۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بنی هاشم' به 'بنیهاشم') |
جز (جایگزینی متن - ' علیه السلام ' به ' علیهالسلام ') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
در سال ۱۴۵ هـ. ق [[منصور عباسی]] شروع به ساختن بغداد کرد و بنابر روایت خطیب بغدادی در سال ۱۴۶ هـ. ق باروی شهر را ساخت و در سال ۱۴۹ هـ. ق خندقی برای آن کند و بدین گونه شهر تقریباً کامل شد. پس از ساختن شهر منصور عباسی دستور داد تا قبرستانی در شمال شهر برای خود و خانوادهاش بسازند و این قبرستان بعدها به نام قبرستان [[قریش]] و یا [[قبرستان بنیهاشم]] معروف شد و شیخ مفید روایت میکند که این مقبره مخصوص [[بنیهاشم]] و اشراف بود. اولین کسی که در این قبرستان، در سال ۱۵۰ هـ. ق، به خاک سپرده شد جعفر پسر ابوجعفر منصور عباسی بود و پس از آن دفن کردن مردگان در این قبرستان شایع و متداول گردید.<ref> خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج ۱، ص ۱۲۶.</ref> | در سال ۱۴۵ هـ. ق [[منصور عباسی]] شروع به ساختن بغداد کرد و بنابر روایت خطیب بغدادی در سال ۱۴۶ هـ. ق باروی شهر را ساخت و در سال ۱۴۹ هـ. ق خندقی برای آن کند و بدین گونه شهر تقریباً کامل شد. پس از ساختن شهر منصور عباسی دستور داد تا قبرستانی در شمال شهر برای خود و خانوادهاش بسازند و این قبرستان بعدها به نام قبرستان [[قریش]] و یا [[قبرستان بنیهاشم]] معروف شد و شیخ مفید روایت میکند که این مقبره مخصوص [[بنیهاشم]] و اشراف بود. اولین کسی که در این قبرستان، در سال ۱۵۰ هـ. ق، به خاک سپرده شد جعفر پسر ابوجعفر منصور عباسی بود و پس از آن دفن کردن مردگان در این قبرستان شایع و متداول گردید.<ref> خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج ۱، ص ۱۲۶.</ref> | ||
در ۲۵ رجب ۱۸۳ هـ. ق امام موسی بن جعفر | در ۲۵ رجب ۱۸۳ هـ. ق امام موسی بن جعفر علیهالسلام به دستور [[هارون الرشید]] و به دست [[سندی بن شاهک]] مسموم شد و جسد مطهر آن حضرت به قبرستان قریش برده شد و در آن به خاک سپرده شد که مرقد شریف وی هم چنان در آنجا میباشد. برخی از مورخین معتقدند که آن حضرت در جایی به خاک سپرده شد که قبلاً آن را خریداری کرده بود. پس از دفن آن حضرت، مرقد ایشان به نام مشهد باب التبن معروف شد، زیرا که نزدیک دروازه شرقی شهر باب التبن» قرار داشت و در کنار مرقد آن حضرت نیز مسجدی قرار داشت که به «باب التبن» معروف بود. <ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ماده ب.</ref> | ||
در آخر ماه ذی القعده ۲۲۰ هـ. ق نیز امام جواد | در آخر ماه ذی القعده ۲۲۰ هـ. ق نیز امام جواد علیهالسلام به شهادت رسید و در کنار قبر جدش امام کاظم علیهالسلام به خاک سپرده شد.<ref> ابن اثیر، الکامل قی التاریخ، ج ۶، ص ۳۲۱.</ref> پس از شهادت دو امام مذکور، شیعیان به تدریج در کنار این دو قبر مطهر ساکن شدند تا بتوانند از آنها حمایت کرده و از زائران آنها پذیرائی کنند و در حقیقت این امر باعث شد که هسته اولیه شهر کاظمین تشکیل شود، به ویژه که این زمین به علت نزدیکی به رودخانه دجله، مرغوبیت خاک و نزدیکیاش به روستاها و مزارع و نخلستانهای بزرگ، مکانی مناسب برای سکونت به شمار میرفت. | ||
