<ref>ابن حجر، صواعق المحرقه، ۱۳۸۵ق، ص۱۴۳</ref>. | [[ابن حجر]] در [[صواعق المحرقه]] میگوید: به سند صحیح رسیده که [[پیامبر اسلام|پیامبر (صلی الله علیه)]] کسائی را بر روی آن چهار نفر انداخت. آنگاه عرض کرد: بارخدایا! اینان [[اهلبیت علیهمالسلام|اهلبیت]] من و خاصه من هستند، پلیدی را از آنان دور ساز و آنان را پاک گردان..<ref>ابن حجر، صواعق المحرقه، ۱۳۸۵ق، ص۱۴۳</ref>. |