confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
عبدالعظیم حسنی: تفاوت میان نسخه‌ها
←غروب خورشید
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
روزهای پایانی عمر پر برکت حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) با بیماری همراه بود. آن قامت بلند [[ایمان]] و تلاش، به بستر افتاده بود و پیروان اهل بیت (علیه‌السلام) در آستانه محرومیت از وجود پر خیر و برکت این سیّد کریم قرار گرفته بودند. عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) علاوه بر رنجی که از بیماری و غربت و دوری از خویشاوندان می‌برد، اندوه مصیبت‌های پیاپی مردم و روزگار تلخ شیعیان در عصر حاکمیت عباسیان، برایش جانکاه بود. او با ذکر پیوسته خدا و [[عبادت]] به روح خود آرامش می‌بخشید و بار غربت و بیماری را بردوش می‌کشید. | روزهای پایانی عمر پر برکت حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) با بیماری همراه بود. آن قامت بلند [[ایمان]] و تلاش، به بستر افتاده بود و پیروان اهل بیت (علیه‌السلام) در آستانه محرومیت از وجود پر خیر و برکت این سیّد کریم قرار گرفته بودند. عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) علاوه بر رنجی که از بیماری و غربت و دوری از خویشاوندان می‌برد، اندوه مصیبت‌های پیاپی مردم و روزگار تلخ شیعیان در عصر حاکمیت عباسیان، برایش جانکاه بود. او با ذکر پیوسته خدا و [[عبادت]] به روح خود آرامش می‌بخشید و بار غربت و بیماری را بردوش می‌کشید. | ||
بنابر قول مشهور، خورشید فروزان ری، حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) در پانزدهم [[شوال]] 252هجری، غروب کرد <ref> همان منبع، ص 122</ref> و در پی آن شعله دیرپای حق و ایمان در آن دیار، فرو خوابید. خبر درگذشت آن بزرگوار، دهان به دهان گشت و مردم شهر، جملگی سیاه پوش شدند و بر در خانه آن حضرت صدا به گریه و شیون بلند کردند و پس از آن که پیکر مطهّر حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) در میان خیل عظیم مردم تشییع شهر، در آن شهر به خاک سپرده شد. | بنابر قول مشهور، خورشید فروزان ری، حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) در پانزدهم [[شوال]] 252هجری، غروب کرد<ref> همان منبع، ص 122</ref> و در پی آن شعله دیرپای حق و ایمان در آن دیار، فرو خوابید. خبر درگذشت آن بزرگوار، دهان به دهان گشت و مردم شهر، جملگی سیاه پوش شدند و بر در خانه آن حضرت صدا به گریه و شیون بلند کردند و پس از آن که پیکر مطهّر حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام) در میان خیل عظیم مردم تشییع شهر، در آن شهر به خاک سپرده شد. | ||
قرن‌هاست که حرم با شکوه حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام)، با جلوه‌ای ملکوتی و معنوی که داشته، کهربای جان‌های مشتاق و دل‌های پاک بوده است و همواره قلوب اهل معرفت، کبوتر وار برگرد حرمش طواف کرده است. | قرن‌هاست که حرم با شکوه حضرت عبدالعظیم (علیه‌السلام)، با جلوه‌ای ملکوتی و معنوی که داشته، کهربای جان‌های مشتاق و دل‌های پاک بوده است و همواره قلوب اهل معرفت، کبوتر وار برگرد حرمش [[طواف]] کرده است. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||