مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

تقریب مذاهب اسلامی اصطلاحی است مربوط به دوران معاصر به معنای تلاش علمای اسلام برای نزدیک کردن و رفع اختلافات پیروان مذاهب اسلامی به ویژه شیعیان و اهل سنت.

در ۱۳۱۷ ش [[محمد تقی قمی|محمدتقی قمی]] از ایران به مصر مهاجرت کرد و در قاهره «[[دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة]]» را تشکیل داد. مهم‌ترین دستاورد دارالتقریب پی ریزی راه‌های عملی اتحاد مسلمانان بود و محل گردهمایی دانشمندان و روحانیان شیعه و سنّی شد. صدور فتوای [[محمود شلتوت]] در هفدهم ربیع‌الاول ۱۳۷۸ق مبنی بر جواز پیروی از مذهب شیعه امامیه همانند چهار مذهب فقهی اهل سنّت، بزرگ‌ترین اقدام عملی در راه تقریب به‌شمار می‌آید<ref>سید هادی خسروشاهی، سرگذشت تقریب، نشر:مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹، صفحه ۳۳-۳۷</ref>.

در ۱۳۶۹ شمسی به ابتکار آیت‌الله‌العظمی [[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی حسینی خامنه‌ای]] «مجمع تقریب بین مذاهب اسلامی» تأسیس شد. این مجمع عهده‌دار تلاش‌های تقریبی در جهان اسلام است و همه ساله با شرکت اندیشمندان اسلامی در ایران یا دیگر کشورهای اسلامی همایش‌های وحدت برگزار می‌کند<ref>معاونت فرهنگی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، هداف، ساختار و فعالیت‌های مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، نشر:مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، چاپ ششم، 1389، صفحات 43-44-45-46</ref>.

مقصود از مذاهب اسلامی آن دسته از از مکاتب فقهی معروف اسلامی هستند که دارای نظام اجتهادی منسجم و مستند به کتاب و سنت می‌باشد. از نظر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی این مذاهب فقهی به رسمیت شناخته شده عبارتند از: مذهب [[حنفی]]، [[شافعی]]، [[مالکی]] و [[حنبلی]] از [[اهل سنت]] ومذهب اثنی عشری و [[زیدیه]] از [[شیعه]]؛ و مذهب [[اباضیه]](البته مذاهبی هستند که یا پیرو ندارند یا یکی از مذاهب مذکور، مندرج می‌باشند یا به شکل آرای فردی که مقید به مذهب معینی نیستند عمل می‌کنند).