آخرین دختر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:نادیا مراد.jpg||170px|جایگزین=پرچم بوکو حرام|بندانگشتی|چاپ اول کتاب]]

در قسمت اول نادیا مراد در حال بزرگ شدن در روستای ایزدی کوچو، ناحیه سنجار، با مادرش، دو خواهر و هشت برادر بزرگتر است. نادیامراد پیامدهای چندین حادثه و اختلافات مربوط به روستاهای [[سنی]]<nowiki/>‌نشین مجاور و حملات تروریستی را که به خاطر داشت، بیان می‌کند. او سپس اشغال کوچو در اوت ۲۰۱۴ توسط دولت اسلامی عراق و [[شام]] ([[داعش]]) و کشتار جمعی مردان کوچو توسط داعش را شرح می‌دهد. برخی از آنها به کوه‌های سنجار فرار کرده بودند و بقیه به خاطر امتناع از تغییر دین توسط داعش کشته شدند. زنان جوان به عنوان برده‌های جنسی گرفته شدند.

وکیل مرادامل کلونی وکیل دادگستری لبنانی-انگلیسی، پیشگفتار «آخرین دختر» را نوشته است<ref>سایت روییترز</ref>.

علیا ملک روزنامه‌نگار واشینگتن پست نوشت مراد «با خشم قابل درک اما با عشق، برق طنز و وقار می‌نویسد»<ref>[https://www.washingtonpost.com/outlook/slow-painful-death-of-yazidi-womans-body-and-soul-while-enslaved-by-the-islamic-state/2017/11/22/44ffe4a8-bf35-11e7-959c-fe2b598d8c00_story.html واشنگتن پست]</ref>. یان بیرل نویسنده تایمز نوشت که جنا کراجسکی، روزنامه‌نگار آمریکایی نویسنده این کتاب، «صدای لرزان مراد را به خوبی ضبط کرده‌است»<ref>[https://www.thetimes.co.uk/article/review-the-last-girl-my-story-of-captivity-and-my-fight-against-the-islamic-state-by-nadia-murad-and-jenna-krajeski-rrbsgrcbk سایت تایمز]</ref>.