۸۷٬۷۹۴
ویرایش
احمد بن محمد بن یحیی قصرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' آنها' به ' آنها'
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' در‌باره ') |
جز (جایگزینی متن - ' آنها' به ' آنها') |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
احمد بن محمد بن یحیی قصرانی، (000 – حدود 315ق) ابوالحسین. محدث و راوی در اوایل سده چهارم هجری. «قصران» نام دو کاخ در اطراف [[ری]] است که از آب و هوای خوشی برخوردار بوده و معروف به «قصران داخل» و «قصران خارج» است. وی ظاهراً مدتی در «قصران خارج» اقامت داشته و لقب «قصرانی» نیز از همین روی به او نسبت داده شده است. در این‌که وی کجا و در چه تاریخی تولد یافته گزارشی نیافتیم. وفات او نیز برای ما روشن نیست اما برخی از اساتید او در 288 هجری وفات یافتهاند. همچنین [[شیخ صدوق]] (م381ق) با یک واسطه از او نقل [[حدیث]] میکند، بنابراین وی از راویانی است که احتمالاً دهههای نخستین سده چهارم را درک کرده است. | احمد بن محمد بن یحیی قصرانی، (000 – حدود 315ق) ابوالحسین. محدث و راوی در اوایل سده چهارم هجری. «قصران» نام دو کاخ در اطراف [[ری]] است که از آب و هوای خوشی برخوردار بوده و معروف به «قصران داخل» و «قصران خارج» است. وی ظاهراً مدتی در «قصران خارج» اقامت داشته و لقب «قصرانی» نیز از همین روی به او نسبت داده شده است. در این‌که وی کجا و در چه تاریخی تولد یافته گزارشی نیافتیم. وفات او نیز برای ما روشن نیست اما برخی از اساتید او در 288 هجری وفات یافتهاند. همچنین [[شیخ صدوق]] (م381ق) با یک واسطه از او نقل [[حدیث]] میکند، بنابراین وی از راویانی است که احتمالاً دهههای نخستین سده چهارم را درک کرده است. | ||
وی همچنین مدتی در [[بغداد]] اقامت تحصیلی داشته و در آنجا نزد استادانی چون «حسین بن لیث بن بهلول موصلی»(م294ق) و «بشر بن ابی موسی بن صالح اسدی»(م288ق) شاگردی کرده است. از شاگردان او تنها «عبدالله بن محمد صائغ» را میشناسیم که از اساتید شیخ صدوق بوده است. در‌باره [[مذهب شیعه|تشیع]] او مدرک قابل اعتمادی در دست نیست اما مضامین بعضی از روایات به جای مانده از او، در‌باره [[امام مهدی|مهدی آخر الزمان (عجل الله فرجه الشریف)]] است. همچنین وی در روایتی از زبان مبارک [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا (صلی الله علیه)]] تعداد خلفاء و امامان را دوازده تن معرفی کرده که همه | وی همچنین مدتی در [[بغداد]] اقامت تحصیلی داشته و در آنجا نزد استادانی چون «حسین بن لیث بن بهلول موصلی»(م294ق) و «بشر بن ابی موسی بن صالح اسدی»(م288ق) شاگردی کرده است. از شاگردان او تنها «عبدالله بن محمد صائغ» را میشناسیم که از اساتید شیخ صدوق بوده است. در‌باره [[مذهب شیعه|تشیع]] او مدرک قابل اعتمادی در دست نیست اما مضامین بعضی از روایات به جای مانده از او، در‌باره [[امام مهدی|مهدی آخر الزمان (عجل الله فرجه الشریف)]] است. همچنین وی در روایتی از زبان مبارک [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا (صلی الله علیه)]] تعداد خلفاء و امامان را دوازده تن معرفی کرده که همه آنها از نسل [[قریش]] هستند. وی ظاهراً در میان دانشمندان حدیث، چندان شناخته شده نبود و احتمالاً به همین دلیل [[خطیب بغدادی]] شرح حال او را با این‌که وی مدتی در بغداد اقامت داشت، در تاریخ خود نیاورده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است. | ||
== استادان == | == استادان == | ||