از منابع تاریخی دوران عباسی درمییابیم که این منطقه به سرعت رشد نموده و به عنوان بخشی از بغداد و محلهای از محلههای آن درآمد و جایگاه جغرافیایی آن در دوران عباسیها بین منطقه حربیه و مقبره [[ابن حنبل]] و حریم طاهری بود. در سال ۳۳۴ هـ. ق معزالدوله بویه بغداد را فتح کرد و از جمله کارهای عمرانی وی در بغداد اهتمام به مرقد امامان مذکور و ساختن مرقد و بارگاهی زیبا برای آنان بود. وی همچنین تعدادی از سربازان دلیر خود را برای خدمت به مردم و برقراری امنیت در این منطقه مستقر کرد و با توجه به برقراری امنیت در دوران [[آل بویه]] و نزدیکی مقابر قریش به بغداد بسیاری از شیعیان بغداد در روزهای معینی از سال نظیر [[عاشورا]] و یا [[عید غدیر]] به زیارت این منطقه میرفتند. | از منابع تاریخی دوران عباسی درمییابیم که این منطقه به سرعت رشد نموده و به عنوان بخشی از بغداد و محلهای از محلههای آن درآمد و جایگاه جغرافیایی آن در دوران عباسیها بین منطقه حربیه و مقبره [[ابن حنبل]] و حریم طاهری بود. در سال ۳۳۴ هـ. ق معزالدوله بویه بغداد را فتح کرد و از جمله کارهای عمرانی وی در بغداد اهتمام به مرقد امامان مذکور و ساختن مرقد و بارگاهی زیبا برای آنان بود. وی همچنین تعدادی از سربازان دلیر خود را برای خدمت به مردم و برقراری امنیت در این منطقه مستقر کرد و با توجه به برقراری امنیت در دوران [[آل بویه]] و نزدیکی مقابر قریش به بغداد بسیاری از شیعیان بغداد در روزهای معینی از سال نظیر [[عاشورا]] و یا [[عید غدیر]] به زیارت این منطقه میرفتند. | ||
در سال ۳۵۳ هـ. ق در روز عاشورا عزای عمومی اعلام شد و مردم به نوحه و زاری پرداختند و در عصر همان روز درگیری بسیار شدیدی بین شیعیان و سنیان در منطقه قطیعه امجعفر و در مسیر راه کاظمین روی داد و تعداد زیادی زخمی شدند و غارتهای فراوانی صورت گرفت. | در سال ۳۵۳ هـ. ق در روز عاشورا عزای عمومی اعلام شد و مردم به نوحه و زاری پرداختند و در عصر همان روز درگیری بسیار شدیدی بین شیعیان و سنیان در منطقه قطیعه امجعفر و در مسیر راه کاظمین روی داد و تعداد زیادی زخمی شدند و غارتهای فراوانی صورت گرفت. | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== زیارتگاه ها و اماکن دیدنی == | == زیارتگاه ها و اماکن دیدنی == | ||
حرم مطهر؛ ساختمان کنونی حرم از ساختههای دوره آغازینِ [[صفویه]] و اضافات دورههای بعدی است. معماری و هنر دوره صفویه از ایوانهای زیبا و کاشیکاریهای معرق نفیس و آینهکاریهای بدیع در آن به وضوح قابل مشاهده است. حرم مطهر دارای دو گنبد طلایی است که هر یک بر روی بقعه یکی از دو امام علیهماالسلام قرار گرفته است. در زیر دو گنبد فضای مربع مستطیل است که میانه دو دیوار شرقی و غربی را دو ستون عظیم دربرگیرنده گنبدها اشغال کرده است؛ یک ضریح نقرهای قبر دو امام را با دو صندوق خاتم نفیس در بردارد؛ با ورود از ایوان جنوبی به نخستین رواق و سپس به درون حرم و گنبدخانه نخست در برابر قبر مطهر حضرت موسی بن جعفر | حرم مطهر؛ ساختمان کنونی حرم از ساختههای دوره آغازینِ [[صفویه]] و اضافات دورههای بعدی است. معماری و هنر دوره صفویه از ایوانهای زیبا و کاشیکاریهای معرق نفیس و آینهکاریهای بدیع در آن به وضوح قابل مشاهده است. حرم مطهر دارای دو گنبد طلایی است که هر یک بر روی بقعه یکی از دو امام علیهماالسلام قرار گرفته است. در زیر دو گنبد فضای مربع مستطیل است که میانه دو دیوار شرقی و غربی را دو ستون عظیم دربرگیرنده گنبدها اشغال کرده است؛ یک