۲۱٬۷۰۰
ویرایش
خط ۸: | خط ۸: | ||
=== ادای امانت === | === ادای امانت === | ||
[[قرآن]] در آیات متعدد از امانتهایی که [[خداوند]] در اختیار بشر نهاده سخن به میان آورده است. | [[قرآن]] در آیات متعدد از امانتهایی که [[خداوند]] در اختیار بشر نهاده سخن به میان آورده است. | ||
در قرآن کریم آمده است:{{متن قرآن|وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ|سوره = مؤمنون|آیه = 8}}؛ «و آنان که سپردههای نزد خویش و پیمان خود را پاس میدارند». همچنین در جای دیگر میفرماید:{{متن قرآن|... فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُمْ بَعْضًا فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ|سوره = بقره|آیه = 238}}؛ «...و اگر (بدون گرو) یکی از شما دیگری را (بر دارایی خود) امین دانست، آنکه امین دانسته شده است، باید امانت وی را بازگرداند و از خداوند- پروردگار خویش- پروا کند و گواهی را پنهان مدارید». | در قرآن کریم آمده است:{{متن قرآن|وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ|سوره = مؤمنون|آیه = 8}}؛ «و آنان که سپردههای نزد خویش و پیمان خود را پاس میدارند». همچنین در جای دیگر میفرماید:{{متن قرآن|... فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُمْ بَعْضًا فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ|سوره = بقره|آیه = 238}}؛ «... و اگر (بدون گرو) یکی از شما دیگری را (بر دارایی خود) امین دانست، آنکه امین دانسته شده است، باید امانت وی را بازگرداند و از خداوند- پروردگار خویش- پروا کند و گواهی را پنهان مدارید». | ||
از پیامبر (صلیالله علیه وآله وسلم) نیز روایت است: «مردم در دنیا مانند مهماناند و آنچه در اختیار دارند، مانند امانت است، مسافر، رفتنی است و امانت هم پس گرفتنی»<ref>حسن دیلمی؛ ارشاد القلوب؛ ترجمه علی سلگی نهاوندی؛ ج ۱، ص ۷۸.</ref>. | از پیامبر (صلیالله علیه وآله وسلم) نیز روایت است: «مردم در دنیا مانند مهماناند و آنچه در اختیار دارند، مانند امانت است، مسافر، رفتنی است و امانت هم پس گرفتنی»<ref>حسن دیلمی؛ ارشاد القلوب؛ ترجمه علی سلگی نهاوندی؛ ج ۱، ص ۷۸.</ref>. | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
یکی از جلوههای ادای حق، ادای امانت افراد است. انسان باید امانت را از هر کس که میگیرد، به او باز پس دهد. | یکی از جلوههای ادای حق، ادای امانت افراد است. انسان باید امانت را از هر کس که میگیرد، به او باز پس دهد. | ||
از سوی دیگر، امانتداری، یکی از مصادیق روشن عهد است که مورد تأکید قرار گرفته و در بعضی آیات، در کنار عهد ذکر شده است<ref>اخلاق در قرآن؛ ج ۳، ص ۱۹۱.</ref>. | از سوی دیگر، امانتداری، یکی از مصادیق روشن عهد است که مورد تأکید قرار گرفته و در بعضی آیات، در کنار عهد ذکر شده است<ref>اخلاق در قرآن؛ ج ۳، ص ۱۹۱.</ref>. | ||
اهمیت این موضوع به حدی است که شهید ثانی میگوید: "ادای امانت هر کس، حتی اگر کافر حربی باشد در اولین وقت امکان، اگر مطالبه کند واجب است". | اهمیت این موضوع به حدی است که [[شهید ثانی]] میگوید: "ادای امانت هر کس، حتی اگر کافر حربی باشد در اولین وقت امکان، اگر مطالبه کند واجب است". | ||
به وسیله امانت است که کلیه حقوق اعم از حقوق خدا و خلق و حقوق فرد و اجتماع حفظ شده و وظایف و مسئولیتها به نحو طبیعی، انجام داده میشود و در نتیجه، اجتماع از خطر حیف و میل شدن حقوق مردم، مصون میگردد<ref>سید احمد طیبی شبستری؛ اخلاق قرآن؛ ص ۲۵.</ref>. | به وسیله امانت است که کلیه حقوق اعم از حقوق خدا و خلق و حقوق فرد و اجتماع حفظ شده و وظایف و مسئولیتها به نحو طبیعی، انجام داده میشود و در نتیجه، اجتماع از خطر حیف و میل شدن حقوق مردم، مصون میگردد<ref>سید احمد طیبی شبستری؛ اخلاق قرآن؛ ص ۲۵.</ref>. | ||
بعضی از پیامبران الهی ملقب به امین بودند و خداوند در مقام تعریف انبیا، آنان را به عنوان رسول امین یا "ناصح امین" معرفی میکند. آنچه که سبب شد پیامبر (صلیالله علیه وآله وسلم) قبل از بعثت نزد خدیجه اعتبار خاص پیدا کند، راستی و درستی و امانتداری او بود همچنین یکی از دلایل مقام والای امام علی (علیهالسلام) نزد پیامبر (صلیالله علیه وآله وسلم) راستگویی و ادای امانت ایشان بود.<br> | بعضی از پیامبران الهی ملقب به امین بودند و خداوند در مقام تعریف انبیا، آنان را به عنوان رسول امین یا "ناصح امین" معرفی میکند. آنچه که سبب شد پیامبر (صلیالله علیه وآله وسلم) قبل از بعثت نزد خدیجه اعتبار خاص پیدا کند، راستی و درستی و امانتداری او بود همچنین یکی از دلایل مقام والای امام علی (علیهالسلام) نزد پیامبر (صلیالله علیه وآله وسلم) راستگویی و ادای امانت ایشان بود.<br> |