confirmed
۳۸٬۰۲۱
ویرایش
خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
{{شعر}}{{ب |اُقْسِمُ بِاللهِ وَآلائِهِ |وَالْمَرءُ عَمّا قالَ مسْؤُولٌ }}{{پایان شعر}} | {{شعر}}{{ب |اُقْسِمُ بِاللهِ وَآلائِهِ |وَالْمَرءُ عَمّا قالَ مسْؤُولٌ }}{{پایان شعر}} | ||
إِنَّ عَلِی بْنَ أَبی طالِبٍ | {{شعر}}{{ب |إِنَّ عَلِی بْنَ أَبی طالِبٍ |عَلَی التُّقی والبِرُّ مَجْبُولٌ }}{{پایان شعر}} | ||
عَلَی التُّقی والبِرُّ مَجْبُولٌ | |||
«به خداوند و نعمتهایش قسم یاد میکنم که هرکس نسبت به گفته خویش مسئول است، به درستی که طینت علی بن ابیطالب بر تقوا و نیکی سرشته شده است». | «به خداوند و نعمتهایش قسم یاد میکنم که هرکس نسبت به گفته خویش مسئول است، به درستی که طینت علی بن ابیطالب بر تقوا و نیکی سرشته شده است». | ||
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۰: | ||
وی به خداوند و نعمتهایش قسم یاد میکند که هرکس نسبت به گفته خویش مسئول است و به درستی که طینت علی بن ابیطالب بر تقوا و نیکی سرشته شده است. تا آنکه میگوید: | وی به خداوند و نعمتهایش قسم یاد میکند که هرکس نسبت به گفته خویش مسئول است و به درستی که طینت علی بن ابیطالب بر تقوا و نیکی سرشته شده است. تا آنکه میگوید: | ||
عَلَیهِ میکالُ وَجبْریلُ | {{شعر}}{{ب |ذاکَ الَّذی سَلَّمَ فی لَیلَةٍ |عَلَیهِ میکالُ وَجبْریلُ }}{{پایان شعر}} | ||
أَلْفٍ وَیتْلُوهُمُ سرافیلُ | {{شعر}}{{ب |میکالُ فی أَلْفٍ وَجَبْریلُ فی |أَلْفٍ وَیتْلُوهُمُ سرافیلُ }}{{پایان شعر}} | ||
او آن کسی است که در یک شب بر او میکائیل و جبرئیل درود فرستادند؛ میکائیل همراه با هزار ملک و جبرئیل هم با هزار ملک که اسرافیل به دنباله آنها آمد<ref>طوسی، الامالی، ص ۱۹۷ ـ ۱۹۸؛ طبری، بشارة المصطفی، ص ۹۴ ـ ۹۵؛ اربلی، کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۸ ـ ۱۹</ref>». | او آن کسی است که در یک شب بر او میکائیل و جبرئیل درود فرستادند؛ میکائیل همراه با هزار ملک و جبرئیل هم با هزار ملک که اسرافیل به دنباله آنها آمد<ref>طوسی، الامالی، ص ۱۹۷ ـ ۱۹۸؛ طبری، بشارة المصطفی، ص ۹۴ ـ ۹۵؛ اربلی، کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۸ ـ ۱۹</ref>». |