ضریح نقرهای قبر دو امام را با دو صندوق خاتم نفیس در بردارد؛ با ورود از ایوان جنوبی به نخستین رواق و سپس به درون حرم و گنبدخانه نخست در برابر قبر مطهر حضرت موسی بن جعفر علیهالسلام قرار خواهیم گرفت و در پشت سر ایشان قبر مطهر حضرت جواد علیهالسلام قرار دارد. پیرامون حرم چهار شبستان بزرگ قرار گرفته و رواقهای جنوبی و غربی هر یک به ایوانی زیبا و بزرگ راه دارد. مجموعه حرم و رواقها را سه صحن وسیع دربردارد که صحن غربی به نام صحن قریش میباشد. برج و بارو و دروازههای هفتگانه صحن با معماری زیبای آن و کاشیکاری نفیس پراکنده در سردرها و کتیبهها چشم بیننده را مینوازد. برج و بارو و دروازههای هفتگانه صحن که با توجه به معماری زیبای آن و کاشیکاری نفیس پراکنده در سردرها و کتیبهها چشم بیننده را مینوازد، از ساختههای مرحوم فرهاد میرزای قاجار (عموی ناصرالدین شاه) میباشد. | ||
مسجد صفوی؛ این مسجد از ساختههای شاه اسماعیل صفوی است که پس از تسخیر عراق آن را به سبک ساختمانهای عراقی ساخت. مسجد از زیبایی خاصی برخوردار است که حس تحسین بیننده را در برابر عظمت ستونهای ضخیم و طاقهای قوسی آن برمیانگیزد و دارای گنبد کاشیکاری بسیار کوتاهی است که به زحمت میتوان آن را از درون صحن دید. در جنب محراب و منبر کهن مسجد، پنجرهای به درون رواق شمالی حرم مطهر باز شده است که از میان آن، ضریح مطهر قابل مشاهده است. آرامگاه شیخ مفید، که در مشرق رواق جنوبی قرار دارد. وی از بزرگان شیعه و فقها و متکلمان چیرهدست و توانا بود که در سال ۴۱۳ هـ. ق درگذشت. بر روی قبر او ضریحی فولادی و کهن قرار دارد و بر بالای قبرش، بر روی مرمر قطعه شعری است که امام زمان | مسجد صفوی؛ این مسجد از ساختههای شاه اسماعیل صفوی است که پس از تسخیر عراق آن را به سبک ساختمانهای عراقی ساخت. مسجد از زیبایی خاصی برخوردار است که حس تحسین بیننده را در برابر عظمت ستونهای ضخیم و طاقهای قوسی آن برمیانگیزد و دارای گنبد کاشیکاری بسیار کوتاهی است که به زحمت میتوان آن را از درون صحن دید. در جنب محراب و منبر کهن مسجد، پنجرهای به درون رواق شمالی حرم مطهر باز شده است که از میان آن، ضریح مطهر قابل مشاهده است. آرامگاه شیخ مفید، که در مشرق رواق جنوبی قرار دارد. وی از بزرگان شیعه و فقها و متکلمان چیرهدست و توانا بود که در سال ۴۱۳ هـ. ق درگذشت. بر روی قبر او ضریحی فولادی و کهن قرار دارد و بر بالای قبرش، بر روی مرمر قطعه شعری است که امام زمان علیهالسلام در رثای فوت او سروده است: لا صوّت الناعی بفقدک إنّه * یومٌ علی آلِ الرسول عظیمُ | ||
آرامگاه [[جعفر بن محمد بن قولویه]]؛ از بزرگان و فقها و محدثین امامیه است. وی در سال ۳۶۸ هـ. ق درگذشت و آرامگاهش در مشرق رواق جنوبی به همراه قبر شیخ مفید است. ضریح منسوب به شریف رضی در جوار حرم امامین موسی بن جعفر و محمد بن علی علیهماالسلام | آرامگاه [[جعفر بن محمد بن قولویه]]؛ از بزرگان و فقها و محدثین امامیه است. وی در سال ۳۶۸ هـ. ق درگذشت و آرامگاهش در مشرق رواق جنوبی به همراه قبر شیخ مفید است. ضریح منسوب به شریف رضی در جوار حرم امامین موسی بن جعفر و محمد بن علی علیهماالسلام | ||
