علی شریعتی: تفاوت میان نسخه‌ها

=== شریعتی در یک نگاه ==

علی مزینانی مشهور به شریعتی و دکتر شریعتی ۲ آذر ‍۱۳۱۲ش در روستای کاهک از توابع [[سبزوار]] زاده شد. <ref>اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۰۴</ref> پدرش محمدتقی شریعتی موسس کانون نشر حقایق اسلامی و مفسر نوگرای قرآن و جد پدری‌اش آخوند ملاقربانعلی از شاگردان [[ملاهادی سبزواری]] بوده است. <ref>«استاد محمدتقی شریعتی مدافع...»، مصاحبه با عبدالکریم، محمود و محمدتقی شریعتی، در کیهان فرهنگی، بهمن ۱۳۶۳، ص ۷</ref>

شریعتی تحصیلات دوره دبستان و دبیرستان را در مشهد گذراند و در سال ۱۳۳۱ش پس از پایان دوره دانشسرا به معلمی پرداخت. دوره کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی را در سال ۱۳۳۷ش در دانشگاه مشهد به اتمام رساند. سال ۱۳۳۸ش با استفاده از بورس دولتی برای ادامه تحصیل به [[پاریس]] رفت و در سال ۱۳۴۲ش از دانشگاه پاریس درجه دکترا گرفت. رساله دکترای علی شریعتی ترجمه و حاشیه بر نسخه‌ای خطی با عنوان «فضائل البلخ صفی الدین» بوده است. <ref>خسروپناه، آسیب‌شناسی دین‌پژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص ۱۹۷</ref>

شریعتی در سال ۱۳۴۳ به [[ایران]] بازگشت و به دلیل فعالیت‌های سیاسی علیه [[دولت پهلوی]] در خارج از ایران شش ماه زندانی شد<ref>خسروپناه، آسیب‌شناسی دین‌پژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص ۱۹۷.</ref>. او در سال ۱۳۴۵ش با عنوان دانشیار [[تاریخ اسلام]] در دانشگاه مشهد به تدریس پرداخت. <ref>خسروپناه، آسیب‌شناسی دین‌پژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص ۱۹۷</ref> درس‌های [[اسلام‌شناسی]] شریعتی در همین مقطع ایراد شده است. از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ش یکی از اصلی‌ترین سخنرانان [[حسینیه ارشاد]] در [[تهران]] بود و سخنرانی‌های او با استقبال بسیار زیاد (و بر اساس برخی گزارش‌ها، بی‌سابقه) جوانان و دانشجویان مواجه شد<ref>اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۰.</ref>. او سه بار به همراه کاروان حسینیه ارشاد به سفر [[حج]] رفت<ref>اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۰-۲۱۱.</ref>.

او پس از تعطیلی حسینیه ارشاد در سال ۱۳۵۱ش چند ماه زندگی مخفیانه داشت و سپس با معرفی خود به زندان رفت. <ref>اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۴</ref> پس از آزادی در آخرین روزهای ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۶ش زیرنظر [[ساواک]] در تهران زندگی می‌کرد و امکان فعالیت، سخنرانی و انتشار کتاب‌هایش را نداشت<ref> اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۶.</ref>.

علی شریعتی سرانجام ۲۶ اردیبهشت ۱۳۵۶ از ایران خارج شد و ۲۹ خرداد در [[لندن]] درگذشت. روزنامه‌های اطلاعات و کیهان، در ۳۱ خرداد ۱۳۵۶ش مرگ شریعتی را ناشی از سکته قلبی دانستند و اعلام کردند او برای درمان ناراحتی چشم و کسالت قلبی به [[انگلستان]] رفته است. <ref>اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۹</ref> نزدیکان شریعتی هر گونه بیماری قلبی او را ردّ کرده‌اند. <ref>اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۹</ref> برخی نیروهای انقلابی درگذشت شریعتی را [[شهادت]] خواندند و بسیاری او را معلم شهید خطاب می‌کرده‌اند. <ref> اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۱۸۳-۱۹۶</ref>

شریعتی سرانجام ۵ تیر ۱۳۵۶ش با حضور [[امام موسی صدر]] و نزدیکانش در [[زینبیه دمشق]] و در نزدیکی حرم [[حضرت زینب کبری (س)|حضرت زینب(سلام الله علیها)]] دفن شد<ref>اسفندیاری، شعله بی‌قرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۲۰.</ref>.