۲۱٬۶۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''امانت''' ضد خیانت است<ref>لسان العرب، ج ۱، ص ۲۲۳، «امن»؛ لغتنامه، ج ۲، ص ۲۸۴۱.</ref> و به معنای آرامش، سکون و بر طرف شدن خوف و اضطراب<ref>التحقیق، ج ۱، ص ۱۵۰، «امن»</ref> و تأمین امنیت حقی از حقوق بهوسیله [[عهد]]، [[وصیت]] و مانند آن<ref>المیزان، ج ۹، ص ۵۴.</ref> یا به معنای حالتی است که انسان را به حفظ حقوق دیگران برانگیخته و او را از تضییع یا تصرف در آن باز میدارد. این واژه بر اعیان نیز اطلاق شده و همچنین به مالی که در نزد دیگری به امانت سپرده شود گفته میشود<ref>مفردات، ص ۹۰؛ التحقیق، ج ۱، ص ۱۵۰، «امن».</ref> و به شخص مورد اعتماد که امانت به او سپرده میشود '''«امین»''' گویند<ref>عبداللهی، حمیده، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۴، ص ۲۴۶ - ۵۲۴.</ref>. در این نوشتار به | '''امانت''' ضد خیانت است<ref>لسان العرب، ج ۱، ص ۲۲۳، «امن»؛ لغتنامه، ج ۲، ص ۲۸۴۱.</ref> و به معنای آرامش، سکون و بر طرف شدن خوف و اضطراب<ref>التحقیق، ج ۱، ص ۱۵۰، «امن»</ref> و تأمین امنیت حقی از حقوق بهوسیله [[عهد]]، [[وصیت]] و مانند آن<ref>المیزان، ج ۹، ص ۵۴.</ref> یا به معنای حالتی است که انسان را به حفظ حقوق دیگران برانگیخته و او را از تضییع یا تصرف در آن باز میدارد. این واژه بر اعیان نیز اطلاق شده و همچنین به مالی که در نزد دیگری به امانت سپرده شود گفته میشود<ref>مفردات، ص ۹۰؛ التحقیق، ج ۱، ص ۱۵۰، «امن».</ref> و به شخص مورد اعتماد که امانت به او سپرده میشود '''«امین»''' گویند<ref>عبداللهی، حمیده، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۴، ص ۲۴۶ - ۵۲۴.</ref>. در این نوشتار به تعریف، معانی و کاربرد آن در فرهنگ [[قرآن کریم]] میپردازیم.<br> | ||
== تعریف و معانی == | == تعریف و معانی == |