۲۱٬۸۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
=اعتقادات= | =اعتقادات= | ||
به اعتقاد | به اعتقاد اهلسنت [[حضرت محمد (ص)|پیامبر (صلیالله عیه وآله وسلم)]]، پس از خود جانشینی تعیین نکرده است؛ بلکه جانشین به دست مردم انتخاب میشود. اما [[شیعیان]] معتقدند پیامبر اکرم، به فرمان الهی [[علی بن ابی طالب|علی ابن ابیطالب]] را بهعنوان جانشین خودش به مردم معرفی کرد. بنابراین و مطابق با اعتقاد اهلسنت، پس از رحلت پیامبر و با تشکیل شورایی در [[سقیفه بنی ساعده]]، جناب [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] که از [[صحابه پیامبر|صحابه]] (یاران) بود بهعنوان [[خلیفه]] بعد از [[رسول خدا (ص)|رسول خدا (صلیالله علیه وآله وسلم)]] انتخاب شد. البته ابوبکر بعد از خودش به این مبنا عمل نکرد و با تشخیص خودش [[عمر بن خطاب|عمر]] را به جانشینی خود انتخاب کرد. عمر نیز بعد از ابوبکر به هیچکدام از این دو روش عمل نکرد و شورایی شش نفره تشکیل داد تا یکی را از میان خود به عنوان خلیفه به مردم معرفی کنند. | ||
=مذاهب کلامی اهل حدیث= | =مذاهب کلامی اهل حدیث= | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== اهل حدیث == | == اهل حدیث == | ||
گروه یا جریانی در میان | گروه یا جریانی در میان اهلسنت وجود دارد که عهدهدار گردآوری، آموزش و گسترش [[احادیث]] هستند و با اعتماد به ظاهر احادیث دربارۀ مسائل اعتقادی و فقهی نظر میدهند و استفادهکنندگان از روشهای استدلالی عقلی در زمینۀ [[فقه]] و [[کلام]] را نکوهش میکنند<ref>رضوی، رسول، «اهل حدیث»، در دانشنامه کلام اسلامی، قم، موسسه امام صادق، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص563</ref>. [[مالک بن انس|مالک بن انس شافعی]]، [[احمد بن حنبل]] و [[داود بن علی اصفهانی]] از بزرگان اهل حدیث در شاخۀ [[فقه]] به حساب میآیند<ref>همان، ص565</ref>. علاوه بر این، اهل حدیث قبل از احمد بن حنبل از اصول خاصی پیروی نمیکردند؛ بلکه افرادی بودند که با گرایشهای گوناگون زیر نظر اهل الحدیث گرد آمده بودند و در میان آنها، افراد مرجئی، ناصبی، قدری، جُهَنی، واقفی، و متشیع زیاد دیده میشد و سیوطی اسامی آنان را در اثر خود آورده است<ref>تدریب الحدیث، ج1، ص328</ref>. ولی زمانی که احمد بن حنبل هدایت این مذهب را بر عهده گرفت، همگان را تحت عقیدۀ واحدی که عقیدۀ '''اهلسنت''' نامید، درآورد<ref>ر ک. جمعی از محققین، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، مدخل اهل سنت</ref>. | ||
== اشاعره == | == اشاعره == |