آرامگاه [[سید مرتضی]] و [[سید رضی]]، این دو برادر از اعیان و مشاهیر و بزرگان امامیه در قرن پنجم هجری به شمار میآیند. قبر این دو تن در دو ساختمان جداگانه بیرون صحن مطهر و در نزدیکی یکدیگر در جنوب شرقی دیوار صحن قرار دارد. | آرامگاه [[سید مرتضی]] و [[سید رضی]]، این دو برادر از اعیان و مشاهیر و بزرگان امامیه در قرن پنجم هجری به شمار میآیند. قبر این دو تن در دو ساختمان جداگانه بیرون صحن مطهر و در نزدیکی یکدیگر در جنوب شرقی دیوار صحن قرار دارد. | ||
آرامگاه خواجه نصیرالدین طوسی؛ وی از بزرگان جهان علم و دانش و از مشاهیر دانشمندان است که دوست و دشمن بر جلالت قدر و عظمت مقام او اتفاق نظر دارند. او در سال ۶۷۲ هـ. ق درگذشت و در گور یکی از خلفای بنی العباس که در جوار حرم مطهر کنده و آماده شده بود مدفون گردید. بر روی قبر او ضریحی فولادی و کهن قرار دارد. | آرامگاه خواجه نصیرالدین طوسی؛ وی از بزرگان جهان علم و دانش و از مشاهیر دانشمندان است که دوست و دشمن بر جلالت قدر و عظمت مقام او اتفاق نظر دارند. او در سال ۶۷۲ هـ. ق درگذشت و در گور یکی از خلفای بنی العباس که در جوار حرم مطهر کنده و آماده شده بود مدفون گردید. بر روی قبر او ضریحی فولادی و کهن قرار دارد. | ||
آرامگاه جمع کثیری از وزرا، فقها و اعیان، که برخی از مشاهیر آنان عبارتند از: موسی بن ابراهیم بن موسی بن جعفر | آرامگاه جمع کثیری از وزرا، فقها و اعیان، که برخی از مشاهیر آنان عبارتند از: موسی بن ابراهیم بن موسی بن جعفر علیهالسلام (وی یمن را در دوران مأمون تسخیر نمود و مردم را به امامت حضرت امام رضا علیهالسلام دعوت کرد.) معزّالدوله آل بویه، جلال الدوله آل بویه، وزیر مهلبی، عمید الجیوش، فخرالدوله دیلمی، مشرف الدوله دیلمی، ابن حمدون، ضیاءالدین ابن الأثیر، ابن الناقد، ابن العلقمی، فرهاد میرزا، آیتالله سید حسن صدر و گروهی دیگر از این خانواده، سید هبة الدین شهرستانی و... | ||
قبر ابویوسف قاضی، وی در سال ۱۶۶ هـ. ق به منصب قضاوت در بغداد پایتخت خلافت بنی العباس برگزیده شد و نخستین کس در اسلام است که به عنوان قاضی القضات شهرت یافت. قبر او در جنوب شرقی صحن مطهر، درون یکی از حجرهها میباشد. مسجد و مقبره ابویوسف در کنار باب المراد حرم امامین موسی بن جعفر و محمد بن علی علیهماالسلام (ضلع شرقی)[[مسجد براثا]]؛ از مساجد کهن و مبارک شیعه است که در میانه راه کاظمین ـ بغداد در محلهای به همین نام واقع است. بنابر روایات تاریخی امیرالمومنین | قبر ابویوسف قاضی، وی در سال ۱۶۶ هـ. ق به منصب قضاوت در بغداد پایتخت خلافت بنی العباس برگزیده شد و نخستین کس در اسلام است که به عنوان قاضی القضات شهرت یافت. قبر او در جنوب شرقی صحن مطهر، درون یکی از حجرهها میباشد. مسجد و مقبره ابویوسف در کنار باب المراد حرم امامین موسی بن جعفر و محمد بن علی علیهماالسلام (ضلع شرقی)[[مسجد براثا]]؛ از مساجد کهن و مبارک شیعه است که در میانه راه کاظمین ـ بغداد در محلهای به همین نام واقع است. بنابر روایات تاریخی امیرالمومنین علیهالسلام هنگام بازگشت از جنگ با [[خوارج]] در [[نهروان]]، در این مکان نماز خوانده است. شیعیان از دیرباز در این مسجد تجمع نموده و به عبادت میپرداختهاند. مسجد المنطقه؛ که در محلهای به همین نام واقع شده و به نام [[مسجدالعتیقه]] هم شهرت دارد. بنا به گفته روایات، امیرالمؤمنین علیهالسلام در یکی از سفرهای خود در این مسجد [[نماز]] گزارده است.<ref>اماکن زیارتی و سیاحتی عراق، محمدرضا قمی، ص ۵۶.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |