confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
اسماعيل بن يحيي بن احمد عبسي، (000 – حدود 380ق) | |||
ابومحمد. محدث شيعي. تاريخ ولادت و وفات او در دست نيست. با توجه به شاگردي «ابن غضائري»(م411ق) نزد او، گمان ميرود وفات او در دهههاي آخر سده چهارم حدود 380هجري اتفاق افتاده است. از جزئيات زندگي او گزارشي در منابع ديده نميشود. از نسبت «عبسي»(به فتح عين و سكون باء) بر ميآيد كه وي اصالتاً از مردم عرب كوفه است. عبسيون كوفه قبيلهاي پرجمعيت، شناختهشده و داراي شاخههاي متعدد بودند كه سلسله نياكان آنها به «عبس بن بغيض» ميرسد و در نهايت به «نزار بن معد بن عدنان» باز ميگردد. وي در كوفه پرورش يافت و از شاگردان ويژه «امير ابومحمد جعفر بن ورقاء شيباني»(م352ق) است كه كتاب «حقائق التفضيل في تأويل التنزيل» را نزد او فرا گرفته است. اين كتاب مجموعه رواياتي است كه در باره امامت اميرالمؤمنين(ع) و برتري آن حضرت بر ساير اهلبيت(ع) وارد شده است. همچنين مدتي در بغداد اقامت داشت و در آنجا «حسين بن عبيدالله غضائري»(م411ق)، «شيخ مفيد محمد بن محمد بن نعمان»(م413ق) و ديگران از او احاديثي در فضيلت حمزه سيدالشهداء(ع)، فاطمه زهراء(س) و اميرالمؤمنين علي(ع) شنيدهاند. سوابق علمي او نشان ميدهد كه وي مدتي نيز در قم اقامت داشته است، زيرا اجازهنامهاي كه «شيخ تلعكبري»(م385ق) از اساتيد قمي خود «حسن بن عبدالسلام» و «محمد بن عبد ربه انصاري» دريافت كرده است، از طريق او به تلعكبري رسانده شد. از اساتيد ديگر او «ابوالحسين محمد بن احمد بن ابي سهل حربي» و «ابوجعفر محمد بن جرير طبري» هستند. از شاگردان او غير از «ابن غضائري» و «شيخ مفيد» كسي ديگر را نميشناسيم. وي ظاهراً داراي اثر تأليفي نبوده است. | |||
منابع: (الامالي، طوسي، ص154 حديث256؛ رجال طوسي، ص424 شماره 6102، وص445 شماره 6330؛ رجال نجاشي، ص124 شماره 319، وص408 شماره 1082؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص65؛ الانساب، سمعاني، ج4ص140، ذيل عبسي) |