confirmed
۵٬۹۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''زبور''' نام یکی از [[کتابهای آسمانی|کتابهای آسمانی]] است که بر اساس [[قرآن]] و روایات بر [[حضرت داوود]] از [[پیامبران بنی اسرائیل]] نازل شده است. این کتاب سرشار از پند و حکمت و نیایش با پروردگار است. نام زبور | '''زبور''' نام یکی از [[کتابهای آسمانی|کتابهای آسمانی]] است که بر اساس [[قرآن]] و روایات بر [[حضرت داوود]] از [[پیامبران بنی اسرائیل]] نازل شده است. این کتاب سرشار از پند و حکمت و نیایش با پروردگار است. نام زبور سهبار در قرآن و در سورههای نساء، انبیاء و اسراء ذکر شده است. برخی از پژوهشگران، زبوری را که قرآن از آن نام برده با مزامیر در [[عهد عتیق]] برابر دانستهاند. این کتاب به [[زبان عبری]] است و پس از [[تورات]] نازل شده است.<ref> با اقتباس از اعلام قرآن، ۳۴۶ و ۳۴۷</ref> <ref>حسینی دشتی سید مصطفی، معارف و معاریف، ۳/۱۱۱۳</ref> | ||
== معنای زبور در لغت و اصطلاح == | == معنای زبور در لغت و اصطلاح == | ||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== دلیل نامگذاری == | == دلیل نامگذاری == | ||
در منابع روایی آمده است: چون این کتاب به صورت مجموعهای مکتوب بر الواح نازل شده است، زبور نام گرفته است.<ref> علامه مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۳۳، ص ۱۴/</ref> بعضی از پژوهشگران معتقدند که زبور از ریشه عبری زمره گرفته شده است که به معنای قدرت و نیز آواز یا سرود است؛ و برخی نیز زبور را به معنی مکتوب دانستهاند.<ref> طباطبایی سید محمد حسین، المیزان، ترجمه فارسی، قم، ج۵، ص | در منابع روایی آمده است: چون این کتاب به صورت مجموعهای مکتوب بر الواح نازل شده است، زبور نام گرفته است.<ref> علامه مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۳۳، ص ۱۴/</ref> بعضی از پژوهشگران معتقدند که زبور از ریشه عبری زمره گرفته شده است که به معنای قدرت و نیز آواز یا سرود است؛ و برخی نیز زبور را به معنی مکتوب دانستهاند.<ref> طباطبایی سید محمد حسین، المیزان، ترجمه فارسی، قم، ج۵، ص 229</ref> | ||
== زبور در قرآن == | == زبور در قرآن == | ||
همانطور که اشاره شد، قرآن در سورههای نساء، اسراء و انبیاء، از زبور اسم برده است. «إِنَّا أَوْحَیْنا إِلَیْکَ کَما أَوْحَیْنا إِلی [[حضرت نوح|نُوحٍ]] وَ النَّبِیِّینَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَیْنا إِلی [[حضرت ابراهیم|إِبْراهیمَ]] [[حضرت اسماعیل|إِسْماعیلَ]] [[حضرت اسحاق|إِسْحاقَ]] [[حضرت یعقوب|یَعْقُوبَ]] [[الْأَسْباطِ]] [[عیسی]] [[حضرت ایوب|أَیُّوبَ]] [[حضرت یونس|یُونُسَ]] [[حضرت هارون|هارُونَ]] [[حضرت سلیمان|سُلَیْمانَ]] وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُورا» <ref> سوره نساء، آیه 163</ref> | |||
ما به تو وحی فرستادیم همانگونه که به نوح و پیامبران بعد از او وحی فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [بنی اسرائیل] و عیسی و ایّوب و یونس و هارون و سلیمان وحی نمودیم و به داوود زبور دادیم. «وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلی بَعْضٍ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً» <ref>سوره اسراء، آیه 55</ref> پروردگار تو، از حال همه کسانی که در آسمانها و زمین هستند، آگاهتر است و (اگر تو را بر دیگران برتری دادیم، به جهت شایستگی توست،) ما بعضی از پیامبران را بر بعضی دیگر برتری دادیم و به داوود زبور بخشیدیم. «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون» <ref> سوره انبیاء، آیه 105</ref>در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم بندگان شایستهام وارث (حکومت) زمین خواهند شد! | ما به تو وحی فرستادیم همانگونه که به نوح و پیامبران بعد از او وحی فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [بنی اسرائیل] و عیسی و ایّوب و یونس و هارون و سلیمان وحی نمودیم و به داوود زبور دادیم. «وَ رَبُّکَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلی بَعْضٍ وَ آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً» <ref>سوره اسراء، آیه 55</ref> پروردگار تو، از حال همه کسانی که در آسمانها و زمین هستند، آگاهتر است و (اگر تو را بر دیگران برتری دادیم، به جهت شایستگی توست،) ما بعضی از پیامبران را بر بعضی دیگر برتری دادیم و به داوود زبور بخشیدیم. «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون» <ref> سوره انبیاء، آیه 105</ref>در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتیم بندگان شایستهام وارث (حکومت) زمین خواهند شد! | ||